Ωστόσο, τα πρώτα δείγματα από τη σύνθεση της κυβέρνησης Τσίπρα είναι ανησυχητικά. Καθότι κυριαρχούμενη από αντιευρωπαϊστές, ευρωσκεπτικιστές, κρατιστές και σε δυο καίριες θέσεις υπουργείο Άμυνας και Εξωτερικών, από δύο εθνικιστές ακροδεξιάς και ακροαριστερής αντίληψης αντίστοιχα, δείχνει να βρίσκεται αυτήν τη στιγμή σε συγκρουσιακή γραμμή με τούς ευρωπαίους εταίρους και τους κυρίαρχους μηχανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Να σημειώσουμε πως από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απουσιάζουν εντελώς τα στελέχη της φιλοευρωπαϊκής τάσης του.
Ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Γ. Κατρούγκαλος είπε ότι θα επαναπροσλάβει περίπου 9.500 δημοσίους υπαλλήλους και θα καταργήσει τον θεσμό της διαθεσιμότητας. Ο υπουργός Ενέργειας Π. Λαφαζάνης “τελείωσε” την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, ενώ υποσχέθηκε φθηνό ρεύμα για όλους. Ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας τελείωσε την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και έβαλε πάγο στην COSCO και στις σχέσεις της Ελλάδας με τους Κινέζους. Τις παροχές συνέχισε ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων Δ. Στρατούλης, ο οποίος υποσχέθηκε ότι δεν θα επιτρέψει να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ενώ θα νομοθετήσει κατά της μείωσης των επικουρικών συντάξεων. Το χειρότερο όμως όλων υπήρξε η διαφοροποίηση της νέας ελληνικής κυβέρνησης, με ανακοίνωση του πρωθυπουργού και δήλωση του νέου υπουργού Εξωτερικών, για το θέμα της Ρωσίας έναντι της ουκρανικής κρίσης, που πήγε να ανοίξει ένα νέο μεγάλο μέτωπο αντιπαράθεσης με τις χώρες της ΕΕ και συνακόλουθα πιθανότατα με το ΝΑΤΟ.
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, από πηγές της ΕΚΤ διέρρεε ότι μπορεί να σφίξει ο κλοιός γύρω από τις ελληνικές τράπεζες, το χρηματιστήριο πιάνει πάτο, τα spreads συνεχίζουν την ανηφόρα και οι οίκοι αξιολόγησης ετοιμάζουν νέες υποβαθμίσεις. Όσα δεν κατάφερε η προεκλογική εκστρατεία φόβου της ΝΔ, μπορεί να το πετύχουν τελικά οι γενναιόδωροι -με τα λεφτά των δανειστών- υπουργοί της κυβέρνησης Τσίπρα, όταν μάλιστα όλος ο κόσμος έχει βάλει αυτήν τη στιγμή και πάλι την Ελλάδα στον μεγεθυντικό φακό!
Τα ταμεία του κράτους αδειάζουν με γοργό ρυθμό και η χώρα κρέμεται πάλι από μία κλωστή. Η Ελλάδα μπορεί να σταθεί στα πόδια της μόνο αν υπάρξει γρήγορα μια νέα συμφωνία με τους δανειστές, γεγονός που προϋποθέτει υποχωρήσεις από την ελληνική κυβέρνηση και μια διάθεση από τους εταίρους μας, και κυρίως τους Γερμανούς, να θελήσουν να βάλουν λίγο νερό στο κρασί τους.
Αν η κυβέρνηση Τσίπρα έχει μία πιθανότητα να πετύχει κάποιους από τους στόχους της κατά τις επόμενες εβδομάδες και να αποφύγει τη μετωπική σύγκρουση με τον τοίχο της Γερμανίας, θα πρέπει να δείξει σοβαρότητα και αυτοσυγκράτηση, κάτι που μέχρι στιγμής δεν φαίνεται.
Με αυτά που λένε και εξαγγέλλουν οι νέοι υπουργοί καθημερινά, είναι δύσκολο οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι και κυρίως η γερμανική πλευρά, με την οποία η κυβέρνηση δείχνει προεκλογικά και μετεκλογικά να βρίσκεται σε πόλεμο, να διαπραγματευτούν στα σοβαρά με την Ελλάδα.