Έμαθα από φίλη ότι χθες στα Εξάρχεια μαζεύτηκαν για διαμαρτυρία για την στάση μετρό πιο καθώς πρέπει νέοι/ες και όχι οι συνηθισμένοι μπάχαλοι. Όμως τέτοιοι νέοι/νέες μαζεύονταν στο πανεπιστήμιο μαζί με τους διοικητικούς και τα ΔΕΠ για να εμποδίσουν τις εκλογές με το νόμο για τα ΑΕΙ του 2011. Στα πανεπιστήμια δεν θέλουν να βάλουν συστήματα ελέγχου πληρωμένα από το κράτος οι πρυτάνεις για να μην εφαρμοσθεί η πανεπιστημιακή αστυνομία. Οι μεταρρυθμιστικοί νόμοι που απαιτούν πολλοί φίλοι χρειάζονται μια στοιχειωδώς πολιτισμένη κοινωνία που να έχει κοινωνικούς κανόνες (δλδ να συμφωνούμε στα βασικά) κοινά αποδεκτούς. Το πολιτισμικό κεφάλαιο δεν είναι μόνον θετικό, είναι και αρνητικό. Ε,λοιπόν αυτό το πολιτισμικό κεφάλαιο στην Ελλάδα (κοινωνικοί κανόνες, αξίες, συνήθειες κλπ.) είναι αρνητικό, κάνουν ό,τι γουστάρουν, γιαυτό και το 70% της οικοδομημένης χώρας αυθαιρετεί ποικιλοτρόπως (πάνω σε ρέματα κλπ.), αυτό που ο Κύρτσης αναλύει ως ο πολιτισμό της έντρομης καθημερινότητας (με το μπάχαλο και το απολίτιστο των συνδικαλιστών κάθε είδους). Γιαυτό και υπάρχει κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης με χαρακτηριστικά συμμορίας. Κάποιος τους ψηφίζει αυτούς. Οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν πρέπει να εκλαμβάνονται εντός ορισμένων ορίων όπως μεταρρυθμίσεις που αφορούν την ψηφιοποίηση, την υγεία, την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, μεταρρυθμίσεις που αφορούν τον σκληρό κοινωνικό πυρήνα δεν μπορούν να γίνουν, είναι σαν να κτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Γιαυτό και ήταν τραγικό λάθος του Μητσοτάκη που δεν έθεσε ως πρώτο μέλημά του να καθαρίσει τις κυπατζήδικες συμμορίες (παλιοπασκικές και συριζαϊκές)και να φτειάξει μια ΕΥΠ, θεσμό ενός δημοκρατικού κράτους