Τα τελευταία χρόνια το λεγόμενο αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο λοιδορήθηκε σε υπερθετικό βαθμό. Πρωταγωνιστές υπήρξαν δημοσιολογούντες του κλίματος "δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ αλλά", "αναξιοποίητοι" φιλελεύθεροι "εσωτερικού χώρου", κάποιοι που υπολόγιζαν λάθος τους συσχετισμούς κ.ά..
Με εντυπωσιακή εμμονή κατηγορούσαν αφενός πως το "μέτωπο" χρησιμοποιούσε μεθόδους ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου ότι όσοι/ες συμμετείχαν σε αυτό "έκαναν τα στραβά μάτια" στα λάθη και τις παραλείψεις της κυβέρνησης. Ιδιαίτερη θέση στις κατηγορίες κατείχαν οι προερχόμενοι από την Αριστερά για τους οποίους επιφυλάσσονταν ουκ ολίγοι χαρακτηρισμοί που παρέπεμπαν στα αλήστου μνήμης "γερμανοπροσκυνημένοι" ή/και "δηλωσίες".
Εκείνο που έκαναν πως δεν καταλάβαιναν όλοι αυτοί είναι πως το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο δημιουργήθηκε ως συνέχεια και μετεξέλιξη του "μένουμε Ευρώπη" που γεννήθηκε το εφιαλτικό πρώτο εξάμηνο του 2015 με στόχο την υπεράσπιση της ευρωπαϊκής ταυτότητας της χώρας. Στη συνέχεια, την περίοδο 15-19, βασικός στόχος έγινε η απόκρουση των ποικίλων αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ (τηλεοπτικές άδειες, Novartis κ.ο.κ.). Το 19-23 κύριος στόχος ήταν η αντιπαράθεση με τον αφόρητο λαϊκισμό, την εχθροπάθεια, την τοξικότητα και την εν γένει καταστροφολογική και ανερμάτιστη αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς σε όλες αυτές τις περιόδους υπήρξαν και αστοχίες και υπερβολές. Άλλωστε μιλάμε για ένα πολύχρωμο, πλουραλιστικό και ποικίλων προελεύσεων "μέτωπο" και όχι για κόμμα με οργάνωση και "πειθαρχία".
Όμως, εκείνο που κατ' ουσίαν ήταν η κινούσα ιδέα, η "κόκκινη κλωστή" όλων των φάσεων που προαναφέραμε είναι πως αν δεν ηττηθεί αποφασιστικά και δεν "περιθωριοποιηθεί" το λαϊκίστικο μόρφωμα που γεννήθηκε τη μνημονιακή περίοδο, θα είναι δύσκολο για το πολιτικό σύστημα της χώρας να λειτουργήσει προωθητικά ώστε να ανακάμψει ουσιαστικά η χώρα.
Τούτων δοθέντων οι εκλογές της 21ης Μαΐου, με την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, συνιστούν ένα θρίαμβο του "μετώπου".
Αναρωτιέμαι τι να λένε τώρα όλοι αυτοί που προσπάθησαν να το πολεμήσουν λοιδορώντας το τα προηγούμενα χρόνια.
Πηγή: www.facebook.com