2 Ιουλίου στις 3:15 μ.μ. ·
«Σύμφωνα με το νόμο 2971/2001, ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγματα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο δημόσιο, το οποίο τα προστατεύει και τα διαχειρίζεται. Επομένως όλοι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης και ακώλυτης πρόσβασης προς αυτές. Αυτό το δικαίωμα ισχύει και για τις οργανωμένες παραλίες, τα ξενοδοχεία και τις κατοικίες.
Όταν έχει παραχωρηθεί ο αιγιαλός για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού (όπως εκμίσθωση ομπρελών, καθισμάτων, θαλάσσιων μέσων αναψυχής κ.λπ.), η χρέωση για την ενοικίαση ομπρέλας και ξαπλώστρας πρέπει να είναι αναρτημένη σε τιμοκατάλογο σε εμφανές σημείο, ενώ επιβάλλεται στον επιχειρηματία να εκδίδει απόδειξη παροχής υπηρεσιών.
Όταν υπάρχουν περισσότερες (συνεχόμενες) παραχωρήσεις για την ενοικίαση ομπρελών και καθισμάτων, πρέπει μεταξύ των διάφορων χώρων του αιγιαλού που έχουν παραχωρηθεί να υφίσταται ενδιάμεση απόσταση ελεύθερης ζώνης τουλάχιστον 100 μέτρων μήκους, ώστε να μπορούν να απλώσουν την πετσέτα τους όσοι δεν επιθυμούν να νοικιάσουν ομπρέλα ή ξαπλώστρα. Οι ξαπλώστρες θα πρέπει να απέχουν 5 μέτρα από τη θάλασσα. Οι οργανωμένες παραλίες , με είσοδο, οφείλουν να τηρούν όλους τους κανόνες ασφαλείας όπως εκπαιδευμένο ναυαγοσώστη με όλα τον απαραίτητο εξοπλισμό για διάσωση.»
Κατά την τρέχουσα αντίληψη (και μάλλον όχι άδικα) ο τουρισμός αποτελεί την βαριά βιομηχανία της χώρας. Μόνο που η βαριά αυτή βιομηχανία αποφάσισε πως θα λειτουργεί με όρους νυχτερινού κέντρου αμφίβολης ποιότητας και νομιμότητας. Οι ομπρέλες θηριώδεις και κολλημένες , ώστε να μην υπάρχει χώρος γία να απλώσεις την πετσέτα ή να βάλεις την καρέκλα σου, για απόδειξη ας μην γίνεται λόγος , οι τιμές εξωφρενικές και η τελευταία «μόδα» , η τιμή να ποικίλλει ανάλογα με την σειρά, ακριβώς όπως στα νυχτερινά πολιτιστικά ιδρύματα (όπως έλεγε και μια ψυχή) , το πρώτο τραπέζι πίστα κοστίζει αναλόγως.
Κι όλοι όσοι διαθέτουμε μνήμες και παραστάσεις από μέρη αγαπημένα , μένουμε σιωπηλοί κι αποσβολωμένοι βλέποντάς τα να μεταλλάσσονται χρόνο με το χρόνο σε «κάτι το ωραίον και πολυτελές».
Η «πρόοδος» και η «ανάπτυξη» άργησε λίγο αλλά ήλθε με την μορφή κουβέρτας πειρατικού….
( η φωτογραφία κλεμμένη από τον τοίχο του Christos Broumas. Οι Εθνικές εορτές και οι αργίες κι εκείνο το VIP προκαλούν ρίγη συγκινήσεως)