Η βαριά μας κερδοσκοπία

16 Ιουν 2014

Έχει γίνει της μόδας να συνδέεται η οικονομική ανάκαμψη και η έξοδος από την κρίση με την ενίσχυση του τουρισμού που, σύμφωνα με το γνωστό κλισέ, είναι η βαριά μας βιομηχανία. Και πράγματι, φέτος το καλοκαίρι αναμένεται να σπάσει το ρεκόρ αφίξεων που σημειώθηκε πέρυσι και αυτό είναι ένα πολύ ενθαρρυντικό μήνυμα – αρκεί να συνοδευτεί και με αύξηση των εσόδων του κράτους.

Η έκρηξη των τιμών καταλυμάτων προς τα πάνω, την ώρα που η τάση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι η ακριβώς αντίστροφη, είναι ενδεικτή του ελλείμματος εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, πολύ περισσότερο της κερδοσκοπικής διάθεσης που, όπως αποκαλύπτεται, έχει επιταθεί, με αποτέλεσμα η ημερήσια διαμονή στο Ημεροβίγλι να ανέρχεται κατά μέσο όρο στα 500 ευρώ!

Στη Γαλλία και στην Ιταλία κάνουν πιο προσιτή τη δυνατότητα διανυκτέρευσης για να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους για όσο το δυνατόν περισσότερες φορές. Οι δικοί μας επιχειρηματίες του τουρισμού θέλουν να αρπάξουν ό,τι μπορούν τώρα που γυρίζει. Το διεθνούς φήμης ελληνικό δαιμόνιο αποδεικνύεται εξαιρετικά ανθεκτικό στην κρίση αλλά αυτό αφορά τη χειρότερη εκδοχή του.

Η ακροβασία πάνω από τον γκρεμό της χρεοκοπίας δεν μας απομάκρυνε -όχι όλους τουλάχιστον- από το εθνικό δόγμα “ό,τι φάμε – ό,τι πιούμε” ούτε μας έκανε να εμπεδώσουμε το δίδαγμα της ιστορίας των συντρόφων του Οδυσσέα που έφαγαν τα βόδια του Ηλιου.

Καλό μας καλοκαίρι και καλή τύχη!