Προτάσεις πολιτικής για τον ελληνικό σιδηρόδρομο

Δημήτρης Π. Γεωργάρακης 03 Ιουλ 2025

Α.  Βασικές αρχές & καίριες διαπιστώσεις

Ο σιδηρόδρομος αποτελεί στρατηγικής σημασίας μέσο για την περιφερειακή ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και τη βιώσιμη κινητικότητα.

Η χρηματοδοτηση του σιδηροδρόμου  δεν μπορεί να αξιολογείται με τα στενά οικονομικά κριτήρια απόδοσης κεφαλαίου , καθώς η συμβολή του σε ευρύτερους κοινωνικό-οικονομικούς & αναπτυξιακούς στόχους και την πράσινη μετάβαση είναι πλέον κοινός τόπος .

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το 90% των επιβατικών σιδηροδρομικών υπηρεσιών καλύπτεται από κάποια  κρατική χρηματοδότηση, τόσο για την υποδομή όσο και για τη λειτουργία των υπηρεσιών.

Οι επιδοτήσεις αυτές δικαιολογούνται με βάση:

  • Την ανάγκη καθολικής πρόσβασης στην κινητικότητα ως κοινωνικό δικαίωμα.
  • Την ενίσχυση των λιγότερο ανεπτυγμένων περιοχών και των ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων .
  • Την μείωση του περιβαλλοντικού και κοινωνικού "εξωτερικού κόστους" σε σύγκριση με άλλους τρόπους μεταφοράς.

Η Ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει εκτεταμένη  αξιοποίηση των ΣΔΙΤ  στην διαχείριση της υποδομής ( πχ  Γαλλία , Γερμανία , Ελβετία κτλ ) καθώς και πολλαπλούς  γεωγραφικούς και θεματικούς  διαχειριστές υποδομής  στην ίδια χώρα .

Η απελευθέρωση της αγοράς στις σιδηροδρομικές μεταφορές ( όπως και σε κάθε άνοιγμα νέας αγοράς ) απαιτεί ταυτόχρονη ενίσχυση ισχυρών και πραγματικά ανεξάρτητων Ρυθμιστικών Αρχών, με έμφαση  στην ασφάλεια  των πολιτών  . Οι Αρχές αυτές πρέπει να διαθέτουν:

  • Επαρκείς Κανονιστικές Αρμοδιότητες και Εξουσίες .
  • Νομοθετημένες  δυνατότητες Πιστοποίησης , Ελέγχου και Επιβολής ,
  • Επαρκείς Επιθεωρησιακούς μηχανισμούς, πόρους και μέσα

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με την Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρόμων (ERA, 09/2023), δεν υπάρχει φορέας που να αναλαμβάνει συνολική ευθύνη για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων.

Η θεσμοθετημένη Αρχή (ΡΑΣ) δεν ασκεί ( και δεν αποδέχεται ) επαρκώς αυτό τον ρόλο, με αποτέλεσμα τη συστημική αδυναμία ελέγχου και συντονισμού.

Η πολυπλοκότητα και η ασάφεια του ευρωπαϊκού ρυθμιστικού πλαισίου επιτείνουν το πρόβλημα.

Η Ελλάδα υπολείπεται σημαντικά  και στη χρηματοδότηση του τομέα:

  • Μόνο 0,4% των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης κατευθύνεται στον σιδηρόδρομο, έναντι 5%-17% σε άλλες χώρες της Ε.Ε.
  • Το συνολικό δίκτυο παραμένει πεπαλαιωμένο και υποχρηματοδοτούμενο , γεγονός που αντανακλάται σε μια αμφίβολης  υλοποίησης , ενός αποσπασματικών παρεμβάσεων  κυβερνητικού Σχεδίου Ανάπτυξης του δικτύου .

Β.  Θεσμική  & οργανωτική  ανασυγκρότηση  του τομέα - ασφάλεια

Η ανάγκη για ανασυγκρότηση του ελληνικού σιδηροδρομικού συστήματος με επίκεντρο την ασφάλεια, καθιστά κρίσιμες τις εξής παρεμβάσεις:

1. Ανασχεδιασμός & επανανομοθετηση της Ρυθμιστικής Αρχής Σιδηροδρόμων (ΡΑΣ)

  • Επαναθεσμοθέτηση της ΡΑΣ ως ισχυρής, ανεξάρτητης ευέλικτης ρυθμιστικής αρχής με επικεφαλής Διοικητή αναφερόμενου απευθείας στον Υπουργό Μεταφορών, κατά τα πρότυπα της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας.
  • Σαφής προσδιορισμός των ρυθμιστικών λειτουργιών και εποπτείας όσον αφορά  
    • Τα Επίπεδα  Ρυθμιστικών Αρμοδιοτήτων
    • Τους  Αποδέκτες    Ρυθμιστικού  Έλεγχου
    • Τις Περιοχές  Ρυθμιστικής  Ευθύνης
  • Εξασφάλιση διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας , με επάρκεια ειδικευμένου έμπειρου προσωπικού, και επιθεωρητών ασφαλείας, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
  • Νομοθετικές πρωτοβουλίες  για:
    • Θέσπιση ιδίων Πόρων
    • Εκσυγχρονισμό του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας
    • Θέσπιση Κανονισμού Επιθεωρήσεων Ασφάλειας και επιβολής συμμόρφωσης
    • Ρύθμιση λοιπών τομέων ελέγχου και κατοχύρωση συστήματος κυρώσεων

2. Επανανομοθέτηση της Ανεξάρτητης Επιτροπής Διερεύνησης Ατυχημάτων (ΑΕΔΑΣΑ)

  • Επανανομοθέτηση  Ανεξάρτητης Επιτροπής Διερεύνησης Αεροπορικών & Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων σε αντικατάσταση  του ΕΟΔΑΜΑΑΣ  ως NIB – National Investigation Board σύμφωνα με την σχετική κοινοτική οδηγία.
  • Διακριτοί ρόλοι των :
    • ΡΑΣ ως «Προμηθεύς» επί της Ασφάλειας

(πρόληψη συμβάντων – συστάσεις  proactive - επιβολή μέτρων ).

  • ΑΕΔΑΣΑ ως «Επιμηθεύς» επί των Συμβάντων

( διερεύνηση συμβάντων και σχετικές συστάσεις  για την μη επανάληψη των ).

  • Αυστηρό ασυμβίβαστο σε σχέση με τους διερευνούμενους : Οι διερευνητές του δεν μπορούν να έχουν προγενέστερη ( εντος χρονικών ορίων )  ή κυρίως τρέχουσα εργασιακή η άλλη σχέση με τους διερευνούμενους φορείς και το προσωπικό τους  ( Υπουργείο , ΡΑΣ , ΟΣΕ, Hellenic Train κτλ .)
  • Διοικητικη Ανεξαρτησία  , τεχνική επάρκεια και επιστημονική δικτύωση καθώς και διασφάλιση των αναγκαίων οικονομικών και άλλων πόρων.

3. Υλοποίηση Εσωτερικών Συστημάτων Ασφάλειας από Διαχειριστες Υποδομης

     & Σιδηροδρομικές Επιχειρήσεις

  • Ανάπτυξη και λειτουργία κρίσιμων συστημάτων ασφάλειας , σύμφωνα με συστάσεις του πορίσματος του ΕΟΔΑΜΑΑΣ:
    • Εκτίμησης  κινδύνων
    • Παρακολούθησης κρίσιμων για την ασφάλεια εργασιών
    • Διαχείρισης & συντήρησης περιουσιακών στοιχείων  και εξοπλισμών
    • Διαχείρισης και επάρκειας προσωπικού ασφάλειας
    • Καταγραφής και διάχυσης δεδομένων ασφαλείας και συμβάντων

4. Ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής & ERA

  • Αίτημα προς την Ε. Επιτροπή για:
    • Τακτικούς ετήσιους ελέγχους ασφαλείας από την ERA.
    • Προώθηση της ανάπτυξη ενός  Ευρωπαϊκού Οργανισμού Σιδηροδρομικής Ασφάλειας (ERASA – European RAil Safety Agency ) στα πρότυπα της EASA για την αεροπλοΐα.

5. Αναδιάρθρωση του ΟΣΕ

  • Δημιουργία του Νέου ΟΣΕ μέσω συγχώνευσης ΟΣΕ – ΕΡΓΟΣΕ – ΓΑΙΟΣΕ (για το τροχαίο υλικό και σιδηροδρομικά  ακίνητα).
  • Αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας OΣΕ ( στο σύνολο της )  για:
    • Μείωση τελών χρήσης
    • Αξιοποίηση των  ΣΔΙΤ
    • Ανάπτυξη δικτύου

6. Αναθεώρηση Οικονομικών Σχέσεων των Φορέων

  • Επανεξέταση και ορθολογικοποίηση όλων των οικονομικών σχέσεων μεταξύ Κράτους – ΡΑΣ – Νέου ΟΣΕ – Hellenic Train κτλ , ως προς:
    • Υποχρεώσεις Δημόσιας Υπηρεσίας (PSO)
    • Τέλη χρήσης δικτύου
    • Επενδύσεις & συντήρηση τροχαίου υλικού και υποδομήςμοντελο
    • Αλληλόχρεοι λογαριασμοί

7 . Διαχειριστές Υποδομής – Αποκέντρωση – Πολυμορφία

  • Μετασχηματισμός  του υδροκεφαλικου και δυσκίνητου  ενιαίου Διαχειριστή Υποδομής 
  • Μετάβαση  σε ένα αποκεντρωμένο , πολυμορφικό  μοντέλο πολλαπλών Διαχειριστών Υποδομής .

European  rail transport system rail regulatory grid

                                            

Γ. Ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου

1. Άμεσες Προτεραιότητες (Fast Track)

  • Αποκατάσταση των ζημιών από τον “Daniels”.
  • Άμεση ενεργοποίηση του συστήματος ERTMS μέσω της Σύμβασης 717 για τον έλεγχο κυκλοφορίας.

2. Αναθεώρηση Πόρων στο Ελλάδα 2.0

  • Αύξηση της χρηματοδότησης για τον σιδηρόδρομο από 0,4% σε 7% των συνολικών πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, δηλαδή από 170 εκατ. ευρώ σε ~3 δισ. ευρώ.
  • Επιπλέον πόροι για την κάλυψη και αναβάθμιση στρατηγικών υποδομών  βάσει του ευρωπαϊκού σχεδιασμού (TEN-T), συμπεριλαμβανομένων υποβαθμισμένων αλλά κρίσιμων , εθνικά και γεωπολιτικά , περιοχών.

3. Πενταετής Στρατηγικός Σχεδιασμός (2025–2030) Νέου  ΟΣΕ

  • Ολοκλήρωση του άξονα ΠΑΘΕ–Ειδομένη–Προμαχώνας, με διπλή γραμμή υψηλής ταχύτητας και σύγχρονα συστήματα ERTMS  καθώς και τις διακλαδώσεις προς Βόλο και Καλαμπάκα με ίδιες προδιαγραφές.
  • Ενίσχυση του δικτύου Δυτικής Μακεδονίας, με πιθανή σύνδεση με Καλαμπάκα.
  • Αναβαθμίσεις στις προαστιακές γραμμές Αττικής και Θεσσαλονίκης.
  • Ολοκλήρωση του κρίσιμου  ελλείμματος του ΠΑΘΕ  ( Πάτρας–Αθήνας ), με τις αυτές προδιαγραφές του κυρίως άξονα Αθήνα – Θες/νικη – Ειδομένη

4. Νέα Χρηματοδοτικά και Διαχειριστικά Μοντέλα

  • Αξιοποίηση ΣΔΙΤ και Συμβάσεων Παραχώρησης (PPP/PFI) για την ανάπτυξη του δικτύου, κατά το πρότυπο των αυτοκινητοδρόμων.
  • Δημιουργία ανεξάρτητων Διαχειριστών Υποδομής (Infrastructure Managers) για τμήματα του δικτύου, με σταδιακή αποχώρηση ΟΣΕ και Hellenic Train από αυτά .

Στην Ευρωπαϊκή Σιδηροδρομική Νομοθεσία υπάρχουν σχετικές αναφορές και προβλέψεις  για τα ανωτέρω , ενώ στα μείζονα ευρωπαϊκά εθνικά δίκτυα ( Γερμανία , Γαλλία , Ελβετία ) έχουμε εκτεταμένη πρακτική εφαρμογή .

5. Ανατολική Σιδηροδρομική Εγνατία (Θεσσαλονίκη– Καβάλα - Αλεξανδρούπολη–Ορμένιο)

     Καίριο έργο Περιφερειακής Ανάπτυξης εθνικής και γεωπολιτικής διάστασης  που

  • Μπορεί να προκηρυχθεί ως ΣΔΙΤ / Σύμβαση Παραχώρησης εντός 2 ετών.
  • Με συγχρηματοδότηση  του ΤΑΑ (2 δισ.), ΕΣΠΑ, και CEF.
  • Ώστε να περιλαμβάνει:
    • Πλήρη ανάπτυξη και αποκατάσταση , ανακαίνιση του Δικτύου & των Σταθμών  , εγκατάσταση σύγχρονου συστήματος ERTMS , προμήθεια του αναγκαίου σύγχρονου τροχαίου υλικού, καθώς και επισκευαστικό κέντρο
    • Ανάθεση στον Παραχωρησιούχο πλήρεις υποχρεώσεις  και καθήκοντα  Διαχειριστή Υποδομής & Κυκλοφορίας
    • Ρυθμιζόμενα Έσοδα εκμετάλλευσης Παραχωρησιουχου  από
    • Τέλη Χρήσης ( από Σ.E – RUs ) , Αμοιβές Διαθεσιμότητας ( από Δημόσιο ) η/και συνδυασμό αυτών  
    • Την ενοικίαση του τροχαίου υλικού ( από PSO operator ) καθώς και  ενδεχόμενες Real estate δραστηριότητες
  • Διεθνής προκήρυξη για ανάδοχο Σ.Ε. ( RU )  συγκεκριμένων και κοστολογημένων  PSO επιβατικών υπηρεσιών

6. Πρότυπο Ανάπτυξης για Μελλοντικούς Άξονες

  • Το μοντέλο Ανατολικής Εγνατίας μπορεί να επεκταθεί σε επόμενο στάδιο σε Δυτική Εγνατία και Δυτική Ελλάδα.

7. Μελέτη Επανενεργοποίησης Δικτύου Πελοποννήσου

  • Το μεγαλύτερο μετρικό δίκτυο στην Ευρώπη (αξίας ~2 δισ. ευρώ) παραμένει ανενεργό και σταδιακά απαξιώνεται .
  • Θα πρέπει να γίνει διερεύνηση της δυνατότητα  για επαναλειτουργία του ως ΣΔΙΤ

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Στρατηγικές Προτεραιότητες για τους φορείς χάραξης πολιτικής:

  1. Αποκατασταση βλαβων και εκσυγχροισμος του κεντρικου δικτυου  ( ΠΑΘΕ )
  2. Επαναπροσδιορισμός επανανομοθετηση και ενισχυση  της ΡΑΣ και σαφής ανάληψη αρμοδιοτήτων και ευθυνών.
  3. Εκσυγχρονισμος του Κανονιστικου &  Ρυθμιστικού πλαισίου λειτουργιας του σιδηροδρομικου συστηματος . ,
  4. Ενεργη υποστήριξη , εμπλοκη και πιστοποιση  από την ERA. .
  5. Σημαντικη αναβαθμιση της χρηματοδοτησης από κοινοτικους και δημοσιους πορους του Ελληνικου Σιδηροδρομου
  6. Αξιοποίηση Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για επενδύσεις σε υποδομές και τροχαίο υλικό../ Πολυμορφια Διαχειριστων Υποδομης