Η εγχώρια αριστερά είναι φυσικά πάντα με τον άνθρωπο (εκτός αν είναι Ουκρανός ή έχει σφαχτεί/ βιαστεί/ απαχθεί από την Χαμάς - αυτά είναι τεχνικές λεπτομέρειες). Επίσης δεν υποστηρίζει το Ισραήλ, αλλά τους μουλάδες.

Εν τω μεταξύ μαθήτριες σε ένα σχολείο στο Ιράν βγάζουν τις μαντήλες τους και πανηγυρίζουν, ελπίζοντας οτι ίσως πέσει το καθεστώς των μουλάδων. Οι οποίοι το μακρινό 1979, μετά την ανατροπή του Σάχη, την επιστροφή του Χομεϊνί και την εδραίωση του καθεστώτος τους, εξόντωσαν, μέσα σε λίγους μήνες, πρώτα απ' ολους τους κομμουνιστές ( Τουντέχ) και τους φιλελεύθερους συμμάχους τους, όπως ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας μετά τον Σάχη, Μπανί Σαντρ, αλλά και τους ανώτατους αξιωματικούς του στρατού που συνέβαλαν στην ανατροπή του Πεχλαβί. 

Υγ. Για την εδώ κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+ και τις φεμινίστριες που υποστηρίζουν καθεστώτα στα οποία πρώτοι αυτοί θα εκπαραθυρώνονταν, βιάζονταν λιθοβολούνταν ή στην καλύτερη περίπτωση απαγχονίζονταν, παρέλκει κάθε συζήτηση. Μωραίνει κύριος...