Συζητείται τελευταία από πολλούς, αριστερούς, κεντροαριστερούς, πασοκτζήδες ή και κεντροδεξιούς, το ενδεχόμενο της επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική. Ας πάρουμε την πιθανότητα να επιλέξει να φτιάξει μια δική του παράταξη-ομπρέλα, όπως φαίνεται πως είναι η επιθυμία του. Από τις δηλώσεις του διαφαίνεται πως επιθυμεί, εάν του το επιτρέψουν οι συνθήκες, να δημιουργήσει μια παράταξη-ομπρέλα, που θα συσπειρώνει την αριστερά και μέρος (ή, ει δυνατόν, το σύνολο) του ΠΑΣΟΚ. Άραγε ο Αλ.Τσίπρας θα τολμήσει να δημιουργήσει αυτή την παράταξη/κίνημα/κόμμα, εάν δεν μπορέσει να συσπειρώσει εκ νέου, μεγάλο τμήμα του ΠΑΣΟΚ;
Το σημερινό, υπό την προεδρία του Ν.Ανδρουλάκη, ΠΑΣΟΚ, δεν θα δεχτεί να τεθεί υπό την σκέπη και υπό την καθοδήγηση του αμφιλεγόμενου πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν προκύψει εκλογική αποτυχία του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές του 2027, δηλαδή εάν δεν κερδίσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ή εάν σημειώσει ξανά ένα περιορισμένο ποσοστό γύρω στο 11-13%, περίπου όμοιο με αυτό που κέρδισε στις ευρωεκλογές του 2024, θα τεθεί ξανά ζήτημα εκλογών για την εκλογή προέδρου του κινήματος. Ας πάρουμε την περίπτωση που δεν ξαναβγεί πρόεδρος ο Ν.Ανδρουλάκης, αλλά βγει (ο πιθανός διάδοχός του), δήμαρχος Αθηναίων, Χ.Δούκας, το πλησίασμα προς τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερά, διευκολύνεται και καθίσταται πιο πιθανό. Μα από ό,τι διαβλέπουμε από τις κινήσεις του, ο Χ.Δούκας θα έβλεπε περισσότερο τον εαυτό του – και όχι τον Τσίπρα – ως αυριανό επικεφαλής αυτής της παράταξης… Το μέλλον, άρα, της παράταξης Τσίπρα δεν προδιαγράφεται ευοίωνο ως προς την περαιτέρω πορεία του ΠΑΣΟΚ. Και τι θα ήταν ένα κόμμα Τσίπρα χωρίς το ΠΑΣΟΚ, βασισμένο απλά και μόνο στα απομεινάρια και τα αποκόμματα της αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, το Κίνημα Δημοκρατίας, το Μέρα24 και μέρος της Πλεύσης Ελευθερίας της Κωνσταντοπούλου; Θα ήταν μια σχετικά μικρή παράταξη δίχως μέλλον. Το ίδιο θα συνέβαινε εάν ο Τσίπρας θα αναλάμβανε μελλοντικά την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ. Πόσοι πια να επαναπατριστούν σε έναν απαξιωμένο και χρεοκοπημένο πολιτικά φορέα;
Αλλά και τι το ελπιδοφόρο εκπροσωπεί ο ίδιος ο Τσίπρας, σήμερα; Είναι, επιεικώς, ένας φθαρμένος, αριστερός, πρώην ηγέτης, που η θητεία και η διακυβέρνησή του δεν έφεραν και τίποτε ιδιαίτερα θετικό, μόνο την παραλίγο έξοδο από την ευρωζώνη και την Ε.Ε., τα capital controls, τη συνεργασία και συγκυβέρνηση με τον πολύ δεξιό σοβινιστή Π.Καμμένο, το στήσιμο της σκευωρίας της Novartis, το τρίτο μνημόνιο, τον πολύ χαλαρό και επιεικέστατο ποινικό κώδικα, κ.τ.λ. Συμπερασματικά ο Αλ.Τσίπρας έχασε τη φρεσκάδα του και το μυστήριο του αγνώστου που τον περιέβαλαν νέο και μεταβλήθηκε σε έναν αποτυχημένο αριστερό ηγέτη και πρώην πρωθυπουργό που, χωρίς να κάνει αυτοκριτική για τα μεγάλα λάθη του, έρχεται να μας ξαναγελάσει και να μας πουλήσει πάλι την παλιά πραμάτεια του και την υποτιθέμενη δροσιά του. Μόνο που τώρα αυτή έγινε πολιτική …μούχλα. Δεν ξεπλύθηκε και δεν λυτρώθηκε από τα πολλά, παρελθόντα λάθη του γιατί απλά ούτε τα παραδέχτηκε ποτέ και ούτε ζήτησε συγγνώμη, αναγνωρίζοντας θαρραλέα και υπεύθυνα πως έφταιξε γι’ αυτά. Ο Τσίπρας «θέλει να του πούμε μπράβο που έστω την τελευταία στιγμή δεν έριξε τη χώρα στα βράχια (μετατρέποντας το όχι του δημοψηφίσματος που προκάλεσε, σε ναι) όπου την οδηγούσε αυτός και η παρέα του», όπως έγραψε εύστοχα πολιτικός αναλυτής. Γι’ αυτό, παρόλο που είναι σχετικά νέος, δεν έχει κραταιό πολιτικό μέλλον. Εκτός αν βρεθεί κανένας ανόητος μελλοντικός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ που θα τεθεί αυτοβούλως υπό την καθοδήγησή του. Μα οι εποχές των αγανακτισμένων αντιμνημονιακών, της ΚΝΕ, των αφελών πολέμιων της παγκοσμιοποίησης και του ανέξοδου «επαναστατικού» ριζοσπαστισμού, πέρασαν… Και με τα ψέματα δεν φτιάχνεις κόμμα εξουσίας, αλλά ετερόκλιτο πολτό.
Όσο για την ίδρυση νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά, τα πράγματα είναι ακόμη δυσμενέστερα και δυσκολότερα γι’ αυτόν. Πέραν του ότι η είσοδος ενός ακόμη ακροδεξιού κόμματος της σκληρής δεξιάς στη βουλή ενισχύει την πολυδιάσπασή της και τη δυσκολία να προκύψει κυβέρνηση, το υποτιθέμενο κόμμα Σαμαρά έχει δυνητικά μικρότερο ακροατήριο. Το κόμμα της Λατινοπούλου; Ένα μικρό μέρος των οπαδών του Σαμαρά στη Νέα Δημοκρατία; Ένα μέρος της Ελληνικής Λύσης, του Βελόπουλου; Και τι θα κερδίσει ο Σαμαράς από ένα μικρό κόμμα του 4-5%. Το να επικρίνει και να κατηγορεί ακόμη πιο έντονα και οργανωμένα τον πρωθυπουργό; Να απορροφήσει όλον σχεδόν τον χώρο που βρίσκεται δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας, είναι ντε φάκτο αδύνατον. Απλά θα ξοδέψει το λίγο πολιτικό κεφάλαιο και τη λίγη αξιοπιστία που του έχουν απομείνει. Να θέλει να συγκυβερνήσει με τη Νέα Δημοκρατία; Μα βρισκόταν εκεί πριν λίγο καιρό, μόλις. Η πιθανολογούμενη επιθυμία του Α.Σαμαρά μοιάζει από ατελέσφορη έως πολιτικά ανόητη και αυτοκτονική…