Η σύζυγος του βουλευτή, το παιδί του ιερέα, η κόρη του δικαστικού, υπάλληλοι του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους περιλαμβάνονται μεταξύ των προσώπων που για πολλά χρόνια ή και δεκαετίες έπαιρναν σύνταξη που δεν δικαιούνταν εξαπατώντας το κράτος.

Η διαδικασία της απογραφής των συνταξιούχων ολοκληρώθηκε και τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά μιας τραγελαφικής κατάστασης με νεκρούς που παραμένουν ζωντανοί για το δημόσιο ταμείο και με υπαλλήλους που «παράγουν» παράνομες συντάξεις.

Συνολικά, έχουν εντοπιστεί 3.423 περιπτώσεις με ημερομηνία θανάτου προγενέστερη της ημερομηνίας καταβολής συντάξεων από τις οποίες το Δημόσιο έχει ζημιωθεί κατά 64,4 εκατ. ευρώ. Από το ποσό αυτό έχουν ανακτηθεί τα 42,2 εκατ. ευρώ και συνεχίζεται η αναζήτηση των 22,2 εκατ. ευρώ.

Είναι μια σημαντική εξέλιξη ότι, επιτέλους, το κράτος γνωρίζει πόσοι είναι αυτοί που δικαιούνται σύνταξη, ενώ υπάρχει πλέον και διαδικασία ελέγχου σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Προσφέρεται, όμως, και για κοινωνιολογικού περιεχομένου συμπεράσματα η εικόνα που αναδύεται σχετικά με τις συντάξεις-μαϊμού. Πολίτες υπεράνω υποψίας περνούν μέσα από τις τρύπες ενός σαθρού συστήματος για να κλέψουν το κράτος την ώρα που καταγγέλλουν τις παρανομίες των άλλων.

Είναι αυτό που έχει περιγραφεί από ξένους παρατηρητές ως «συστημική διαφθορά» και πρακτικά σημαίνει ότι το ψάρι βρώμισε ολόκληρο. Για να καθαρίσει δεν αρκεί η καταστολή, χρειάζεται και συνειδητοποίηση ότι η απάτη είναι κακό πράγμα είτε πρόκειται για τον φιλήσυχο μικροαστό είτε για περιθωριακά στοιχεία. Με άλλα λόγια, χρειάζεται η αποδόμηση της εντύπωσης ότι οι νόμοι είναι για να τους σέβονται όσοι δεν μπορούν να τους αποφύγουν.