Την επόμενη εβδομάδα θα εισαχθεί προς συζήτηση στο θερινό τμήμα της Βουλής το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και όσα θα ακουστούν εκεί θα έχουν εξαιρετική σημασία γιατί θα καταδείξουν το βαθμό δημοκρατικής ωριμότητας βουλευτών και κομμάτων.

Το πρώτο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είχε κατατεθεί στη Βουλή τον Νοέμβριο του 2013 και δεν προωθήθηκε ποτέ προς συζήτηση μετά τις ενστάσεις που είχε διατυπώσει ο τότε γενικός γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Τάκης Μπαλτάκος.

Ο κ. Μπαλτάκος έχασε το αξίωμά του με τον γνωστό επεισοδιακό τρόπο και κυκλοφορούν σενάρια για το ενδεχόμενο δραστηριοποίησής του δεξιά της ΝΔ. Είτε έχουν είτε δεν έχουν βάση αυτά τα σενάρια, γεγονός είναι πως η νοοτροπία του και οι απόψεις του έχουν πάντα απήχηση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.

Αλλοι για ψηφοθηρικούς λόγους, άλλοι για να διεκδικήσουν κάτι, κάποιοι επειδή γοητεύονται από την ακροδεξιά ατζέντα ή είναι επιρρεπείς στον εθνικισμό, υποβαθμίζουν τη σημασία της καταπολέμησης του ρατσισμού και του ναζισμού επιχειρώντας συμψηφισμούς.

Το θέμα δεν είναι να μετρηθούν οι γενοκτονίες αλλά να αποδείξει το δημοκρατικό πολιτικό σύστημα ότι έχει τη βούληση να απομονώσει τους νεοφασίστες που αξιοποιούν την κρίση για να υπονομεύσουν το πολίτευμα.

Οποιοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν για τι ακριβώς πρόκειται διευκολύνουν αυτούς που πραγματικά θίγονται από μια σύγχρονη ευρωπαϊκή αντιρατσιστική νομοθεσία. Και βοηθώντας τους, ταυτίζονται.