Κανένας δεν μπορεί να προδικάσει πια το τι μπορεί να συμβεί στην Κυπριακή Δημοκρατία που το Γιουρογκρουπ, με τα όσα αποφάσισε, αποσταθεροποίησε και οικονομικά και πολιτικά. Το είπε ξεκάθαρα (και δραματικά)ο πρόεδρος Αναστασιάδης την Κυριακή το βράδυ : η κρίση που αντιμετωπίζει πια το νησί είναι η μεγαλύτερη από το 1974. Γιατί κατεδαφίστηκε το τραπεζικό του σύστημα με συνέπειες για το σύνολο μιας οικονομίας που ήδη παραπαίει. Και κλονίστηκε ίσως μακροπρόθεσμα η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την πολιτική ηγεσία.

Είναι η πρώτη φορά, με μόνο αλλά άλλης φύσης προηγούμενο τα ομόλογα που είχαν Έλληνες ιδιώτες και που «κουρεύτηκαν» βάναυσα, που αποφασίζεται και μάλιστα στη ζώνη του Ευρώ μια «ποινή» σε βάρος των καταθέσεων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσοι την θέσπισαν θέλησαν κυρίως να πλήξουν τα ύποπτα ρωσικά κεφάλαια που έχουν βρει καταφύγιο στην Κύπρο αλλά και την ίδια τη χώρα που τους πρόσφερε το καταφύγιο αυτό και το πλυντήριο που το εξοπλίζει.

Το κόστος της τιμωρητικής αυτής απόφασης το καταβάλλουν μεν οι Ρώσοι αυτοί των πολλών δισεκατομμυρίων αλλά μαζί με αυτούς και χιλιάδες απλοί πολίτες με καταθέσεις των λίγων εκατοντάδων ή χιλιάδων ευρώ.

Καθώς και αρκετοί Έλληνες που έτρεξαν στις κυπριακές τράπεζες για να σώσουν τα λεφτά τους αδειάζοντας τις δικές τους τράπεζες, αλλά αυτοί ας πρόσεχαν!

Μία κυνική δήλωση της κ. Μέρκελ τα λέει όλα: «είναι σωστό, είπε, να πληρώσουν εν μέρει και οι υπεύθυνοι», λες και οι Κύπριοι μεροκαματιάρηδες με τις μικροκαταθέσεις τους στις συνεταιριστικές τράπεζες ανήκουν σε αυτούς.

Ποια σχέση μπορεί να έχει η δήλωση της κ. Μέρκελ με τις αρχές που διέπουν ή που θα έπρεπε να διέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση; Καμία, φυσικά κι ας υπάρχει κάποια λογική στο θατσερικής καταγωγής επιχείρημα των «βορείων» ότι δεν είναι σωστό να τα φορτώνουμε «όλα» στους 
γερμανο-φιλανδο-ολλανδούς φορολογούμενους, που πάντως, ως τώρα, δεν πλήρωσαν τίποτε και μάλιστα κερδίζουν διότι για να δανείσουν τον Νότο με μάλλον μεγάλο επιτόκιο δανείζονται στις «αγορές» με το μικρότερο δυνατό επιτόκιο απαγορεύοντας στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να διευκολύνει όσες χώρες το χρειάζονται.

Όποιες αποφάσεις κι αν παρθούν τώρα στη Λευκωσία και στις Βρυξέλλες ο κίνδυνος είναι μέγας να αδειάσουν οι κυπριακές τράπεζες με συνέπειες καταστροφικές για την ήδη πάσχουσα οικονομία αλλά και να προστεθεί σε αυτό και μια ανοιχτή ή έρπουσα πολιτική κρίση προάγγελος, όπως και εδώ, ανατροπών.

Φυσικά όλα αυτά είναι άδικα για τον κ. Αναστασιάδη που κληρονόμησε την οικονομική κρίση, τα επικίνδυνα παιχνίδια των προκατόχων του με τα πιο ύποπτης προέλευσης ρωσικά κεφάλαια αλλά και την έξωθεν κάκιστη μαρτυρία της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά από το «όχι» στο σχέδιο Ανάν,(αυτός το στήριζε) που το είχε πολιτικά στηρίξει και εγγυηθεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τώρα ο καθένας μπορεί βεβαίως να περνάει την ώρα του σταθμίζοντας το τι θα ήταν το χειρότερο για την Κύπρο : η πτώχευση εδώ και τώρα, ένα μνημόνιο αλλά ελληνικά -που πάντως δεν αποκλείεται στη συνέχεια- ή η «ηρωική» έξοδος από το ευρώ που δεν θέλουν οι περισσότεροι Κύπριοι σύμφωνα με δημοσκοπήσεις της Κυριακής; …