Γρέκι είναι αυτό το πρόχειρο περίφραγμα από θάμνους και κλαδιά, όπου σταβλίζονται τα αιγοπρόβατα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών στα βουνά. Γρέκια φτιάχνουν οι ημινομάδες τσοπαναρέοι για το διάστημα της παραμονής τους στον ορεινό όγκο από την άνοιξη ως το φθινόπωρο κάθε χρονιάς.
"Τα γρέκια χορταριάσανε" είναι παραδοσιακό κτηνοτροφικό τραγούδι της Ηπείρου το οποίο θρηνεί την εγκατάλειψη της ορεινής υπαίθρου εξαιτίας της απουσίας κτηνοτρόφων.
Πλέον, όποιος ταξιδεύει στο ελληνικό βουνό γνωρίζει ότι τα κοπάδια με τα αιγοπρόβατα με τα οποία γέμιζε παλιά το μάτι του είναι πλέον ανύπαρκτα, καθώς οι κτηνοτρόφοι μένουν στον κάμπο και το καλοκαίρι και κρατούν τα ζώα σταβλισμένα.
Ένας από τους μηχανισμούς που βρέθηκε προκειμένου να φαίνεται ότι βοσκοτόπια υπάρχουν και χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα είναι η διαβόητη "τεχνητή λύση" που είχε υιοθετήσει ο φαύλος ΟΠΕΚΕΠΕ προκειμένου να εμφανίζονται "βοσκοτόπια" για "κτηνοτρόφους" (βάζω και τα δύο σε εισαγωγικά διότι ούτε το ένα είναι βοσκοτόπι, ούτε ο άλλος κτηνοτρόφος) και να διασπαθίζεται δημόσιο χρήμα.
Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι μείζον όχι μόνο για τις προφανείς διαστάσεις του - αυτές που έχουν συζητηθεί στη δημόσια σφαίρα - δηλαδή, ασυδοσία, ατιμωρησία και λοιπά, αλλά και για κάτι άλλο:
διότι αποτελεί την ταφόπλακα σε ό,τι είχε απομείνει από την παραδοσιακή ημινομαδική κτηνοτροφία στην Ελλάδα, δηλαδή μια από τις σημαντικότερες παραδοσιακές δραστηριότητες που βαστούσαν ζωντανό τον ορεινό όγκο της ελληνικής ενδοχώρας.
"Τα γρέκια χορταριάσανε" λοιπόν στα ελληνικά βουνά και η εγκατάλειψη είναι αμετάκλητη. Αυτό σε μακρά διάρκεια έχει δημογραφικά αλλάξει και θα αλλάξει κι άλλο τη χώρα στην οποία ζούμε. Η Ελλάδα δεν είναι εξαίρεση εδώ: το ίδιο ισχύει για όλες τις κτηνοτροφικές χώρες της Ευρώπης, με πρώτη την Ισπανία.
Χθες βρέθηκα σε ένα από τα τελευταία εν ζωή γρέκια στην περιοχή της Νοτίας Πίνδου κάτω από την υψηλότερη κορυφή της Κακαρδίτσας στα 2430 στο σημείο που συναντιούνται Γιάννενα, Άρτα με Τρίκαλα. Καθήσαμε με τους κτηνοτρόφους κάμποσες ώρες, είδα μπροστά μου όλη τη διαδικασία της τυροκόμησης, μιλήσαμε για ΟΠΕΚΕΠΕ και μετά κατεβαίνοντας από το νομό Τρικάλων άκουσα τον Φλωρίδη αλλά δεν τον άντεξα και έμεινα με το μυαλό μου στο βουνό.
Η κτηνοτροφία είναι η δυσκολότερη όλων, γι'αυτό εγκαταλείπεται παντού και καμιά νοσταλγία δεν μπορεί να αποτρέψει την ερήμωση. Το πολύ δυσάρεστο είναι ότι αντί το κράτος πιλοτικά να ασχολείται να βαστάει εν ζωή κάποιες ελάχιστες τέτοιες δρaστηριότητες, έστω και για το δείγμα, δια των πρακτικών ΟΠΕΚΕΠΕ, διαλύει και τους ελάχιστους που απομείνανε διότι φυσικά αυτοί νέμονται μαζί με μερικούς χιλιάδες άσχετους, κονδύλια τα οποία στοιχειωδώς θα μπορούσαν να κρατήσουν ένα μικρό φως ανοιχτό σε αντιπροσωπευτικές περιοχές της ενδοχώρας.
Η χθεσινή μέρα ήταν πολύ σημαντική για μένα. Μέσα σε μια πολύ γεμάτη μέρα κάναμε από τους Μελισσουργούς των Τζουμέρκων μια εκδρομή σκληρής πατριδογνωσίας από αυτές που μένουν αξέχαστες στις ζωές μας. Σε δρόμους πολύ δύσβατους, εκπληκτικής ομορφιάς τοπία και ανθρώπους που σου μαθαίνουν.
Να "ξέρεις πού πατά και πού πηγαίνει" κανείς.
Καλό καλοκαίρι.