Την Κυριακή 8 Μαΐου, μικρές ομάδες συμπολιτών μας στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λευκωσία, τη Λάρισα και την Κομοτηνή συγκεντρώθηκαν και ενημέρωσαν τους περαστικούς για τα δεινά που επισύρει η κρεατοφαγία -και τα δικαιώματα όλων των ζώων. Ήταν μια πρωτοβουλία αταίριαστη με το κλίμα των ημερών. Το «ελληνικό Πάσχα» επιτάσσει την ακατάσχετη κρεατοφαγία και οινοποσία, για την οποία ο μεν Χριστός -που το Ευαγγέλιο μας τον συστήνει ως εξαιρετικά λιτοδίαιτο και μηδέποτε κρεατοφάγο- ασφαλώς θα απορούσε, ενώ αντιθέτως εύκολα θα την αναγνώριζε κάθε μύστης του Βάκχου που τυχόν αναβίωνε μυστηριωδώς.
Κι όμως, οι φιλόζωοι συμπολίτες μας, που φλέρταραν τόσο παράτολμα και απερίσκεπτα με τη γραφικότητα, έχουν δίκιο.
Η ανθρωπότητα έχει συστρατευθεί στον αγώνα να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους +2οC. Σύμφωνα με τον Τόνι Μπλερ, σε αντίθετη περίπτωση «θα σαρωθεί ο πολιτισμός όπως τον ξέρουμε». Η Τράπεζα της Ελλάδας υπολογίζει πως εάν συνεχιστεί η απραξία μας, στη χώρα μας οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα κοστίσουν ως και 700 δις ευρώ έως το 2100, δυόμισι ή τρεις φορές το αβάσταχτο, μη-βιώσιμο κ.λπ δημόσιο χρέος μας. Αλλά η κτηνοτροφία και η βιομηχανία τροφίμων είναι από τους βασικούς ρυπαντές. Σύμφωνα με πολλές έρευνες (όπως η πρόσφατη του Oxford Martin School), η λελογισμένη κατανάλωση κρέατος θα μπορούσε να μειώσει το σύνολο των εκπομπών θερμοκηπικών αερίων κατά το 1/3, ενώ η εκτεταμένη στροφή του πληθυσμού στη χορτοφαγία θα τις περιόριζε κατά… 63%.
Η κρεατοφαγία συνιστά επίσης απειλή για τη δημόσια υγεία. Τον Οκτώβριο του 2015, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) συνέδεσε για πρώτη φορά επισήμως την κατανάλωση ερυθρού κρέατος με την καρκινογένεση. Σύμφωνα με τον WHO, κάθε χρόνο πεθαίνουν από καρκίνο λόγω κατανάλωσης κρέατος 50 χιλιάδες άνθρωποι. Κάθε 100 γραμμάρια κρέατος που καταναλώνουμε ημερησίως, αυξάνουν την πιθανότητα να αρρωστήσουμε από καρκίνο κατά 17%. Έτσι, στην Ελλάδα της μέσης κατανάλωσης των 78 κιλών κρέατος τον χρόνο, οι διατροφικές μας συνήθειες αυξάνουν την πιθανότητα να πάθουμε καρκίνο κατά 35% κατά μέσο όρο. Αφήνω κατά μέρος την ολέθρια σχέση της κρεατοφαγίας με τις καρδιαγγειακές παθήσεις και πολλές ακόμα ασθένειες.
Τέλος, η κρεατοφαγία συνδέεται με ορισμένα σημαντικά ηθικά ζητήματα. Στον πλανήτη σήμερα εκτρέφονται προς κατανάλωση 19 δις κοτόπουλα, 1.5 δις αγελάδες, 1 δις χοίροι και 1 δις πρόβατα. Σύμφωνα μάλιστα με την Διεθνή Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) ο αριθμός αυτός αυξάνει κατά 25 εκατομμύρια τον χρόνο. Η βιομηχανία τροφίμων είναι μια βαριά βιομηχανία, που επικεντρώνεται στην αύξηση της παραγωγικότητας και της κερδοφορίας της. Κάνοντάς το όμως, συμπεριφέρεται στα ζώα με μοχθηρία και βαναυσότητα που σοκάρουν -και παραπέμπουν στις πιο επονείδιστες στιγμές της ανθρωπότητας. Είναι σημαντικό η βιομηχανία τροφίμων να νιώσει πως λογοδοτεί για το πώς μεταχειρίζεται τα ζώα. Ο περιορισμός της κρεατοφαγίας είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο πίεσης προς την κατεύθυνση αυτή.
Εδώ και πάνω από έναν αιώνα, ο ποιητής μας Ιωάννης Πολέμης μας έστελνε ένα μήνυμα παρόμοιο με εκείνο των ελάχιστων διαδηλωτών της 8ης Μαΐου: «Ποτέ δε θα πειράξω/ τα ζώα τα καημένα?/ μην τάχα σαν εμένα,/ κι εκείνα δεν πονούν;/ Θα τα χαϊδεύω πάντα,/ προστάτης τους θα γίνω./ Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω/ στους δρόμους να πεινούν». Η φιλοζωία είναι ένας ωραίος αγώνας. Κάνει καλό στην ψυχή μας, το σώμα μας και τον πλανήτη ολάκερο.