Μετά τη Γαλλία, ήλθε η Βρετανία. Όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ, το Λονδίνο θα αναγνωρίσει την Παλαιστίνη ως κράτος το Σεπτέμβριο πριν από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, εκτός εάν εν τω μεταξύ υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές επί του εδάφους από την πλευρά του Ισραήλ. Όπως π.χ. ο οριστικός τερματισμός του πολέμου στη Γάζα, η δέσμευση του Ισραήλ για την επιδίωξη σταθερής ειρήνης στην περιοχή, η ουσιαστική βελτίωση των «ανθρωπιστικών συνθηκών στη Γάζα» με την εξάλειψη των συνθηκών πείνας και η κατηγορηματική απόρριψη από το Ισραήλ κάθε ιδέας για προσάρτηση της Δ. Όχθης. Όπως διευκρίνισε η Βρετανική κυβέρνηση, η απόφασή της να προχωρήσει στην αναγνώριση της Παλαιστίνης αποβλέπει στην περιφρούρηση της εγκυρότητας της λύσης των δύο κρατών για την επίλυση της σύγκρουσης που τώρα απειλείται ευθέως από το Ισραήλ, την ακροδεξιά κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Βεβαίως οι προϋποθέσεις που ζητά η Βρετανική κυβέρνηση δεν πρόκειται να εκπληρωθούν από το Τελ Αβίβ και ως εκ τούτου η αναγνώριση από το Λονδίνο είναι σχεδόν βέβαιη. Άλλωστε οι πιέσεις από το εσωτερικό του Εργατικού Κόμματος (κοινοβουλευτική ομάδα, κλπ.) για κάτι τέτοιο έχουν ενταθεί, ιδιαίτερα μετά την αντίδραση του Μπ. Νετανιάχου ο οποίος κατηγόρησε με τον ιταμό τρόπο ότι «με την αναγνώριση η Βρετανική κυβέρνηση επιβραβεύει την Χαμάς και τις τρομοκρατικές της ενέργειες και τιμωρεί τα θύματά της». Μετά την Βρετανία ακολουθεί ο Καναδάς , Αυστραλία. Ν. Ζηλανδία και ομάδα Ευρωπαικών κρατών( Πορτογαλία, Φινλανδία, κ.α) .Έτσι ο συνολικός αριθμός κρατών που έχουν αναγνωρίσει την Παλαιστίνη φθάνει ήδη τα 150 από τα 193 μέλη του ΟΗΕ (περιλαμβανομένων από το Σεπτέμβριο των τεσσάρων από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, εκτός βεβαίως των ΗΠΑ).
Παράλληλα έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον ότι τριαντα-μία (31) εξέχουσες προσωπικότητες του Ισραήλ με κοινή τους επιστολή (στη Guardian) κατηγορούν την κυβέρνηση Νετανιάχου ότι διεξάγει «μια κτηνώδη επιχείρηση» (brutal campaign) στη Γάζα και καλούν τη διεθνή κοινότητα να επιβάλει «σκληρές κυρώσεις» (crippling sanctions) στο Ισραήλ για όσο χρόνο διαρκούν οι βαρβαρότητες αυτές.
Από την άλλη μεριά, η Διεθνής Διάσκεψη των Ην. Εθνών για το Παλαιστινιακό ζήτημα που διεξήχθη στις αρχές της εβδομάδας στη Νέα Υόρκη υπό την κοινή προεδρία Γαλλίας και Σαουδικής Αραβίας υιοθέτησε τη «Δήλωση της Νέας Υόρκης» με την οποία καλούνται όλα τα κράτη μέλη της διεθνούς κοινότητας να στηρίξουν τη λύση των δύο κρατών, ενώ παράλληλα προσφέρει ένα αναλυτικό σχέδιο για το μελλοντικό καθεστώς της Γάζας. (Η εν λόγω Διάσκεψη είχε 19 χώρες ως συμπροέδρους όπως Ιταλία, Ισπανία, Καναδά, Κατάρ, Σενεγάλη, Ιρλανδία, Τουρκία αλλά όχι την Ελλάδα).
Μετά απ’ όλες αυτές τις καταιγιστικές εξελίξεις και ιδιαίτερα την απόφαση της Βρετανίας για «αναγνώριση υπό προϋποθέσεις», η επιλογή για την Ελλάδα καθίσταται αναπόφευκτη. Να ακολουθήσει το δρόμο του Λονδίνου. Να θέσει δηλαδή τις προϋποθέσεις της και πριν τη Γενική Συνέλευση, το Σεπτέμβριο, να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη μαζί με Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο. Ο ρόλος της «ως χώρας διεθνούς δικαίου», μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και μέλους ης Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβάλλει για την Ελλάδα την αναγνώριση τώρα χωρίς αναβολές σκοπιμοτήτων. Η στιγμή είναι οριακή. Η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει στην αναγνώριση χωρίς να διατρέχει τον κίνδυνο να κατηγορηθεί ότι «επιβραβεύει τη Χαμάς». Και σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα είναι πολύ πιο αναγκαία για το Ισραήλ παρά το αντίθετο. Αν και σε ζητήματα διεθνούς δικαίου και ηθικής δεν χωρούν σκοπιμότητες...
Πηγή: www.tanea.gr