Και έτσι φτάσαμε να έχουμε, όχι ένα, όχι δύο, όχι τρία, αλλά τέσσερα μέχρι στιγμής σχέδια νόμου κατά του ρατσισμού. Μέχρι στιγμής. Διότι ετοιμάζονται να καταθέσουν δικό τους νομοσχέδιο και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Γιατί η δημοκρατία μας, ούτε σε αυτό κατάφερε να συμφωνήσει. Στην κοινή δηλαδή αντιμετώπιση ενός επικίνδυνα αυξανόμενου κύματος μίσους, ρατσισμού και ναζισμού, που εάν δεν αντιμετωπισθεί, θα μας πνίξει όλους!
Και για να ολοκληρωθεί η ιλαροτραγωδία, κατέθεσε ακόμη και η Χρυσή Αυγή, δικό της… αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, προκαλώντας έτσι κάθε δημοκρατικό αίσθημα και «φτύνοντας κατάμουτρα» το λεγόμενο δημοκρατικό τόξο, το οποίο επέλεξε το μικροκομματικά παιχνίδια, όπως τον «παλιό καλό καιρό», αντί να δει την ουσία.
Κοιτάζοντας, όχι ως νομικός -διότι δεν είμαι- αλλά ως δημοκρατικός πολίτης, τα διάφορα σχέδια νόμου που παρουσιάστηκαν, δηλαδή το ν/σ Ρουπακιώτη, η πρόταση των 4 σημείων της ΝΔ και το «πόνημα» του ΣΥΡΙΖΑ που κατατέθηκε χθες, θεωρώ πως εάν οι πολιτικές δυνάμεις είχαν στοιχειώδη σοβαρότητα και κουλτούρα δημοκρατικής συνεννόησης και συνεργασίας, θα μπορούσαν να συμφωνήσουν στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Να καταθέσουν τις τροπολογίες τους, να διαβουλευτούν τις διαφορές τους και να βρουν κοινό τόπο συνεννόησης. Αυτά όμως, συμβαίνουν σε σοβαρές χώρες. Το πολιτικό μας σύστημα κατάφερε ακόμη μία φορά να πέσει θύμα του αυτισμού του και να αυτογελοιοποιηθεί. Ένα μείζον για τη δημοκρατία μας θέμα, την αντιμετώπιση του ρατσισμού και νεοναζισμού, την μετέτρεψε σε νούμερο επιθεώρησης. Κάθε κόμμα και αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.
Κορύφωση της ανευθυνότητας και της μικροκομματικής σκοπιμότητας ήταν, τόσο η συμπεριφορά της ΝΔ, η οποία αρχικά θεωρούσε ότι δεν χρειάζεται νέος νόμος γιατί υπάρχει και στη συνέχεια διαπίστωσε ότι δεν επαρκεί και κατέθεσε συμπληρωματικές προτάσεις, όσο και η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διαπίστωσε ότι υπάρχουν ενδοκυβερνητικές τριβές -πιστός στον παλαιοκομματισμό του- έσπευσε να τις εκμεταλλευτεί και δήλωνε σε όλους τους τόνους ότι θα ψηφίσει το νομοσχέδιο Ρουπακιώτη και στη συνέχεια… ανακάλυψε ότι μπορεί να έχει δικό του…
Έτσι, έχοντας όλοι γνώση ότι κανένα από τα νομοσχέδια δεν έχει πιθανότητες να εγκριθεί από τη Βουλή, κοροϊδεύουν και προκαλούν το δημοκρατικό αίσθημα.
Είναι κρίμα. Ίσως η μόνη λύση για να σωθεί η τιμή του δημοκρατικού τόξου που όλοι επικαλούνται, αλλά δεν φροντίζουν να το διαφυλάξουν, είναι να εισακουσθεί η τελευταία έκκληση του υπουργού Δικαιοσύνης για συνεννόηση, έστω την ύστατη στιγμή.