Την ψήφο εμπιστοσύνης της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης θα ζητήσει σήμερα Δευτέρα (8/9) η κυβέρνηση του Φρανσουά Μπαϊρού. Αν δεν καταφέρει να την εξασφαλίσει, είναι πιθανό η Εθνοσυνέλευση να κληθεί να εκλέξει 5ο Πρωθυπουργό σε λιγότερο από δύο χρόνια.
Η δήλωση του Γάλλου πρωθυπουργού να ζητήσει, σε έκτακτη σύνοδο της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης την 8/9/25, την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του, πράγμα που δεν το έχει πράξει ποτέ κατά την διάρκεια 9μηνης θητείας του, ήταν γεγονός παγκόσμιας σημασίας. Στο παρόν δεν θα αναλύσουμε την ενέργεια του Μπαϊρού και τις επιπτώσεις αυτής. Θα εξετάσουμε τις τάσεις του γαλλικού εκλογικού σώματος όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την 25/8/25, λαμβάνοντας υπόψιν ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα προσφυγής στις κάλπες, αν καταψηφιστεί η κυβέρνηση, πράγμα πολύ πιθανό. Για διευκόλυνση του αναγνώστη ως προς την εξαγωγή συγκριτικών συμπερασμάτων, θα παραθέσω αρχικά δύο πίνακες. Ο πρώτος αφορά την σύνθεση της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης όπως αποτυπώνεται αυτή την στιγμή και ο δεύτερος τα ποσοστά που έλαβαν τα κόμματα στον α γύρο των βουλευτικών εκλογών 2024.
Σύνθεση Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης (Σύνολο εδρών 577)
1) RN (Εθνικός Συναγερμός-Λεπέν) 123
2) EPLR (Μαζί για την Δημοκρατία-Μακρόν) 91
3) LFI-NFP (Ανυπότακτη Γαλλία-Νέο Λαϊκό Μέτωπο) 71
4) PS (Σοσιαλιστές) 66
5) DR (Ρεπουμπλικανική Δεξιά-Γκωλικοί) 49
6) ECOS(Οικολόγοι) 38
7) DEM (Les Democrates-Δημοκρατες-συνεργαζό-
μενοι με τον Πρόεδρο Μακρόν). 36
8) HOR (Horizons-Ορίζοντες-συνεργαζόμενοι
με τον Πρόεδρο Μακρόν). 34
9) LIOT (Libertes,Independants,Outre Mer et
Territoires- Κοινοβουλευτική Ομάδα
ανεξάρτητων υπό τον τίτλο Ελευθερίες, Ανεξάρτητοι,
Υπερπόντια και Εδάφη). 23
10) GDR (Gauche Democrate et Republicaine-
Δημοκρατική Αριστερά, ομάδα προσκείμενη στο
Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα). 17
11) UDR (Union des Democrates pour
la Republique- Ένωση Δημοκρατών για την
Δημοκρατία- συνεργαζόμενο κόμμα με το RN) 15
12)Non Inscrits( Μη εγγεγραμμένοι). 11
13)Βουλευτές των οποίων η θητεία έχει λήξει. 3
Ο δεύτερος πίνακας αφορά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των βουλευτικών εκλογών 2024:
1)RN. 29,3
2)NFP. 28,2
3)ENS(ENSEMBLE-
ΜΑΖΙ-Μακρον). 21,3
4)LES REPUBLICAINES-LR(Γκωλικοί) 6,6
5)UDR. 4.
6)DVD(Διάφοροι Δεξιοί). 3,6
7)DVG(Διάφοροι Αριστεροί). 1,6
8)DVC(Διάφοροι Κεντρώοι). 1,2
9) EXG(Άκρα Αριστερά). 1,1
10)RECONQUETE (Επανάκτηση,άκρο
δεξιά κίνηση του Ε.Ζεμουρ, έντονα επικριτική προς την Λεπέν, την οποία
κατηγορεί ως υπερβολικά υποχωρητική). 0,8
11)ECO(Διάφοροι Οικολόγοι). 0,6
12)DLF(Πρώτα η Γαλλία, ακροδεξιά
κίνηση υπό τον Νικόλα Ντυπον
Αινιάν). 0,3
13)Λοιποί. 1,6
Δύο δημοσκοπήσεις έχουν διεξαχθεί μέχρι στιγμής, μετά την 25/8/25. Η πρώτη ήταν της εταιρείας Elabe και έλαβε χώρα την χρονική περίοδο 28-29/8/25 σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1563 ατόμων. Εισαγωγικά, να αναφέρουμε ότι η εταιρεία εξετάζει δύο σενάρια, που αφορούν το NFP. Στο πρώτο θέτει ως υπόθεση εργασίας την κοινή και ενιαία κάθοδο του NFP, ενώ στο δεύτερο θέτει ως υπόθεση εργασίας την αυτόνομη κάθοδο του LFI (Μελανσόν) έναντι των τριών άλλων εταίρων του, στο NFP (σοσιαλιστών, οικολόγων και κομμουνιστών) σε άλλο σχηματισμό. (Εντός παρενθέσεως τα ποσοστά της προηγούμενης δημοσκόπησης η οποία διεξήχθη το χρονικό διάστημα 3-5/6/25, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1496 ατόμων, μετά την καταδίκη της Λεπέν):
1)RN-UDR 31,5(32,5)
2)NFP. 23,5(21)
3)ENS. 14(15,5)
4)LR. 10,5(10)
5)DVG. 6,5(6,5)
6)REC. 5(3)
7)DVD. 2,5(3,5)
8)EXG. 2(2)
9)Λοιποί. 4,5(6)
Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν την πρώτη υπόθεση εργασίας της Elabe , συγκριτικά με την προηγούμενη δημοσκόπηση οι χαμένοι είναι: Ο ακροδεξιός συνασπισμός RN-UDR (-1), το κυβερνητικό ENS (-1,5), οι DVD (-1, οι οποίοι συνεργάζονται παραδοσιακά με τους LR), καθώς και τα λοιπά κόμματα. Τα κόμματα που κερδίζουν είναι το NFP (+2,5), το ακροδεξιό RECONQUETE(+2) καθώς και οι LR (+0,5). Η καταδίκη της Λεπέν κατά κάποιον τρόπο επιβεβαιώνει την σφοδρή κριτική από δεξιά που ασκεί ο Ε.Ζεμούρ, ο οποίος από ετών επισημαίνει ότι όσο ηγείται η οικογένεια Λεπέν του «πατριωτικού χώρου», ο χώρος δεν πρόκειται ποτέ να κυβερνήσει την χώρα. Τώρα προστέθηκε και η ποινική καταδίκη, οπότε η Λεπέν απαξιώνεται και ηθικά, με τον Ζεμούρ να εκπροσωπεί το "αδαμάντινο ήθος της πατριωτικής παρατάξεως". Οι υπόλοιποι (Άκρα Αριστερά-EXG και Διάφοροι Δεξιοί-DVD) παραμένουν σταθεροί.
Συγκριτικά με τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των βουλευτικών εκλογών 2024, παρατηρητέα τα εξής: O συνασπισμός RN -UDR υφίσταται απώλειες 1,8, καθώς το ποσοστό που συγκεντρώνει είναι μικρότερο από το άθροισμα των δύο κομμάτων το 2024. Είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ η κυβερνητική παράταξη καταγράφει σοβαρότατες απώλειες, ο ακροδεξιός συνασπισμός RN-UDR όχι μόνο δεν κερδίζει, αλλά χάνει κιόλας, υφιστάμενος μείωση της δύναμης του, ενώ θα έπρεπε να καταγράφει άνοδο. Αν η παράταξη της Λεπέν δεν έχει εισροές ψηφοφόρων τώρα, πότε θα έχει; Φαίνεται ότι το πλήγμα της ποινικής της καταδίκης είναι ανεπούλωτο, ενώ ο διάδοχός της στην ηγεσία Ζ.Μπαρντελά δεν πείθει για τις ηγετικές ικανότητες του. Εν τω μεταξύ ο ανταγωνιστής της Λεπέν στην ακροδεξιά πολυκατοικία, Ε.Ζεμούρ, υπερεξαπλασιάζει (!) τα ποσοστά του κόμματος του(REC), καθώς εκτοξεύεται από το 0,8 στο 5, ακυρώνοντας την δυναμική ανόδου του RN. Υπ ' αυτές τις συνθήκες, το RN βρίσκεται πολύ μακριά από τον στόχο της αυτοδυναμίας, ενώ παράλληλα η Λεπέν θα πρέπει να συνυπολογίζει σε κάθε της κίνηση τον παράγοντα Ζεμούρ.
Ακόμα χειρότερη εικόνα παρουσιάζει το NFP, το οποίο χάνει 4,7. Συνολικά όμως ο χώρος της Αριστεράς παραμένει σταθερός, με ελαφρά υποχώρηση 0,4 (NFP 23,5+DVG 6,5=30, ενώ στις βουλευτικές εκλογές 2024, NFP, DVG και ECO είχαν αθροίσει αντίστοιχα, 28,2+1,6+0,6=30,4). Αποδεικνύεται ότι ούτε η Αριστερά μπορεί να απορροφήσει ψηφοφόρους από την κυβερνητική παράταξη. Επιπλέον, είναι ζητούμενο αν και κατά πόσο η Αριστερά θα κατέλθει υπό ενιαία εκλογική στέγη, στις βουλευτικές εκλογές, οπότε κι αν αυτές γίνουν. Υπάρχουν σοβαρότατες διαφορές και συγκρούσεις εντός του NFP, πράγμα που καθιστά αβέβαιη την κοινή εκλογική κάθοδο. Το πρόβλημα με το NFP είναι ότι στα μάτια του μέσου ψηφοφόρου φαντάζει σαν ένας ευκαιριακός, εκλογικός και μόνον, συνασπισμός (παρουσιάζοντας την εικόνα συνονθυλεύματος κάποιες φορές) χωρίς μακρά πνοή και κάποια έστω ελάχιστη ιδεολογική -προγραμματική βάση (Σφοδρότατες είναι οι αντεγκλήσεις που λαμβάνουν χώρα πολύ συχνά μεταξύ των ηγετών των τεσσάρων συνιστωσών του NFP, ιδιαίτερα ανάμεσα στην LFI και το PS). Άλλωστε αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο και στις δύο εξεταζόμενες δημοσκοπήσεις, ακολουθούνται πάντα δύο εκδοχές: Το NFP μετράται είτε ενιαίο, είτε διασπασμένο σε δύο συνδυασμούς. Υπ’ αυτό το πρίσμα, είναι απορίας άξιον το γιατί επιμένουν τόσο η ακροδεξιά όσο και η Αριστερά στην καταψήφιση της κυβέρνησης Μπαϊρού και την προκήρυξη εκλογών, όταν οι εκλογικοί οιωνοί δεν είναι ευνοϊκοί για τις δύο παρατάξεις.
Το κυβερνητικό ENS είναι τρίτο, μακριά από τα ποσοστά που συγκέντρωσε το 2024(Ήδη από τις βουλευτικές εκλογές 2022, βρίσκεται σε ακατάσχετη εκλογική πτώση).Αν συνυπολογίσουμε και τους DVC, τότε το ENS χάνει 8,5. Είναι καθαρά τρίτο, χάνοντας την πρώτη αλλά και την δεύτερη θέση από τις βουλευτικές εκλογές 2024,από την πρώτη που βρισκόταν τόσο το 2017 όσο και το 2022. Ειδικά πάντως για τις βουλευτικές εκλογές 2022 (οι οποίες διεξήχθησαν 1,5 μήνα μετά τις προεδρικές εκλογές) θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το καμπανάκι του κόκκινου συναγερμού είχε ηχήσει για την μακρονική παράταξη ήδη από τότε. Μπορεί να πρώτευσε (25,8), αλλά με εμφανώς μειωμένες δυνάμεις (-6,5), συγκριτικά με το 2017 και με σχεδόν ανεπαίσθητη διαφορά από την δεύτερη NUPES (το πρόδρομο σχήμα του NFP -25,7). Επρόκειτο ταυτόχρονα για νίκη και για ήττα για την μακρονική παράταξη. Νίκη διότι πρώτευσε, αλλά και ήττα, διότι αφενός τα ποσοστά της μειώθηκαν σημαντικά και αφετέρου διότι νίκησε με βραχεία κεφαλή. Το αρνητικότερο όμως ήταν άλλο: Για πρώτη φορά από το 2002, οπότε και καθιερώθηκε να διεξάγονται βουλευτικές εκλογές 1,5 μήνα μετά την διεξαγωγή των προεδρικών εκλογών έτσι ώστε από την μια να υπάρχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία προσκείμενη στον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο (αφού όπως έχει επιβεβαιωθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αξιοποιεί το ρεύμα της πρόσφατης αποδοχής του, μετατρέποντας το σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία προκηρύσσοντας αμέσως μετά τις προεδρικές, βουλευτικές εκλογές) κι από την άλλη να αποφεύγεται το φαινόμενο της συγκατοίκησης (cohabitation) όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός ανήκουν σε διαφορετικά ιδεολογικά στρατόπεδα. Η σχεδόν ταυτόχρονη διεξαγωγή προεδρικών και βουλευτικών εκλογών πρωτοκαθιερώθηκε το 2002, όταν ο τότε επανεκλεγείς Πρόεδρος Ζ.Σιράκ, λαμβανομένου υπόψιν του λάθους που είχε διαπράξει το 1997, διέλυσε πρόωρα την Εθνοσυνέλευση προκηρύσσοντας εκλογές, ακολουθώντας τις δημοσκοπήσεις οι οποίες προέβλεπαν σίγουρη νίκη στην κεντροδεξιά πλειοψηφία, η οποία κυβερνούσε την χώρα ήδη από το 1993. Τα αποτελέσματα όμως διέψευσαν πλήρως τις δημοσκοπήσεις, καθώς η κεντροδεξιά ηττήθηκε και πρωθυπουργός της χώρας, εξελέγη ο σοσιαλιστής, επικεφαλής της τότε "πληθυντικής αριστεράς", (σοσιαλιστές, κομμουνιστές, ριζοσπάστες, οικολόγοι)Λ. Ζοσπέν. (Σημειωτέον ότι ήταν η πρώτη φορά από το 1877 που Πρόεδρος της Δημοκρατίας διέλυε την Εθνοσυνέλευση και η κυβέρνηση που προέκυπτε μετεκλογικώς δεν προσέκειτο σε αυτόν). Η συνακόλουθη συγκατοίκηση επί 5ετια (1997-2002) Σιράκ - Ζοσπέν ήταν συγκρουσιακή. Για τους λόγους αυτούς (δηλ.την αποφυγή συγκατοίκησης) ο Σιράκ μετά την επανεκλογή του το 2002 επέβαλλε την διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών αμέσως μετά τις προεδρικές εκλογές. (Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο πρώτος διδάξας της διάλυσης της Εθνοσυνέλευσης αμέσως μετά τις προεδρικές εκλογές, ήταν ο σοσιαλιστής Φ.Μιτεράν, ο οποίος τόσο το 1981, όσο και το 1988, διέλυσε την Εθνοσυνέλευση, αμέσως μετά την εκλογή του στην Προεδρία της Δημοκρατίας και οι κυβερνήσεις που προέκυψαν, προσέκειντο στον ίδιο. Μάλιστα η πρώτη συγκατοίκηση έλαβε χώρα την περίοδο 1986-88,με πρωθυπουργό τον Σιράκ. Ήταν κι αυτή η συγκατοίκηση μια από τις κακές εμπειρίες του Σιράκ που τον ώθησαν στην επιλογή του 2002). Έκτοτε, κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας που εξελέγετο στο αξίωμα αυτό, αμέσως μετά διέλυε την Εθνοσυνέλευση και η κυβέρνηση που προέκυπτε, προσεκειτο ιδεολογικά σε αυτόν, επιβεβαιώνοντας την κυριαρχία του όχι μόνο στην Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά και στην πρωθυπουργία.
Η πρώτη φορά που αυτό δεν έγινε κατορθωτό ήταν το 2022, όταν ο Μακρόν διέλυσε, μετά την επανεκλογή του, την Εθνοσυνέλευση, πρώτευσε στις βουλευτικές εκλογές που αμέσως ακολούθησαν, αλλά με πολύ χαμηλά ποσοστά, αναγκαζόμενος να συγκυβερνήσει με τους γκωλικούς. Δεν είχε πια την απόλυτη πλειοψηφία των 289 βουλευτών.
Το 2024 προκάλεσε πρόωρες βουλευτικές εκλογές επιχειρώντας να ανατρέψει τις εντυπώσεις από τον εκλογικό θρίαμβο της Λεπέν στις ευρωεκλογές και τη νέα δραματική μείωση των ποσοστών των μακρονικών. Πράγματι, τα κατάφερε, αφού η Λεπέν ενώ πρώτευσε σε ποσοστά, ήρθε τρίτη σε αριθμό εδρών, (παρότι το RN είναι το πρώτο σε δύναμη αυτόνομο κόμμα. Το λέμε αυτό διότι το NFP μπορεί να τερμάτισε πρώτο σε αριθμό εδρών, αλλά δεν είναι αυτόνομο κόμμα, αλλά συνασπισμός κομμάτων) χάνοντας τις ευνοϊκές για αυτήν εντυπώσεις που είχε δημιουργήσει ένα μήνα πρίν, στις ευρωεκλογές.
Η μακρονική παράταξη ήρθε τρίτη σε ψήφους και δεύτερη σε έδρες, ενώ πρώτο σε έδρες και δεύτερο σε ψήφους ήρθε το NFP. Παρά αυτή του την επιτυχία, ο Μακρόν δεν κατόρθωσε να ανακόψει την ανοδική πορεία του RN ούτε του NFP και κυρίως έχασε την πρωτιά, ερχόμενος τρίτος σε ψήφους, μειώνοντας κι άλλο την ήδη μειωμένη από τις βουλευτικές εκλογές του 2022 εκλογική του δύναμη. Παρά την εκλογική μείωση του κυβερνητικού μπλοκ, το τελευταίο κατόρθωσε να επανεκλέξει το 2024 στο αξίωμα της Προέδρου της Εθνοσυνέλευσης, την Γιαελ Μπρών Πιβέ. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι από το 2022 και εντεύθεν, αυτός είναι ο στόχος των δύο άκρων, RN και NFP: Η απώλεια της κυβέρνησης από την μακρονική παράταξη και η επιβολή συγκατοίκησης στον Μακρόν, έτσι ώστε να δημιουργηθούν δύο παράλληλα κέντρα εξουσίας, πράγμα που θα οδηγήσει στην παράλυση του κράτους και ενδεχομένως στην πρόωρη παραίτηση Μακρόν. Γι ' αυτόν ακριβώς τον λόγο διαρκώς θέτουν θέμα παραίτησης του Μακρόν, διαδίδοντας ότι δεν θα μπορέσει να ολοκληρώσει την θητεία του (η οποία λήγει τον Απρίλιο 2027) και παράλληλα καταθέτουν αλλεπάλληλες προτάσεις δυσπιστίας κατά των μακρονικών κυβερνήσεων, με αποτέλεσμα από το 2022 μέχρι σήμερα να έχουν αλλάξει 4 πρωθυπουργοί, λόγω των κυβερνήσεων μειοψηφίας που έχουν προκύψει από τότε και ενδεχομένως να χρειαστεί και πέμπτος πρωθυπουργός.
Η αριστερο-ακροδεξιά αντιπολίτευση επιτυγχάνοντας τον στόχο της αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης εκ μέρους των μακρονικών από το 2022 (οι κυβερνήσεις που σχηματίζονται μετά το 2022 είναι κυβερνήσεις μειοψηφίας) έχει καλλιεργήσει την κουλτούρα της μη συναίνεσης και μερικώς της εχθροπάθειας και του ανορθολογισμού σε ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων. Όλα αυτά ενώ η Γαλλία προσπαθεί να αντιμετωπίσει την μεγαλύτερη οικονομική κρίση που έχει συμβεί ποτέ στα χρόνια της Ε Γαλλικής Δημοκρατίας, πράγμα που ουδόλως απασχολεί την αριστερό-ακροδεξιά αντιπολίτευση. Διότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να φύγει ο Μακρόν.
Έτσι λοιπόν τα τρία μεγαλύτερα κόμματα έχουν απώλειες, σύμφωνα με αυτήν την πρώτη εκδοχή της Εlabe. Όπως είναι επόμενο, τα μικρά κόμματα βελτιώνουν την εικόνα τους. Οι πλέον κερδισμένοι είναι οι LR (Γκωλικοί), οι οποίοι κατέγραφαν 6,6 το 2024 και μαζί με τους DVD (3,6) έφταναν το 10,2. Στην δημοσκόπηση λαμβάνουν 10,5 και προσθέτοντας το 2,5 των DVD φτάνουν το 13. Προφανώς η στήριξη στις διάφορες μακρονικές κυβερνήσεις, αποδίδει τους καρπούς της. Αυτή η τακτική έφερε και την μείωση των ποσοστών του RN. Τέλος, σημαντική άνοδος καταγράφεται για την Άκρα Αριστερά , η οποία διπλασιάζει σχεδόν την δύναμη της (+0,9), εκμεταλλευόμενη την πτώση του NFP καθώς και για τους λοιπούς (+2,9). Συνολικά πάντως εξετάζοντας και τις δύο εκδοχές της Elabe, το συμπέρασμα που εξάγεται είναι ότι υπάρχει δημοσκοπική πτώση των τριών μεγάλων (RN,NFP και ENS) και οι μόνοι που κατορθώνουν να ανακάμψουν είναι οι LR (Γκωλικοί).Επίσης ο Ζεμούρ στην ακροδεξιά αρχίζει να γίνεται πρόβλημα για την Λεπέν.
Σύμφωνα με την δεύτερη υπόθεση εργασίας της Εlabe, τα κόμματα λαμβάνουν (Εντός παρενθέσεως τα αποτελέσματα της προηγούμενης δημοσκόπησης):
1)RN -UDR 31(33)
2)PS,LE,PC 16,5(16)
3)ENS 13,5(15,5)
4)LR10,5(10,5)
5)LFI 10(10)
6)DVG 5(3,5)
7)REC 4,5(2,5)
8)DVD3(3)
9)EXG 1,5(1,5)
10)ΛΟΙΠΟΙ 4,5(4,5)
Σε αυτήν την δεύτερη εκδοχή εξετάζεται το σενάριο της διάσπασης του NFP σε δύο συνδυασμούς, όπου το LFI κατέρχεται αυτόνομο, ενώ τα PS (Σοσιαλιστές), PC (Koμμουνιστές) και LE (Οικολόγοι) σε συνασπισμό, δηλ.το NFP διασπάται σε δύο συνδυασμούς. Οι ηττημένοι αυτής της εκδοχής είναι : Το RN χάνει 2, όπως και το ENS. Στους νικητές ανήκουν συνασπισμός των αριστερών κομμάτων που προαναφέραμε (+0,5), οι DVG (+1,5) και το REC(+2). Στάσιμα παραμένουν: Οι LR, η LFI, οι DVD και η EXG (Άκρα Αριστερά). Το αξιοσημείωτο σε αυτή την εκδοχή είναι ότι το άθροισμα της Αριστεράς όταν αυτή μετράται διασπασμένη (31,β εκδοχή), είναι ανώτερο από αυτό, όταν μετράται ενωμένη (30,α εκδοχή). Αντίθετα όταν μετράται το RN, τότε το ποσοστό του πέφτει κατά 0,5, συγκριτικά με την α εκδοχή. Μείωση κατά 0,5 και για το ENS συγκριτικά με την α εκδοχή. Μείωση επίσης καταγράφουν πάντα συγκριτικά με την α εκδοχή, τα LR(-0,5), DVG(-1,5), REC(-0,5) και EXG(-0,5). Άνοδο (+0,5) παρουσιάζουν οι DVD, ενώ στάσιμοι παραμένουν οι λοιποί.
Στην δεύτερη δημοσκόπηση, αυτή του IFOP (χρονική περίοδος διεξαγωγής 29/8-1/9/25, σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1369 ατόμων), πάλι έχουμε δύο εκδοχές, μόνο που αυτή την φορά στην εκδοχή της της μέτρησης της διασπασμένης αριστεράς, LFI και LE μετρώνται μαζί (ενώ στην δημοσκόπηση της Elabe το LFI εμετράτο μόνο του και οι υπόλοιποι 3 εταίροι μαζί) και από την άλλη πλευρά μετρώνται μαζί PS και PCF (Εντός παρενθέσεως τα αποτελέσματα της προηγούμενης δημοσκόπησης η οποία διεξάχθηκε την 3-4/6/25,σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1385 ατόμων). H α εκδοχή:
1) RN-UDR 33(35)
2)NFP. 25(21)
3)ENS. 15(18)
4)LR. 13(11)
5)DVG. 5(7)
6)REC. 4(2)
7)DVD. 2(2)
8)DLF. 1,5(1)
9)EXG. 1(0,5)
10)UDR. -(1)
10)Λοιποί. 0,5(1,5)
Ο,τι αναφέραμε παραπάνω για την α εκδοχή της Εlabe ισχύει και για την IFOP. Με την διαφορά ότι στην παρούσα εκδοχή το NFP σημειώνει άνοδο (14 μονάδες χώριζαν το NFP από το RN στην προηγούμενη δημοσκόπηση, ενώ τώρα μόλις 8). Άνοδο σημειώνουν και εδώ τόσο το LR (το οποίο το χωρίζουν μόλις 2 μονάδες από το κυβερνητικό ENS),όσο και το REC, καθώς επίσης το ακροδεξιό DLF και η EXG.
Στην β εκδοχή τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
1)RN-UDR 32(35)
2)PS-PC 15(13)
3)ENS. 15(18)
4)LR. 13(11)
5)LFI-LE. 11(11)
6)DVG. 4(4)
7)REC 3,5(2)
8)DVD. 3(1,5)
9)DLF 1,5( 1,5)
10)EXG. 1(1)
11UDR. -(0,5)
11)Λοιποί. 1( 1,5)
RN και ΕΝS καταγράφουν μεγάλη πτώση μέσα σε 3 μήνες(-3). Στην δεύτερη θέση , ενισχυμένος κατά 2 ο συνασπισμός σοσιαλιστων – κομμουνιστων (οι οποίοι έχουν πλέον την πρωτοκαθεδρία στην Αριστερά) καθώς και οι LR, οι οποίοι είναι πλέον τέταρτοι, ξεπερνώντας τον συνασπισμό LFI-LE. Σε άνοδο(+1,5)το REC και οι DVD. Συγκριτικά με τις βουλευτικές εκλογές 2024,ισχύουν τα όσα αναφέραμε στην δημοσκόπηση της Εlabe, με την μόνη διαφορά στα διάφορα σενάρια που εξετάζει το IFOP ως προς την μη ενιαία κάθοδο του NFP στις εκλογές.
Για να ολοκληρώσουμε την εικόνα της δημοσκοπικής ανίχνευσης, εις ό,τι αφορά την δύναμη των πολιτικών κομμάτων, θα παραθέσουμε τον πίνακα του politico.eu, ο οποίος ελάχιστα διαφέρει από τα προαναφερθέντα(μέτρηση 1/9/25):
1)RN. 32
2)NFP 24
3)ENS. 15
4)LR. 12
5)Άλλοι(αριστεροί) 6
6) Άλλοι (δεξιοί). 2