Η μεγάλη κινητικότητα, η οποία παρατηρείται τελευταία στο χώρο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να οδηγήσει σε θετικό αποτέλεσμα ενότητας και άριστης αξιοποίησης όλου του υπάρχοντος στελεχιακού δυναμικού. Αποτελεί αδήριτη ανάγκη η επανέναρξη των συνομιλιών μεταξύ των διάσπαρτων κομμάτων, κινήσεων, ομάδων και προσωπικοτήτων, με συγκεκριμένο χρονικό πέρας, προκειμένου να οδηγηθούμε σε συγκρότηση οργανωτικής επιτροπής ιδρυτικού συνεδρίου της Δημοκρατικής και Προοδευτικής Παράταξης.
Οι πρόσφατες δηλώσεις της επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΔΗΣΥ), με τις οποίες αρνείται την συνέχιση των συνομιλιών με άλλα κόμματα, κινήσεις και προσωπικότητες του χώρου, αποτελούν εμπόδιο στην υλοποίηση του στόχου. Η ανακοίνωση των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσιαλδημοκρατία (ΚΠΣ), με την οποία τονίζουν ότι δεν ενθαρρύνουν και δεν συμμετέχουν στην ίδρυση νέου κόμματος, πολώνει και αποθαρρύνει την υλοποίηση του αρχικού στόχου που οι ίδιες έθεσαν στην ιδρυτική τους διακήρυξη (είμαι ιδρυτικό μέλος των ΚΠΣ) και, κυρίως, τους αφαιρεί το πλεονέκτημα του ρόλου του γεφυροποιού.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Γιώργου Φλωρίδη παρερμηνεύτηκαν, κατά τη δική μου εκτίμηση. Απομονώνω το ακόλουθο φράση από την συνέντευξή του: «Είναι σαφές ότι το ΠΑΣΟΚ όπως εκφράζεται από την ηγεσία του το τελευταίο διάστημα και βάσει της απόφασης της περασμένης Κυριακής, λέει ότι όποιος θέλει, να έρθει εδώ. Είναι σαφές επίσης, ότι το ΠΑΣΟΚ προσανατολίζεται να ακολουθήσει μια πολιτική επιτήδειου ουδέτερου, με την έννοια του όχι με τη ΝΔ, όχι με τον ΣΥΡΙΖΑ . . . και στην πραγματικότητα παίζει το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ. Μιλώ για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ». Ουδείς επιθυμεί να αρχίσει από την υπόθεση ότι θα ιδρυθεί νέο και ενιαίο κόμμα χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Συγχρόνως όμως, ουδείς πρέπει να φαντάζεται ότι το νέο θα εκπροσωπηθεί αποκλειστικά και μόνον από το σημερινό ΠΑΣΟΚ ή την σημερινή ΔΗΣΥ. Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο, θεωρώ ότι οι προσπάθειες δεν πρέπει να σταματήσουν εδώ και ότι η ΔΗΣΥ, οφείλει να αναθερμάνει την συνέχιση του διαλόγου εντός συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου.
Όμως, οι δηλώσεις του τύπου «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ και όποιος επιθυμεί ας έλθει μαζί μας» δείχνουν υπεροψία και έλλειψη εκτίμησης της σοβαρής κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα σήμερα. Δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι εκείνοι που τις διατυπώνουν υπονοούν ότι κόμματα (ΠΟΤΑΜΙ, ΚΙΔΗΣΟ), κινήσεις (ΜΕΤΑρρυθμιστές, Επόμενη Ελλάδα, κ.α.), όμιλοι προβληματισμού και επώνυμες προσωπικότητες και πολιτικά άστεγοι πολίτες οφείλουν εκόντες άκοντες να προσέλθουν ταπεινωμένοι, ζητώντας στέγη στην ΔΗΣΥ. Αυτό θέλουν; Αυτό επιδιώκουν; Δεν θέλω να δεχθώ ότι αυτός είναι ο στόχος, γνωρίζοντας τις προσπάθειες των ΚΠΣ για συνέχιση του διαλόγου με όλους. Επιπλέον, θεωρώ ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Αλλά και αν συμβεί, τα αποτελέσματα θα είναι πενιχρά. Και αυτό για τους ακόλουθους λόγους: (1) διότι η ηγεσία της ΔΗΣΥ και η ομάδα που την περιβάλει δεν είναι αυτή, που θα μπορούσε να έλξει και θέλξει προσωπικότητες με εμπειρία, αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και διεθνή αναγνώριση και σκεπτόμενους πολίτες, και (2) ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν κατά καιρούς απαξιώσει δημοσίως κάθε κίνηση εκτός ΠΑΣΟΚ, τονίζοντας ότι «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ας υποβάλουν αίτηση να γίνουν μέλη» και «όλοι αυτοί είναι αχάριστοι, αφού εμείς τους αναδείξαμε». Όλα αυτά είναι αγκάθια, τα οποία έχουν ενισχυθεί με τη διάλυση της Επιτροπής για την Ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς (Οκτώβριος 2015) και της Επιτροπής Διαλόγου για τις Μεταρρυθμίσεις (Σεπτέμβριος 2016).
Από την άλλη όχθη του ίδιου ποταμού, οι φυγόκεντρες δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στο κόμμα «Το ΠΟΤΑΜΙ» με την αποχώρηση βουλευτών και στελεχών προς διάφορες κατευθύνσεις, οι συνεχιζόμενες προσπάθειες των εκτός ΔΗΣΥ πολιτικών να οργανώσουν ιδρυτικό συνέδριο ενός κόμματος του μεσαίου χώρου και η δημοσκοπική στασιμότητα της ΔΗΣΥ αποδεικνύουν μαθηματικά πλέον ότι κάτι άλλο πρέπει να γίνει. Ένας άλλος οδικός χάρτης πρέπει να χαραχθεί, προκειμένου ο χώρος να αποκτήσει νέα και ενιαία έκφραση και να υπάρξει ένας ισχυρός και ολοκληρωμένος πόλος, που θα παρουσιάσει στους πολίτες ένα πλήρες, έμπειρο και ικανό στελεχιακό δυναμικό και ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση.
Όσον αφορά στις προτάσεις και μελέτες διεξόδου από την κρίση, υπάρχει ένα πλούσιο υλικό, το οποίο έχει εκπονηθεί από τις επιτροπές της ΔΗΣΥ, των ΚΠΣ, το «ΔΙΚΤΥΟ για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη», τον «e-κύκλο», την «ΔιαΝΕΟσις», την «Πρωτοβουλία για την Παιδεία και Ανάπτυξη» και διάφορους ειδικούς. Η συνένωση των προσπαθειών και των προτάσεων, αλλά και του στελεχιακού δυναμικού όλων αυτών, αποτελούν την εναλλακτική λύση τόσο στην ανυπαρξία προτάσεων εκ μέρους της σημερινής κυβέρνησης όσο και στην ασθμαίνουσα προσπάθεια του προέδρου της ΝΔ να ανανεώσει και εκσυγχρονίσει το κόμμα του, ώστε να αποτελέσει την εναλλακτική πρόταση.
Η πρωτοβουλία πλέον για την υλοποίηση όλων αυτών ανήκει στην κα Γεννηματά, η οποία θα πρέπει να επιδείξει διορατικότητα, ανιδιοτέλεια, ικανότητα σύνθεσης, ηπιότητα, αποφασιστικότητα και ψυχραιμία. Ας σηκώσει το τηλέφωνο και ας προσκαλέσει η ίδια (και όχι συνεργάτες της) όλους σε μία κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση για την κατάστρωση του οδικού χάρτη για την ίδρυση της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, που θα αποτελέσει τον άλλο πόλο εξουσίας. Ας είναι βεβαία ότι αυτό θα της το αναγνωρίσουμε όλοι. Εάν δεν το πράξει, ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας και του μεταρρυθμιστικού προοδευτικού κέντρου θα κινδυνεύσει με πρωτοφανή συρρίκνωση. Και αυτό θα της χρεωθεί.