Ήταν εύλογο οι ανακοινώσεις της Exxon Mobile για τη δεύτερη γεώτρηση στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ να σκορπίσει αισιοδοξία και ενθουσιασμό. Δεν περισσεύουν, άλλωστε, οι καλές ειδήσεις τα τελευταία χρόνια.

Θα ήταν, όμως, ωφέλιμο και χρήσιμο μετά από τις πρώτες αντιδράσεις να επικρατήσει ψυχραιμία, νηφαλιότητα, ορθοφροσύνη και σκέψη με προοπτική ενώ δε θα έβλαφτε να κρατάμε και μικρό καλάθι.

1. Το εικαζόμενο κοίτασμα είναι μεσαίου επιπέδου και όχι υπερμεγέθες. Η τελική εκτίμηση θα υπάρξει έπειτα κι από δεύτερη γεώτρηση. Υπάρχει προηγούμενο σε άλλο οικόπεδο της κυπριακής ΑΟΖ όπου η επαναληπτική γεώτρηση προσγείωσε ανώμαλα τους αρχικούς πανηγυρισμούς. Ας μην το γρουσουζεύουμε, βέβαια, αλλά ας επικρατήσει ψυχραιμία και για αυτό το λόγο.
2. Θα ήταν αδιέξοδο αν το αποτέλεσμα της γεώτρησης οδηγήσει σε ενίσχυση μιας «ελληνοκυπριακής αλαζονείας» έναντι των τουρκοκυπρίων και σε αδιαφορία για τη «λύση». Όσοι νομίζουν πως με το φυσικό αέριο ξεφορτώνονται τον τουρκοκυπριακό «μπελά» κάνουν λάθος. Ίσως αντίθετα να κάνει πιο απαιτητή τη λύση και ισχυρότερες τις πιέσεις. Είναι φυσικό οι πολλοί διεθνείς παίκτες που εμπλέκονται στην υπόθεση των υδρογονανθράκων να θέλουν ήρεμο και όχι ταραγμένο τοπίο, ώστε να εξυπηρετήσουν και τα δικά τους συμφέροντα.
3. Ανάλογα ισχύουν, βέβαια, και όσον αφορά την Τουρκία. Η επιθετική σε βαθμό πρόκλησης ρητορική της τελευταίας δεν πρέπει να οδηγεί σε αδιέξοδες σκέψεις αποκλεισμού από τα ενεργειακά τεκταινόμενα της Ν.Α. Μεσογείου. Στη θέση των φαραωνικών και δυσκολοεφάρμοστων ιδεών περί East Med και των αποκλειστικά τριμερών και τετραμερών συνεργασιών πρέπει να εκπονηθεί μια στρατηγική που θα τη συμπεριλαμβάνει και θα οδηγεί την περιοχή σε ήρεμα νερά.

Από ανάρτησή του αρθρογράφου στο Facebook