Πριν μερικά χρόνια, το καλοκαίρι του 2014, ένα νέο κορίτσι συνελήφθη για κατοχή και χρήση κάνναβης, ήταν μια από τις δεκάδες συλλήψεις που έκανε η αστυνομία. Η πληροφορία δεν είχε καμία αξία αν δεν ήταν η κόρη ενός προβεβλημένου προσώπου. Τα κοράκια της δημοσιογραφίας κατασπάραξαν το κορίτσι και την οικογένεια του, είχαν βρει ένα ακόμα θύμα τους για να πουλήσουν τις φυλλάδες τους και να κερδίσουν μερικά κλικ παραπάνω. Κανιβάλισαν άγρια. Τα κοράκια ποτέ δεν έγραψαν για την ομόφωνη αθώωση της κοπέλας γιατί δυο χρόνια αργότερα αθωώθηκε από όλες τις κατηγορίες. Αυτό λέγεται στιγματισμός, διαχρονικός στιγματισμός.

Το θυμήθηκα με αφορμή μια σημερινή πληροφορία που διοχετεύτηκε από την αστυνομία και λέει ότι ‘’συνελήφθησαν οι γιοι πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ στα Εξάρχεια-Είχαν στην κατοχή τους πτυσσόμενα γκλομπ’’. Πανομοιότυπα οι ιστοσελίδες και ενδεχομένως τα τηλεοπτικά δελτία (τα οποία δεν παρακολουθώ), αναφέρουν ακριβώς αυτές τις λέξεις. Κάποιες από αυτές τις ιστοσελίδες-οι πιο χυδαίες- προχώρησαν την πληροφορία περισσότερο γράφοντας το όνομα του πρώην υπουργού. Αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες.

Ότι συνελήφθησαν -όπως λέει η αστυνομία με την οποία πρέπει να είμαστε πάντα επιφυλακτικοί-δυο νεαροί με γκλόμπ αποτελεί μια ασήμαντη πληροφορία. Η οποία όμως για τα κοράκια αποκτά ενδιαφέρον γιατί πρόκειται για τα παιδιά ενός πρώην υπουργού. Είναι μια πληροφορία που απλά πουλάει και πουλάει καλά. Και παράλληλα δίνει τροφή για τον μεγαλύτερο εκφασισμό της κοινωνίας.

Ήδη στα social κυκλοφορεί το όνομα του πρώην υπουργού ο οποίος κανιβαλίζεται με άγριο τρόπο. Οργιάζουν τα σχόλια εναντίον του, ένα από αυτά αναφέρει ‘’οικογένεια ανθελλήνων του κερατά’’ και ένα δεύτερο ‘’κατά μάνα κατά κύρη, κατά γιο και θυγατέρα’’. Αυτό λέγεται οικογενειακή ευθύνη, την λάτρεψαν οι ναζί και την ακολούθησαν κάθε είδους φασίστες. Όταν μάλιστα δεν υπάρχει καμία καταδίκη για οτιδήποτε απλά μια διαρροή από την αστυνομία τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.

Στη χώρα δεν υπάρχει κανένας θεσμός που να λειτουργεί με στοιχειώδη επάρκεια για να διαφυλάξει τα θύματα των κορακιών της δημοσιογραφίας. Διαπομπεύουν, συκοφαντούν, στιγματίζουν ανθρώπους οι οποίοι ακόμα και όταν απαλλάσσονται δικαστικά δεν θα το μάθει κανένας.

Η μικρή ιστορία με τους δυο νέους με τα γκλόμπ δεν αφορά ακριβώς δυο νέους που η αστυνομία λέει ότι είχαν γκλόμπ. Μας αφορά όλους και αιτιολογεί γιατί (και) η Ελληνική κοινωνία σε ένα μεγάλο μέρος της έχει οδηγηθεί στα πιο μαύρα μονοπάτια…