-Μπορούμε να καταλάβουμε τις θεμελιακές αλλαγές που έφεραν, φέρνουν και θα φέρουν, τα αμέσως επόμενα χρόνια σε ολόκληρο τον πλανήτη, το ψηφιοποιημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η ψηφιοποιημένη παραγωγική διαδικασία και η ταχύτητα πρόσβασης στην πληροφόρηση;

-Μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι κυρίαρχες οικονομικές, επιχειρηματικές και πολιτικές αποφάσεις παίρνονται πια στον αναπτυγμένο κόσμο με οδηγό τις τεράστιες ψηφιακές βάσεις δεδομένων, ότι η ίδια η ανταγωνιστική αγορά, ως προϋπόθεση ελευθερίας, τείνει να εξαφανίζει οικονομικούς, επιχειρηματικούς και πολιτικούς σχηματισμούς που βασίζονται στην θέληση και την ιδεολογία;

-Μπορούμε να καταλάβουμε το νέο ειδικό βάρος των αναδυόμενων αγορών στις ροές της παραγωγής και του πλούτου, την αναπόδραστη επιρροή τους  στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι;

Τα παρακάτω στοιχεία του ΔΝΤ, αφορούν στις αναδυόμενες αγορές (τα γνωστά B.R.I.C.S.) είναι απολύτως αναγκαία για την κατανόηση του 21^ου αιώνα, του κόσμου όπου όλοι οι λαοί είναι υποχρεωμένοι να προσαρμοστούν

1. GROSS DOMESTIC PRODUCT (ΑΕΠ) Brazil Gross domestic product, current prices U.S. dollars Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 1,903.934
2. China Gross domestic product, current prices U.S. dollars Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 11,211.928
3. India Gross domestic product, current prices U.S. dollars Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 2,308.018                                                                                   
4.  Russia Gross domestic product, current prices U.S. dollars Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 1,175.996 
5.  South Africa Gross domestic product, current prices U.S. dollars Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 809*

*Βλέπουμε ότι το συνολικό ΑΕΠ των αναδυόμενων αγορών (στοιχεία του 2015) ήταν περίπου 17 τρις.

2. Αντιστοίχιση του GROSS DOMESTIC PRODUCT (ΑΕΠ) με το PPP (αγοραστική ισοτιμία) Brazil Gross domestic product based on purchasing-power-parity (PPP) valuation of country GDP Current international dollar Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 3,259.079                                                                                                                                            
3.  China Gross domestic product based on purchasing-power-parity (PPP) valuation of country    GDP Current international dollar Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 18,975.871                                                                                                                                
4.  India Gross domestic product based on purchasing-power-parity (PPP) valuation of country GDP Current international dollar Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 7,996.623                                                                                                                                
5. Russia Gross domestic product based on purchasing-power-parity (PPP) valuation of country GDP Current international dollar Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 3,458.402                                                                                                                                       
6. South Africa Gross domestic product based on purchasing-power-parity (PPP) valuation of country GDP Current international dollar Billions See notes for: Gross domestic product, current prices (National currency). 004

*Βλέπουμε ότι το συνολικό PPP των αναδυόμενων αγορών είναι περίπου 34.5 τρις δηλαδή ότι με συνολικό ΑΕΠ 17 τρις οι αναδυόμενες αγορές μπορούν να (αγοράσουν) προϊόντα και υπηρεσίες 34.5 τρις, ή αλλιώς με το ? περίπου του ΑΕΠ τους μπορούν να (αγοράσουν) το ½ περίπου του παγκόσμιου ΑΕΠ που το 2016 ήταν περίπου 75 τρις!

Αν και ο τρόπος που παρουσιάζονται τα παραπάνω στοιχεία δεν είναι ο αυστηρά (ακαδημαϊκά) έγκυρος, η εικόνα του κόσμου που αβίαστα προκύπτει από αυτά είναι πάρα πολύ κοντά στην πραγματική εικόνα του, τον πρώτο αιώνα της νέας χιλιετίας.

Από το 2008, αφ’ ότου δηλαδή άρχισαν να εκδηλώνονται τα βίαια αποτελέσματα της μακρόχρονης κρίσης χρέους των αναπτυγμένων οικονομιών (με διαφορετική ένταση και σε διαφορετικό πεδίο σε κάθε μία), έχουμε γίνει μάρτυρες δύο χαρακτηριστικών, κοινών για όλες τις αναπτυγμένες οικονομίες. γνωρισμάτων της:

1. Επιλογή και εφαρμογή πολιτικών αλλαγής καταναλωτικών προτύπων, περιορισμού της δημοσιονομικής γενναιοδωρίας και του κόστους αναπαραγωγής του Κράτους (με διαφορετική ένταση και προτεραιότητες) σε κάθε Κράτος και αντίστοιχη προσαρμογή των τραπεζών και των επιχειρήσεων στην νομισματική και την μισθολογική πολιτική αντίστοιχα
2. Έκρηξη της αντίθεσης πλατιών στρωμάτων σε αυτές τις επιλογές, με ταυτόχρονη αναβίωση μανιχαϊστικών αντιλήψεων, εθνικισμού, νεοφασιστικών/νεοκομμουνιστικών θεωριών και προνεωτερικής δεισιδαιμονίας, απίθανης συνομωσιολογίας και ρευστού/απροσδιόριστου φόβου.
3. Ένα σαρωτικό κύμα εθνικολαϊκισμού να διατρέχει όλον τον αναπτυγμένο νεωτερικό κόσμο, σε αναζήτηση ενόχων για τη «λιτότητα»

Οι δύο αυτές πραγματικές εικόνες του σύγχρονου κόσμου, η παραπάνω των ακλόνητων στοιχείων και αυτή της πνευματικής οπισθοδρόμησης στον αναπτυγμένο κόσμο έχει αναδείξει μέγα ερώτημα:

Μπορεί και με ποιες προϋποθέσεις ο απλός Πολίτης  του αναπτυγμένου Δυτικού κόσμου, του κόσμου της ιδιωτικής οικονομίας, της ελεύθερης αγοράς, της κατοχύρωσης των ανθρώπινων και των ατομικών δικαιωμάτων να αντιληφθεί τις θεμελιακές αλλαγές και κυρίως τη σημασία τους, την επίδρασή τους στη ζωή του, σε ό,τι συνήθισε να θεωρεί αυτονόητο status δικαιωμάτων;                                                                                                                                                                                                                                                               Η απάντηση είναι κατηγορηματική:

Δεν μπορεί και αυτή η αδυναμία συνιστά το σημαντικότερο πρόβλημα του Δυτικού κόσμου.

Την ώρα που τα στοιχεία (ένα απειροελάχιστο μέρος των οποίων παραθέσαμε παραπάνω) βοούν ότι η προσαρμογή της οικονομικοκοινωνικής πολιτικής του αναπτυγμένου κόσμου αποτελεί πια μονόδρομο για την δικαιότερη κατανομή του παγκόσμιου ΑΕΠ, με άλλα λόγια για ένα δημοκρατικότερο και βιώσιμο παγκόσμιο status, τεράστιοι αριθμοί πολιτών βλέπουμε να γίνονται εύκολη λεία του εθνικολαϊκισμού.

Η αναγκαία προσαρμογή ιδεολογικοποιείται από μία υπόρρητη Διεθνή του Νέου Ανορθολογισμού ως λιτότητα, για να υποστηριχθεί στη συνέχεια ότι πρόκειται για επιλογή σκοτεινών διεθνών κέντρων αποφάσεων! Η «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ» μετατρέπεται σε σημείο συμπαραδηλωτικό της «αγεφύρωτης αντίθεσης μεταξύ Κεφαλαίου και Εργασίας». Η καταστροφή θέσεων εργασίας που καταργεί η ίδια η εξέλιξη, από εκκινητικός παράγοντας δημιουργίας νέων βιώσιμων θέσεων εργασίας, ιδεολογικοποιείται σε ξενοφοβία και νεορατσισμό. Η αντικαπιταλιστική ρητορική ανοίγει το σκοτεινό μονοπάτι της συμπόρευσης νεοκομμουνιστών και νεοφασιστών για να μας γλυτώσουν μαζί από την «παρακμή της μπουρζουαζίας»!

Και… πράγμα τουλάχιστον παράξενο, η  Δυτική Δημοκρατία δείχνει αδυναμία να «επιτεθεί» με όλα τα θεσμικά της όπλα στον εθνολαϊκιστικό Αρμαγεδώνα.

Όσο πιο έντονη είναι στις δυτικές κοινωνίες η επίδραση της παράδοσης, όσο πιο ισχυρή είναι η φονταμενταλιστική επίδραση των ιδεολογιών του ολοκληρωτισμού, όσο πιο στρεβλή είναι η σχέση πολιτικής και δημοσίου συμφέροντος, τόσο πιο αδύναμες παρουσιάζονται να αποτρέψουν την επιστροφή σε προνεωτερικές σωτηριολογικές προσδοκίες.

Σ’ αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο υποχώρησης της δυνατότητας του δυτικού Πολίτη να προσλάβει και να κατανοήσει το ουσιώδες, να αντισταθεί στην μετατροπή της υπερπληροφόρησης σε αποπληροφόρηση ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, μετατρέπεται με τη σειρά του, από ευρωπαϊστή πολιτικό που δείχνει έναν ρεαλιστικό δρόμο με τον οποίο μπορεί ενωμένη η Ευρώπη να διαφυλάξει τον πυρήνα των κοινωνικών της κατακτήσεων, σε «αδίστακτο εκτελεστικό όργανο της αντιλαϊκής λιτότητας που επιβάλλουν οι τοκογλύφοι τραπεζίτες»!

Την ώρα που η 4^η βιομηχανική επανάσταση χτυπά την πόρτα μας, την ώρα που η πλατφόρμα νομικών πληροφοριών της ΙΒΜ δείχνει να καταργεί απροσδιόριστα μεγάλο αριθμό δικηγόρων, την ώρα που η τεχνητή νοημοσύνη κάνει ασφαλέστερη διάγνωση του καρκίνου (90%) από τον ‘Ανθρωπο (70%), την ώρα που η κυκλοφορία των αυτόνομων ηλεκτρικών αυτοκινήτων μετατρέπει σε απλή δημαγωγία την απόφαση του βασιλιά της Σ. Αραβίας να δώσει άδεια στις γυναίκες να οδηγούν, την ώρα που η Airbnb μετατρέπεται στην μεγαλύτερη παγκόσμια ξενοδοχειακή οργάνωση και η Uber στη μεγαλύτερη στον κόσμο εταιρεία αστικής μεταφοράς προσώπων, την ώρα που ανατέλλει η ρομποτική γεωργική παραγωγή και η ενέργεια τείνει να γίνει απίστευτα φτηνότερη, εδώ, στη χώρα μας ένας άξεστος κνιτάκος πρωθυπουργός, με συνεργάτη του έναν χυδαίο αλητοσυνδικαλιστή επιχειρεί να διώξει από τη χώρα μας την Taxibeat, την πιο επιτυχημένη παγκοσμίως startup επιχείρηση, να ματαιώσει την επένδυση στο καλύτερο φιλέτο της Μεσογείου, κραυγάζει εναντίον των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και παίζοντας με την χρεοκοπημένη εφημεριδούλα του χαρακτηρίζει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, φασίστα που «επιμένει να βγάλει λίπος από τις στάχτες μας»!

Φοβάμαι ότι η επόμενη κυβερνητική επιλογή μπορεί να είναι η αναβίωση μιας νέας KODAK που να ξαναρχίσει την παραγωγή φιλμ ως στροφή στις παραδοσιακές αξίες του «ελληνισμού».

Αρκεί αυτή να έχει δημόσιο χαρακτήρα αριστερής κοπής χωρίς καμία αξιολόγηση και να χρηματοδοτεί αενάως τα ελλείματά της ο Γερμανός φορολογούμενος, με εισήγηση του νέου Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας που δεν θα είναι ανθέλλην όπως ο Dr Schauble!