Ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι ενοχλητική η ναρκισσιστική διάσταση της life style περσόνας του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Κασσελάκη. Οι ατάκες του στα social media είναι εύστοχες μα δεν φτάνουν για να πείσουν την κοινωνία, xρειάζεται να πείσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πως πέραν του χαρίσματος της επικοινωνίας, διαθέτει πολιτικές ικανότητες. Είχε πολύ καλή μιντιακή, επικοινωνιακή τακτική ώστε να νικήσει τους συνυποψηφίους του, φέρνοντας έναν φρέσκο αέρα, μα δεν αρκεί ο αέρας φρέσκος, χρειάζονται και ορθές πολιτικές θέσεις και πραγμάτωσή τους. Δεν νομίζω – όπως οι παλιοί κήνσορες του μαρξισμού & της "σοβαρής" αριστερής ή φιλελεύθερης πολιτικής που τον απαξίωσαν σε χρόνο dt – πως ο Κασσελάκης θα αναδειχτεί σε ένα ακίνδυνο, ευτράπελο νούμερο, είναι έξυπνος και άρα μαθαίνει γρήγορα και πουλάει το σύγχρονο (μετα)μοντέρνο image ενός «προοδευτικού» life style, που έχει απήχηση, ακόμη και στο νεοαριστερό κοινό...
Βλέπω να προδιαγράφεται δυστυχώς μια παραλλαγή, πιο life style της προηγούμενης επιθετικής, οργίλης διάθεσης του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Κασσελάκης θα έχει στο πλευρό του τον αγριεμένο, αγενή Πολάκη και άλλους κομματικούς γραφειοκράτες. Θεωρώ πιθανό να αφομοιωθεί στην επιθετικότατη και οργίλη αντιπολιτευτική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον ταιριάζει και στο θορυβώδες, αντισυμβατικό προφίλ και ταμπεραμέντο του. Μακάρι να τον διασώσει η έφεσή του στην επιχειρηματικότητα και στην προσαρμογή στα κελεύσματα της αγοράς, δηλ. στις ιδιότητες του φιλελεύθερου καπιταλισμού. Και να αποφασίσει αληθινό άνοιγμα προς την ανάπτυξη και το Κέντρο, πλευρές που δεν πολυενδιέφεραν πρακτικά τον Τσίπρα.
Αν την πορεία της ακροσυριζαίικης «Ομπρέλας» καθορίζουν οι σοφές εισηγήσεις μεγάλων – και χοντρών – κεφαλιών σαν τον Λάμπρου, καλύτερα να φτιάξουν «νεολαφαζανική» παράταξη και να πάνε όπου κι αυτός, μαζί με άλλους αριστερούς υποστηρικτές της εγχώριας εξαλλοσύνης, πολιτικής ακρότητας και στελεχών της τρομοκρατίας. Θα είναι θετικό για την ελληνική πολιτική και τη χώρα γενικότερα. Θετικό θα είναι να πάψει επιτέλους να εισακούεται από την Κουμουνδούρου ο ωμός, αψύς και θρασύς Π.Πολάκης…
Θα καταλάβουμε τι συμβαίνει περίπου σε ένα εξάμηνο που χρειάζεται στον Κασσελάκη για να προσαρμοστεί στην παράδοση της κομματικής λειτουργίας (ή έστω να κάνει τα γύρω του στελέχη να προσαρμοστούν σε αυτόν, στο στυλ του και στα προτάγματά του, εάν έχει). Η μετά τις ευρωεκλογές πολιτική κατάσταση θα δείξει τι ακριβώς θα προκύψει υπό την ηγεσία του.
Η συμπολίτευση.
Το μεγάλο δυστύχημα της σύγκρουσης των τραίνων στα Τέμπη, οι μεγάλες φωτιές αυτού του καλοκαιριού με τις υψηλές θερμοκρασίες και οι επακόλουθες πλημμύρες, συνέπειες της κλιματικής κρίσης, αντιμετωπίστηκαν χωρίς ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα από την κυβέρνηση. Την εξέθεσαν ως ανέτοιμη έναντι των ακραίων φυσικών φαινομένων της κλιματικής αλλοίωσης. Φυσικά και λογικά, οι ανεπάρκειες της προστασίας του πολίτη από τα ακραία φυσικά φαινόμενα έχουν παρελθόν, είναι διαχρονικές. Τώρα όμως αυτά τα φυσικά φαινόμενα έγιναν πλέον πολύ ισχυρά και καταστροφικά, και οι συνέπειές τους ισοπεδωτικές. Άρα ο κυβερνητικός και κρατικός μηχανισμός οφείλουν να γίνουν καθοριστικά αποτελεσματικότεροι(1).
Ο Κ.Μητσοτάκης έχει καταφέρει να αποδυναμώσει, να αμβλύνει τα αντιδεξιά ανακλαστικά τμήματος του εκλογικού σώματος, αν και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη και ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη βρίσκονται στην αντεπίθεση εναντίον της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο Κυρ.Μητσοτάκης έχει συσπειρώσει, με την φιλελεύθερη και τεχνοκρατική, νηφάλια και ψύχραιμη προσωπικότητά του, κεντροδεξιές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις. Οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ και τη σοσιαλδημοκρατία, εκσυγχρονιστές της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι αρκετοί και αποτελούν έναν από τους βασικούς κρίκους της συνεργασίας δεξιάς-κεντροδεξιάς-κέντρου-σοσιαλδημοκρατίας στο κυβερνητικό σχήμα, πολιτική συμμαχία που έφερε και κρατά τον Κυρ.Μητσοτάκη στην εξουσία, παρ’όλες τις μομφές του ΣΥΡΙΖΑ για ακροδεξιές κυβερνητικές αποκλίσεις
Η κυβέρνηση τα κατάφερε, σε γενικές γραμμές, σχετικά καλά στην αντιμετώπιση της επιθετικής πολιτικής Ερντογκάν, στα προβλήματα της απόπειρας διείσδυσης καθοδηγούμενων από τους Τούρκους, μεταναστών στον Έβρο και στο Αιγαίο, στη συγκρότηση των απαιτούμενων διεθνών συμμαχιών με φιλικές μας δυνάμεις, στον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων μέσω συμφωνιών με τις συμμαχικές χώρες, στην αντιμετώπιση σε χοντρές γραμμές της λαίλαπας της πανδημίας, στην οργάνωση και προώθηση των εμβολιασμών, στην προσέλκυση επενδύσεων και στο ξεμπλοκάρισμα της επένδυσης του Ελληνικού, στην πρόοδο προς την κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, στη μείωση της ανεργίας και στη δημιουργία μιας ροπής προς την οικονομική μεγέθυνση. Η κυβερνητική αποτελεσματικότητα βρέθηκε όμως ανεπαρκής και τα βρήκε σκούρα στην αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτης καταιγίδας των φωτιών και των πλημμυρών, που αναδεικνύουν για άλλη μια φορά την ανεπαρκή ετοιμότητα του κράτους, το οποίο ξεπεράστηκε κατά πολύ από τη μεγάλη έκτασή τους.
Το ΕΣΥ, η δικαιοσύνη, η ακρίβεια (η άνοδος των τιμών), η αντιμετώπιση των καταστροφών ως συνέπειες της παγιωμένης πλέον κλιματικής κρίσης, η διασφάλιση κι εμπέδωση της αναγκαίας πράσινης ανάπτυξης, η παιδεία κ.τ.λ. παραμένουν ευαίσθητοι τομείς που απαιτούν αποφασιστικές, κυβερνητικές παρεμβάσεις, διορθώσεις και μεταρρυθμίσεις. Η ΝΔ δείχνει να μπορεί να εκπληρώνει κουτσά στραβά τις, ούτως ή άλλως, φειδωλές προεκλογικές της δεσμεύσεις, έχει όμως σταθερά ανάγκη από μεγάλη προσοχή, επαγρύπνηση κι ετοιμότητα στην πράξη. Απαιτείται, ακόμη, ευθυκρισία και σοβαρότητα, αποφυγή των επιπολαιοτήτων από όλους, τους πολίτες, τους κυβερνώντες και τους αντιπολιτευόμενους. Ξέρουμε όμως πόσο δύσκολο είναι να συμβούν και να συμπέσουν όλα αυτά τα θετικά φαινόμενα στη χώρα μας, ιδιαίτερα οι συνεννοήσεις και συνεργασίες των πολιτικών κομμάτων. Άρα όλη η ευθύνη πέφτει στους ώμους και στην επάρκεια της κυβέρνησης.
Μεταρρυθμίσεις.
Ο κυβερνητικός προγραμματισμός της πολιτείας πρέπει να δείχνει, να φωτίζει ένα καλύτερο αύριο, μια Ελλάδα της δημιουργίας, ως ανοιχτή, πλουραλιστική, φιλελεύθερη δημοκρατία με τους αντίστοιχους, στέρεους δημοκρατικούς θεσμούς (π.χ. βλέπε την αυτονομία των ανεξάρτητων αρχών)· μια Ελλάδα της ποιοτικής, αειφόρου ανάπτυξης, της πράσινης οικονομίας, της μεταρρύθμισης στον τομέα του ενεργειακού προβλήματος και της απολιγνιτοποίησης· της αναβαθμισμένης παιδείας, έρευνας & καινοτομίας· ενός εκσυγχρονισμένου, ισχυρότερου κι αποτελεσματικότερου ΕΣΥ, και κοινωνικού κράτους γενικότερα. Οι δομικές μεταρρυθμίσεις θα ήταν θετικότερο να συνοδεύονται, παράλληλα, από υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής δικαιοσύνης, ίσων ευκαιριών και προσπέλασης των μεγάλων οικονομικών ανισοτήτων, προχωρώντας πέρα από το γραφειοκρατικό, υπερτροφικό σε άχρηστους υπαλλήλους, δυσκίνητο, πελατειακό κράτος και τις αδρανείς, καλοβολεμένες συντεχνίες του. Ο Κυρ.Μητσοτάκης προωθεί τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις της χώρας και του δημοσίου, όμως οι αναγκαίες κυβερνητικές και κρατικές μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν τόσο όσο θα έπρεπε και με τον ρυθμό που θα έπρεπε. Οι πυλώνες της νέας αναπτυξιακής προσπάθειας οφείλουν να αφορούν στην ψηφιακή μετάβαση κράτους, οικονομίας και επιχειρήσεων, στην αύξηση των επενδύσεων, στη μείωση της μεγάλης φοροδιαφυγής, στην αύξηση της απασχόλησης, στην ενίσχυση της υγείας και της παιδείας, στην παροχή καλύτερου, ποιοτικότερου και σύγχρονου πολιτισμού και στην ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Επιζητούνται από την πολιτεία οι μεγάλες ξένες επενδύσεις, όπως στο Ελληνικό, η μεταρρύθμιση στη δικαιοσύνη, στο πρόβλημα του ασφαλιστικού και του συνταξιοδοτικού, στην εύρυθμη κι αποδοτική οικονομικά, διαχείριση των πολλών μεταναστών που εισέρχονται στη χώρα (ένταξή τους στην εργασία, αφομοίωσή τους, ή προώθησή τους σε άλλες χώρες) και του μεταναστευτικού προβλήματος συνολικά· η εντατική ψηφιακή μεταρρύθμιση στο κράτος, στα οικονομικά, στην παιδεία, στην υγεία και στη δικαιοσύνη·
Η προσέλκυση μεγάλων άμεσων ξένων επενδύσεων, το ενεργειακό, η μεταρρύθμιση στη δικαιοσύνη, η πληγή του δημογραφικού προβλήματος, καθώς και του ασφαλιστικού, η διαχείριση και διευθέτηση του μεταναστευτικού, και ο περιορισμός της κρατικής γραφειοκρατίας φαίνεται ότι δυστυχώς θα περιμένουν για να υλοποιηθούν... Στα ΑΕΙ οι αλλαγές και οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να προχωρήσουν σε βάθος, να φτάσουν έως τη δημοκρατική, εύρυθμη λειτουργία του συστήματος της διοίκησης των ΑΕΙ, την τεχνολογική εκπαίδευση, την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, τη διδακτική διαδικασία και τα προγράμματα σπουδών, όπου χρειάζεται(2).
………………….
(1). Ο φίλος, περιβαλοντολόγος Κίμων Χατζιμπίρος έγραψε σχετικά: «Η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή θα φέρνει, τις επόμενες δεκαετίες, περισσότερα βίαια καιρικά φαινόμενα: τυφώνες, καταιγίδες, πλημμύρες, καύσωνες, ξηρασίες, πυρκαγιές, καθώς και φαινόμενα αργής εξέλιξης: θερμότερη ατμόσφαιρα και θάλασσα, άνοδο θαλάσσιας στάθμης, αλλαγές θαλάσσιων ρευμάτων, τήξη παγετώνων, ερημοποίηση εδαφών, συρρίκνωση δασών κ.α. Κάποια φυσιολογικά μετεωρολογικά φαινόμενα, όπως το ElNino, δηλαδή η περιοδική θέρμανση του επιφανειακού νερού στον Ειρηνικό ωκεανό, θα γίνουν εντονότερα και συχνότερα. Η εμφάνισή του φέτος προκαλεί ξηρασίες, πλημμύρες, τυφώνες και καύσωνες γύρω από τον Ειρηνικό, παράλληλα δε αναστατώνει το κλίμα σε όλο τον πλανήτη... Η πλημμύρα πολύ δύσκολα αντιμετωπίζεται όταν συμβεί, χρειάζεται έργα πρόληψης στα ανάντη των λεκανών απορροής. Το 1993, το ΤΕΕ εκπόνησε μια δίτομη μελέτη για τις «Αναγκαίες Δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος στην Ελλάδα». Μια από τις σημαντικότερες προληπτικές δράσεις που προτάθηκαν είναι τα έργα ορεινής υδρονομίας. Εκτιμήθηκε ότι για να αντιμετωπισθεί το χειμαρρικό πρόβλημα που απειλεί με πλημμύρες τα κατάντη, πρέπει να διευθετηθεί το μεγαλύτερο μέρος από τους περίπου 500 ενεργούς χειμάρρους της χώρας, με κατάλληλα τεχνικά και φυτοτεχνικά έργα, υπό την εποπτεία έμπειρων δασολόγων και υδραυλικών μηχανικών, με κόστος περίπου 225 δις δραχμές σε τιμές 1992. Ελάχιστα όμως χρήματα από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης διοχετεύθηκαν σε αυτή την δράση. Σήμερα, πόσα από τα πλούσια κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης προβλέπεται να δαπανηθούν για έργα ορεινής υδρονομίας, όταν ακόμα και η Δασική Υπηρεσία τα έχει πια ξεχάσει; Οι καταστροφές από την κλιματική αλλαγή περιλαμβάνουν δασικές πυρκαγιές, πλημμύρες και διάβρωση εδαφών. Όταν φθάνουμε στο σημείο να πλημμυρίζει η Θεσσαλία, η ανάγκη είναι επιτακτική. Ωστόσο, η αντιμετώπιση βρίσκεται ακόμα σε φάση παιδικής χαράς, το πολιτικό σύστημα κινείται στην άνετη ζώνη του εφησυχασμού. Έχουμε υπουργεία Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Δεν έχουμε, όμως, ούτε αποφασιστικότητα για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής με κατάλληλη ενεργειακή πολιτική και ταχεία πράσινη μετάβαση, ούτε έγκαιρη προσαρμογή της χώρας στα ακραία φαινόμενα που αναπόφευκτα θα εκδηλώνονται, αφού, πέρα από πυροσβεστικές δραστηριότητες, απαιτούνται συντονισμένες δράσεις προστασίας από επιπτώσεις σε υποδομές, οικισμούς, παραγωγικές δραστηριότητες και έργα στις ορεινές χειμαρρικές λεκάνες.»
(2). Η προηγούμενη υπουργός παιδείας προώθησε αρκετές μεταρρυθμίσεις σύμφωνα με τις προσεγγίσεις του Λεωνίδα Καστανά στην Athens Voice. Υπάρχει ακόμη ανάγκη για συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις για πάγια προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ως προς το διδακτικό προσωπικό, τους καθηγητές και την πρόσληψή τους, την οικογενειοκρατία, τα λόμπι και τις προσλήψεις που βασίζονται συχνά σε πολιτικές, φιλικές ή ερωτικές σχέσεις· τη λειτουργία των διδασκόντων στις σχολές (απουσίες, ανεπαρκής εργασία)· τον τρόπο διδασκαλίας, τη διδακτική/γνωσιακή διαδικασία, τον καταρτισμό των προγραμμάτων σπουδών, το ποια είναι τα απαραίτητα, χρειαζούμενα διδακτέα μαθήματα (όχι διδασκαλία ενός μαθήματος επειδή έκανε γι' αυτό διατριβή αυτός που προσέλαβαν)· τις διάφορες εκπαιδευτικές δυσλειτουργίες κ.λ.π. Χώρια το μεγάλο πρόβλημα της τεχνικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης μέσω των ΤΕΛ και των ΤΕΙ, που ο ΣΥΡΙΖΑ το διόγκωσε εντονότατα με την ψηφοθηρική, καιροσκοπική, απροετοίμαστη και πρόχειρη μετατροπή των ΤΕΙ σε ΑΕΙ. Η οποία πρέπει να διορθωθεί και να γίνει αναβάθμιση της πλήρως απαραίτητης τεχνολογικής και τεχνικής εκπαίδευσης από την κυβέρνηση (δες την αξία που έχει στην Ομοσπονδιακή Γερμανία και στη Γαλλία).