Κι ενώ όλα τα μάτια είναι στραμμένα στο αποτέλεσμα του PSI, με την έγκυρη Handelsblatt να γράφει επιγραμματικά «Το ελληνικό δράμα κορυφώνεται», δύο φωνές την ίδια ημέρα καταγράφουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για το μέλλον της Ε.Ε. και κατά συνέπεια της Ελλάδας.
Θεώρησα χρήσιμη την επισήμανσή τους και σχετικά με την ενδιαφέρουσα συζήτηση που διεξάγεται στη «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ», με αφορμή το κείμενο του Σωτήρη Βαλντέν.
Ο Μάρτιν Σούλτς, σοσιαλδημοκράτης και εδώ και λίγο καιρό Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ξεκαθάρισε ότι η Ευρώπη πρέπει να συνεχίσει τη στήριξη των χωρών που βρίσκονται σε κρίση, όχι μόνο γιατί αυτό απαιτούν οι αρχές της Ε.Ε.(αλληλεγγύη), αλλά και γιατί η ύπαρξη του ενιαίου νομίσματος συμφέρει όλους. Και τη Γερμανία. Επίσης, θεωρεί απαραίτητο να υπάρξει έλεγχος των ελλειμμάτων, όπως προβλέπεται από το πρόσφατο κείμενο που υπέγραψαν οι 25 για τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Αλλά παράλληλα, θεώρησε εύλογη την επιθυμία του υποψηφίου για την Προεδρία στη Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, να επαναδιαπραγματευθεί ορισμένα σημεία της συμφωνίας. Ειδικά για την ανάγκη ύπαρξης κοινοτικής πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη, την οποία θεωρεί ότι είναι απαραίτητη.
Το άλλο κείμενο, δημοσιεύτηκε από συντάκτη του Περιοδικού «DER SPIEGEL”, W.Kaden. Με τίτλο “all system reverse”, θεωρεί ότι η Ένωση πρέπει να επανέλθει στις αρχές της συμφωνίας του Μάαστριχτ. Δηλαδή, να εφαρμόσει τη ρήτρα μη διάσωσης (non bail out close). Χαρακτηρίζει λάθος την παραβίαση των συνθηκών με τη διάσωση της Ελλάδας και των άλλων κρατών. Πιστεύει ότι το ευρώ, θα έπρεπε να δουλέψει στους όρους των αγορών. Κάποιες χώρες θα αναγκαστούν να αποχωρήσουν και για το καλό της ανταγωνιστικότητάς τους και για την διάσωση του ίδιου του ευρώ.
Για την ώρα, στην Ένωση και σε επίπεδο κυβερνήσεων, επικρατεί η άποψη του κ. Σουλτς. Όμως το βάθεμα της κρίσης στην Ελλάδα και η ενδεχόμενη αναζωπύρωση της κρίσης στην Ευρώπη, αν ατονήσει το αποτέλεσμα της χορήγησης του ευεργετικού 1τρις που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δάνεισε για τρία χρόνια σε 800 ευρωπαϊκές τράπεζες, με χαμηλό επιτόκιο και με αποτέλεσμα να πέσουν τα spreads, τότε η πορεία της Ευρώπης μπορεί να αλλάξει. Και να επικρατήσει η δεύτερη άποψη που αναφέραμε. Πολιτικά, δεν μπορεί κανείς να το αποκλείσει . Όλοι γνωρίζουμε τις αντιδράσεις που έχει η Γερμανική κυβέρνηση -και άλλες κυβερνήσεις- από το ίδιο της το κόμμα και τους συμμάχους της.
Σε ό,τι αφορά το PSI, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η επιλογή της εμπλοκής των ιδιωτικών κεφαλαίων σε κούρεμα σε κράτος της Ευρωζώνης, ήταν ένα λάθος –αν και δίκαιο- της κ. Μέρκελ. Απόδειξη του λάθους είναι το γεγονός ότι, ενώ στην Ντοβίλ είχε αποφασιστεί να εφαρμοστεί το PSI σε όλες τις χώρες προς διάσωση, μετά την εφαρμογή του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης(EMS), στην απόφαση του τελευταίου Συμβουλίου Κορυφής, η πρόνοια αυτή εξαφανίστηκε και παρέμεινε μόνο για την Ελλάδα. Και κατ’ εξαίρεση… Άρα;
Άρα, αν δεν πάει καλά η ανταλλαγή των ομολόγων των ιδιωτών, ας ελπίσουμε τη λύση να τη δώσει το όργανο που διέπραξε το λάθος και όχι η Ελλάδα μόνη μέσα από μια άτακτη χρεοκοπία. Μέχρι αύριο, θα ξέρουμε.