Νίκη χωρίς υπέρβαση…

Παναγιώτης Παναγιώτου 26 Μαϊ 2014

Προφανώς το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έδωσε μια σαφή νίκη και πρωτιά στον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς κάποια σημαντική υπέρβαση των εθνικών ποσοστών του. Συνολικά, όμως, δεν επιβεβαιώθηκε η «ανατροπή». Του «στοίχισαν» οι ασάφειες, οι παλινωδίες και η έλλειψη συνεργασιών. Οσο για τις αυτοδιοικητικές εκλογές,το πολιτικό προσωπικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τις δυνατότητες να καλύψει το εθνικό ποσοστό του. Αντίθετα στις αυτοδιοικητικές εκλογές τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν πολιτικές και κοινωνικές ρίζες μεγαλύτερες των αντίστοιχων εθνικών τους αποτελεσμάτων.

Ιδιαίτερα η ΝΔ στους μεγάλους δήμους και στις περιφέρειες Αττικής, Κεντρικής Μακεδονίας κ.λπ. πλήρωσε επιπλέον και τις λάθος επιλογές προσώπων. Στις ευρωεκλογές η κυβέρνηση, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, εισέπραξαν μια ισχυρή κοινωνική δυσαρέσκεια που αποτυπώθηκε σε αθροιστική μείωση των ποσοστών τους (περίπου στις δέκα μονάδες), παρότι διαθέτουν αναμφισβήτητα την πλειοψηφία. Ομως υπάρχει ένα ισχυρό μήνυμα για ανάγκη αλλαγής των κυβερνητικών πολιτικών. Επίσης τη στιγμή που η διάκριση μνημονιακών – αντιμνημονιακών δυνάμεων χαλαρώνει, μια εν πολλοίς αυθαίρετη άθροιση (και ετερόκλητη) των τυπικά αντιμνημονιακών δυνάμεων δείχνει να έχουν ένα σχετικό προβάδισμα. Το Ποτάμι, η νέα πολιτική παρουσία, πλευροκόπησε εκλογικά κυρίως τη ΔΗΜΑΡ (που είχε ένα ισχυρό αρνητικό αποτέλεσμα), δευτερευόντως το ΠΑΣΟΚ και πολύ λιγότερο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα διλήμματα… απέδωσαν εκλογικά, όπως και η πόλωση. Ουδείς βεβαίως πρέπει να υποτιμήσει ένα φαινόμενο, φανερό ή και υπόγειο, τάσεων ρευστοποίησης όλου του πολιτικού σκηνικού. Και για τον χώρο της συντηρητικής παράταξης υπάρχουν ερωτήματα και προβλήματα. Περισσότερα, βέβαια, για τον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Από αυτήν την προβληματική δεν εξαιρείται ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι ασάφειες και οι παλινωδίες τού δημιουργούν ένα εκλογικό όριο που δεν μπορεί εύκολα να υπερβεί. Είναι σαφές ότι ο «πολιτικός χάρτης» της χώρας μετεξελίσσεται συνεχώς, χωρίς ακόμα να έχει σταθεροποιηθεί. Αρα όλα βρίσκονται σε εξέλιξη, χωρίς ακόμα να μπορεί κάποιος να υποστηρίξει πειστικά μια «ανατροπή»…