Τις τελευταίες ημέρες διακινούνται φήμες που υποστηρίζουν πως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι θα στηρίξουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αν αποχωρήσουν από αυτήν οι ΑΝ.ΕΛ. Τις φήμες επιτείνουν κάποιες δηλώσεις υποστήριξης προς τον Γ. Μουζάλα που έκαναν στελέχη των δύο κομμάτων και η κοινή παρουσία Αλ. Τσίπρα και Φ. Γεννηματά στη σύνοδο των ευρωπαίων σοσιαλιστών.
Νομίζω πως όλες οι δηλώσεις της κυρίας Γεννηματά δεν αφήνουν κανένα περιθώριο τέτοιας συνεργασίας. Ούτε καν ως σκέψη. Επιπλέον το ΠΑΣΟΚ έχει υψώσει κατακόρυφα τους αντιπολιτευτικούς τόνους του, ενώ η επιστολή της προέδρου του προς την πρόεδρο του Αρείου Πάγου για την ανεπίτρεπτη παρέμβασή της στην πολιτική ζωή δείχνει πως το κίνημα ασκεί δριμεία αντιπολίτευση προς πάσα κατεύθυνση.
Είναι βέβαια γεγονός πως μία μικρή ομάδα βετεράνων που βρίσκονται δίπλα στην κυρία Γεννηματά βλέπουν θετικά αυτή τη συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με το ΣΥΡΙΖΑ και, όπως λένε οι πληροφορίες, είχαν προχωρήσει και οι συζητήσεις. Όμως η πρόεδρος του κινήματος αντιλήφθηκε πως παρόμοιο εγχείρημα θα οδηγούσε σε διάσπαση το ΠΑΣΟΚ.
Σημαντικό μέρος του στελεχιακού δυναμικού, η συντριπτική πλειοψηφία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και κυρίως οι εναπομείναντες ψηφοφόροι θα σταθούν αρνητικά σε οποιαδήποτε προσπάθεια σύμπραξης των δύο κομμάτων.
Γιατί δεν είναι μόνον οι νωπές μνήμες των προπηλακισμών, των ύβρεων, των λοιδοριών που δέχτηκαν τα στελέχη του κινήματος την περίοδο 2011-2014 από τους σημερινούς υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ -και όχι μόνον- που καθιστούν απαγορευτική κάθε συνεργασία. Είναι κυρίως η θεμελιώδης διαφορά που υπάρχει στην αντίληψη για το πώς ασκείται η κυβερνητική εξουσία. Για το τι είναι τελικά πολιτική. Και αυτές οι διαφορές είναι αγεφύρωτες.
Στο Ποτάμι -και κυρίως στο μυαλό του Στ. Θεοδωράκη- τα πράγματα είναι λιγότερο ξεκάθαρα. Αφού ξεπέρασε το στάδιο όπου διαχώριζε τον Αλ. Τσίπρα από το ΣΥΡΙΖΑ, ο Στ. Θεοδωράκης πέρασε στο αντιπολιτευτικό στρατόπεδο χωρίς τις προηγούμενες ταλαντεύσεις του. Ο δημοσκοπικός κατήφορος του κόμματός του πολύ γρήγορα θα τον οδηγήσει στο δίλημμα ή συνεργασία με κάποιο κόμμα ή πολιτικός αφανισμός. Και τα πιθανά κόμματα είναι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Στ. Θεοδωράκης στέκεται ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι στην πρόταση συνεργασίας της Φ. Γεννηματά, ενώ ο χρόνος λειτουργεί σε βάρος του. Πιθανόν κάτι να περιμένει από το ΣΥΡΙΖΑ. Όμως και σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι δεδομένο πως θα τον ακολουθήσουν όλοι οι βουλευτές και τα στελέχη του. Θα έλεγα μάλιστα πως το πρόβλημα αυτό στο Ποτάμι είναι πιο έντονο απ’ ό,τι στο ΠΑΣΟΚ, καθώς διαθέτει δύο ομάδες βουλευτών -αυτούς που προέρχονται από το ΣΥΡΙΖΑ και αυτούς που προέρχονται από τη Δράση- που σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο εγχείρημα.
Επιπλέον και τα δύο κόμματα της κεντροαριστεράς γνωρίζουν πως οποιαδήποτε συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ -και ενώ εκκρεμούν όλα αυτά τα σημαντικά προβλήματα που προκλήθηκαν από τις αβελτηρίες και τα λάθη του τελευταίου δεκατετράμηνου- μόνον πολιτικό κόστος θα τους προκαλέσει. Όφελος μηδέν.
Και επειδή ούτε η Φ. Γεννηματά ούτε ο Στ. Θεοδωράκης επιθυμούν να γίνουν ιδανικοί αυτόχειρες, γι’ αυτό και νομίζω πως όσοι διοχετεύουν το σενάριο της συνεργασίας τους με το ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν τους ευσεβείς πόθους τους.