Η εφ/δα «Καθημερινή» κάτω από τον τίτλο «πρωτοφανή ήττα δέχθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) η ΚΔ, ως αποτέλεσμα αποτυχημένης πρωτοβουλίας του ΕΛΑΜ να καταδικαστεί διά ψηφίσματος η παράνομη επίσκεψη Ερντογάν στην κατεχόμενη Κύπρο, χωρίς την απαραίτητη προεργασία και την εξασφάλιση συμμαχιών που θα διασφάλιζαν θετική έκβαση: Μόλις 104 ευρωβουλευτές τοποθετήθηκαν θετικά στην εισήγηση ΕΛΑΜ/ECR, ενώ τριπλάσιος αριθμός ευρωβουλευτών, 300, απέρριψαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο (34 αποχή). Σημειώνεται ότι μεταξύ των 104 ευρωβουλευτών που στήριξαν την έκδοση καταδικαστικού ψηφίσματος ήταν οι Λ. Φουρλάς και Μ. Χατζηπαντέλας, ΔΗΣΥ, Γ. Γεωργίου, ΑΚΕΛ, Γ. Γεάδης ΕΛΑΜ, Κ. Μαυρίδης ΔΗΚΟ, απέφυγε να ψηφίσει, και η ψήφος του Φ. Παναγιώτου δεν καταγράφηκε» (πηγή: Καθημερινή, 7/5).
- Ολοφάνερα το ΕΛΑΜ πήγε να κάνει παιχνίδι μόνο του, να δείξει ότι «τώρα που έχει ε/β», βγάζει καταδικάζει πιο βροντερά από τους άλλους που δεν είναι σε τόση «εγρήγορση» όσο είναι αυτό. Αλλά δεν είναι όλα υπόθεση «μιας καλύτερης προεργασίας» ώστε λ.χ. οι 100 να γίνουν 500. Το δράμα των πραγμάτων: άλλες φορές και καλύτερη προετοιμασία έγινε και καλύτερα ψηφίσματα βγήκαν. Παραταύτα δεν καταγράφεται κάποια μεταβολή των πραγμάτων, τα ψηφίσματα του Ε/Κ έχουν συμβολικό νόημα.
- Η κυρίαρχη άποψη στην Ε/Κ κοινότητα είναι πως όσο πιο πολύ καταγγέλλεις, τόσο πιο πολύ απήχηση έχεις στους ψηφοφόρους σου. Κατάγγειλες. Μετά; Ελέγχεις το αποτέλεσμα; Βγάζεις κάποιο συμπέρασμα από επιτυχίες ή αποτυχίες; Κατά, κανόνα, θεοποιούμε ψηφίσματα, επιμένουμε σε μια άγονη γραμμή που παράγει πρόσκαιρο πισκάλισμα. Επιπρόσθετα, κανένα ψήφισμα δεν έχει κάποιο βάρος αν η Ε/Κ ηγεσία δεν πείθει ότι μιλά σοβαρά στο κυπριακό.
- Υπάρχει και η γόνιμη γραμμή. Ο εισηγητής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Γιαν Μπερτένς, μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιέλαβε στην Έκθεσή του προτάσεις του Γιάννου Κρανιδιώτη και ως ψήφισμα υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 1996.
«Στο πλαίσιο της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας της Ένωσης (CFSP) και με στόχο την ενδυνάμωση του πολιτικού ρόλου της ΕΕ στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο ο ΓΚ εισηγήθηκε τα πιο κάτω για την Κύπρο: «Διορισμός Συντονιστή για το κυπριακό ζήτημα. Μέτρα και προγράμματα που να καλλιεργούν τη συνεργασία Ε/Κ και Τ/Κ. Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το κυπριακό. Ευρωπαϊκό σχέδιο για την επίλυση του κυπριακού που θα λαμβάνει υπόψιν το κεκτημένο και την προοπτική της ένταξης».
- Η υποψήφια Κύπρος κέρδιζε αυτά, η Κύπρος μέλος για 21 χρόνια ούτε να τα «διαβάσει» δεν κατάφερε- και ενώ ήταν έτοιμα, στο πιάτο, γνωρίζει ότι η ανάγνωση ισούται με ανάληψη ευθύνης και έτσι γυρίζει σελίδα!
- Ένα ψήφισμα από μόνο του δεν έχει καμμιάν αξία, αν δεν τρέξει κάποιος ηγέτης τις πολιτικές του διαστάσεις- επαφές, πειθώ, συμμαχίες για του δώσει πολιτική ουσία. Στο σήμερα: Το Ε/Κ ψηφίζει λύση ΔΔΟ, στηρίζει τις πρωτοβουλίες του ΓΓ των ΗΕ, αλλά οι περισσότεροι Κύπριοι Ευρωβουλευτές είτε δηλώνουν εναντίον της, είτε σιωπούν. Τότε τι βγαίνει;
- Το απόσπαμα αφορά κάτι παλιό, η ουσία του όμως συνδέεται απολύτως με όσα έγιναν χθες και προχθές στο Ευρωκοινοβούλιο.
Η αναφορά στον Ελ. Βενιζέλο: «Επιχειρηματολογεί και πείθει, με σαφείς αναφορές σε κοινά συμφέροντα ή επωφελείς για όλους ισορροπίες αντί της εμμονής στα γνωστά «ιστορικά δίκαια του ελληνισμού», με τεκμηριωμένες απόψεις και όχι συμπλέγματα», (Παρίσι, 1919, βιβλίο, Γ. Γιαννουλόπουλος, «Η Ευγενής μας Τύφλωσις, Από την ήττα του 1897 έως τη Μικρασιατική Καταστροφή», Αθήνα, 1999).