Ολες αυτές οι συμφωνίες που υπέγραψε η κυβέρνηση του Σύριζα – ανεξαρτήτως του ονόματος που θα τις δώσουμε , χαιρετίστηκαν από τα στελέχη του ως κέρδος χρόνου. Η επιχειρηματολογία : ‘’ κάναμε μιαν ελάχιστη παραχώρηση από τις θέσεις μας που την κρύψαμε μάλιστα κάτω από την δημιουργική ασάφεια και κερδίσαμε ένα τετράμηνο μορατόριουμ , που κι αυτό το ερμηνεύουμε όπως θέλουμε.’’Τι σημαίνει όμως ‘’ κερδίζω χρόνο ‘’;Το κέρδος του χρόνου δεν είναι αυτοσκοπός. Το επιζητούμε γιατί επιδιώκουμε κάτι να κάνουμε εντός του. Συνεπώς πρέπει να αναρωτηθούμε τι θέλει να πράξει ο Σύριζα μέσα στον χρόνο , που όπως υποστηρίζει , κέρδισε.
Εδώ τα πράγματα γίνονται δύσκολα , γιατί πλέον πρέπει να κάνουμε ανίχνευση προθέσεων καθώς δεν υπάρχει ορατή πολιτική πρόταση την ανάπτυξη της οποίας θα δούμε στο προσεχές τετράμηνο. Ετσι με πολύ προσοχή και με επιφυλάξεις μπορώ να διαβλέψω πως η στρατηγική τετραμήνου του Σύριζα συνοψίζεται σε :
1.Στην στερέωση της εξουσίας του στον κρατικό μηχανισμό , βοηθούσης και της ανυπαρξίας αντιπολιτεύσεως.
- Στην ψήφιση των νομοσχεδίων που υποδηλώνουν και χαρακτηρίζουν την ιδεολογική και πολιτική του φυσιογνωμία.
- Στην διατήρηση της έντασης κυρίως με την Γερμανία , στο βαθμό που αποδεικνύεται πως αποδίδει δημοσκοπικά και δημιουργεί έναν εξωτερικό εχθρό που υπονοείται πως έχει και εγχώριους συνεργάτες .
- Στην αποφυγή με κάθε τρόπο της λήψης μέτρων που να αντιστρατεύονται τις προγραμματικές του θέσεις και να παραπέμπουν σε μνημονιακές συμπεριφορές.
- Στην προσδοκία πως ο Πανάγαθος θα αποτρέψει κάποιο ατύχημα.
Εύλογα , από τα παραπάνω προκύπτει το ερώτημα :και τι θα γίνει με την αξιολόγηση του Ιουνίου ; πώς θα πάρουμε τα χρήματα για να πληρώσουμε τα ομόλογα του Αυγούστου; Eχω την αίσθηση πως η ηγεσία του Σύριζα κινείται σε άλλο επίπεδο. Δημιουργεί άλλο ‘’ παράδειγμα ‘’, όπως λένε οι επιστημολόγοι. Πολύ απλά , δεν την ενδιαφέρουν οι αξιολογήσεις , γιατί δεν την ενδιαφέρουν οι καταβολές των δόσεων. Είναι απολύτως ειλικρινείς οι ηγέτες του Σύριζα και με απολύτως σώες τις φρένες τους όταν θέτουν αυτοί όρους στους δανειστές προκειμένου να τους δώσουν οι τελευταίοι τα χρήματα τους. Τα θεμέλια αυτής της συμπεριφοράς βρίσκονται στην σταθερή, από το 2010 , θέση του ΥΠ. ΕΘ. ΟΙΚ που υποστηρίζει πως προέχει το κούρεμα του χρέους και έπονται οι δανειακές συμβάσεις. Χωρίς το πρώτο δεν ενδιαφερόμαστε για το δεύτερο. Η εναλλακτική πρόταση είναι η χρεοκοπία εντός του ευρώ. Και σε αυτήν την ρότα κινούνται.
Εάν θελήσουμε τώρα να κάνουμε σύνθεση των εικόνων , η καινούργια κατασκευή θα απεικονίζει στο εσωτερικό μέτωπο την πλήρη επικράτηση του Σύριζα μέσα σε καθεστώς εθνικολαικής έξαρσης και στο ευρωπαικό μέτωπο μια νεφελώδη και ρευστή κατάσταση σε όλα τα πεδία. Συνεπώς ό,τι και να γράψουμε αυτήν την περίοδο γιαυτήν την περίοδο, υπόκειται δυνητικά σε πρόσκαιρες διαψεύσεις ή επιβεβαιώσεις που λίγο αργότερα μπορούν και αυτές να ανατραπούν. Είναι κοινότοπο να υπογραμμίσω την ρευστότητα της κατάστασης που επιτείνεται και από το απρόβλεπτο και ανορθολογικό της συμπεριφοράς της ελληνικής κυβέρνησης .Ισως μπορούμε να υποστηρίξουμε – ανατρέχοντας στη θεωρία του χάους – πως στην παρούσα κατάσταση εμπλέκονται τόσοι πολλοί παράγοντες που την καθιστούν σύμφυτη με την απροσδιοριστία. Ετσι ανεπαίσθητες αλλαγές , μικρά συμβάντα μπορούν να έχουν μεγάλες συνέπειες. Ή κάτι πολύ χειρότερο : να έχουμε εισέλθει σε μία φάση διαρκούς αστάθειας με μόνιμα πλέον τα φαινόμενα της ανισορροπίας , σε μία φάση διαρκούς μετάβασης . Πολύ φοβούμαι πως η χώρας μας τείνει να μετατραπεί σε ένα σύστημα που θα πρέπει να εξεταστεί μέσα στα πλαίσια της Θεωρίας της Πολυπλοκότητας. Αρα το σημερινό κέρδος χρόνου , μπορεί σε βραχύ χρονικό διάστημα να μετατραπεί σε στρατηγική ήττα.