Χρειαζόμαστε, υποστηρίζουν ορισμένοι δημοκράτες διανοητές και σχολιαστές, φιλελεύθεροι ή/και σοσιαλδημοκράτες, μια μεγάλη ιδέα, ένα όραμα, ένα νέο αφήγημα που να μπορεί να κινητοποιήσει την κοινωνία, να της δώσει προοπτική για  δράση, με κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους όπως την πράσινη, δίκαιη ανάπτυξη και την ενίσχυση του κράτους πρόνοιας για τους μη προνομιούχους και ασθενέστερους στις συνθήκες της πανδημίας του κορονοϊού. Η πυξίδα οφείλει να δείχνει ένα καλύτερο αύριο, μια Ελλάδα της δημιουργίας, της ανοιχτής, πλουραλιστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας με τους αντίστοιχους δημοκρατικούς θεσμούς. μια Ελλάδα της ποιοτικής, αειφόρου ανάπτυξης, της πράσινης οικονομίας· του ψηφιακού μετασχηματισμού, μιας αναβαθμισμένης παιδείας, έρευνας & καινοτομίας· ενός εκσυγχρονισμένου, ισχυρότερου κι αποτελεσματικότερου ΕΣΥ, το οποίο σήμερα προωθεί τη σημαντικότατη, επείγουσα επιχείρηση επέκτασης των εμβολιασμών κατά του covvid-19 στο μεγαλύτερο δυνατόν μέρος του πληθυσμού. Από την πολιτεία και την κυβέρνηση επιζητούνται κι επιδιώκονται οι μεγάλες ξένες επενδύσεις, όπως στο Ελληνικό, η μεταρρύθμιση στη δικαιοσύνη, στο μεγάλο και δυσκολότατο πρόβλημα του ασφαλιστικού αλλά και του συνταξιοδοτικού, στην εύρυθμη διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος και των πολλών μεταναστών που εισέρχονται στη χώρα (αφομοίωση ή προώθησή τους σε άλλες χώρες)· η εντατική ψηφιακή μεταρρύθμιση στο κράτος, στις οικονομικές δοσοληψίες, στην εφορία, στην περίθαλψη, στην παιδεία και αλλού· η μεταρρύθμιση στον τομέα του ενεργειακού προβλήματος και της απολιγνιτοποίησης, στον τομέα της κρατικής ραδιοτηλεόρασης υπό τον Κ.Ζούλα (ertflix, κ.τ.λ.). Οι δομικές μεταρρυθμίσεις θα ήταν καλύτερο και θετικότερο να συνοδεύονται, παράλληλα, από υψηλότερα επίπεδα κοινωνικής δικαιοσύνης, ίσων ευκαιριών και προσπέλασης των μεγάλων οικονομικών ανισοτήτων· προχωρώντας πέρα από τη γραφειοκρατία, το υπερτροφικό, δυσκίνητο, πελατειακό κράτος και τις αδρανείς, καλοβολεμένες συντεχνίες του. Ο Κυρ.Μητσοτάκης προωθεί όσο μπορεί τις απαραίτητες για τη χώρα και το κράτος, κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις. Οι αναγκαίες κυβερνητικές και κρατικές μεταρρυθμίσεις δεν προχωρούν τόσο πολύ όσο θα έπρεπε και με τον ρυθμό που θα έπρεπε, γιατί ο κρατικός μηχανισμός κι η κυβέρνηση ασχολούνται κυρίως με την πανδημία του κορονοϊού και την επιθετική πολιτική του Ερντογκάν έναντι της Ελλάδας (προσθέστε, σε συνθήκες πιο ήρεμες, το μεταναστευτικό, που συνδέεται βέβαια με την πολιτική της Άγκυρας).

Για παράδειγμα, στα ΑΕΙ, ο νέος νόμος προωθεί πολλές απαραίτητες, λογικές αλλαγές. Οι εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν και να προχωρήσουν σε βάθος, να φτάσουν έως τη διδακτική διαδικασία και τα προγράμματα σπουδών, όπου χρειάζεται. Εκτός από τα μέτρα του νομοσχεδίου της Κεραμέως σχετικά με το όριο εισαγωγής σε κάθε Σχολή, άνω της βάσης, τους αιώνιους φοιτητές και την αστυνομική φύλαξη των ΑΕΙ (μέτρα που συγκλίνουν προς τα παλαιότερα θετικά μέτρα που ψηφίστηκαν με το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου από όλα τα δημοκρατικά κόμματα τότε), υπάρχει ακόμη ανάγκη για συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, σήμερα και αύριο, για πάγια προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης· π.χ. ως προς το διδακτικό προσωπικό, τους καθηγητές & την πρόσληψή τους, την οικογενειοκρατία και τα λόμπι και τις προσλήψεις που βασίζονται σε πολιτικές, φιλικές ή ερωτικές σχέσεις· τη λειτουργία των διδασκόντων στις Σχολές (απουσίες – λούφα, ανεπαρκής εργασία)· τον τρόπο διδασκαλίας, τη διδακτική / γνωστική διαδικασία, τον καταρτισμό των προγραμμάτων σπουδών, το ποια είναι τα απαραίτητα, χρειαζούμενα διδακτέα μαθήματα (όχι διδασκαλία ενός μαθήματος επειδή έκανε γι αυτό διατριβή αυτός που προσέλαβαν). Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα, ελλείψεις, βραχυκυκλώματα στη λειτουργία και στη διδασκαλία, φωτογραφικές προκηρύξεις θέσεων και περίεργοι διορισμοί, υπολειτουργία, η φυγοπονία μερικών διδασκόντων, εκπαιδευτικές δυσλειτουργίες και ανεπάρκειες, διοικητικά ζητήματα, θέματα εύρεσης επαρκούς οικονομικής ενίσχυσης και σύνδεσης με σπόνσορες, σύνδεσης των σχολών με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, κ.ο.κ. Χώρια το μεγάλο πρόβλημα της τεχνικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης μέσω των ΤΕΛ και των ΤΕΙ, που ο ΣΥΡΙΖΑ το διόγκωσε εντονότατα με την ψηφοθηρική, καιροσκοπική, απροετοίμαστη και πρόχειρη μετατροπή των ΤΕΙ σε ΑΕΙ· η οποία πρέπει να διορθωθεί και να να γίνει αναβάθμιση της πλήρως απαραίτητης τεχνολογικής και τεχνικής εκπαίδευσης (βλέπε την αξία που έχει στην Ομοσπονδιακή Γερμανία και τη Γαλλία) από την κυβέρνηση της ΝΔ, με όποιο κόστος.

Σχετικά με τα περιστατικά αστυνομικής βίας, σύμφωνα με πρόσφατη σφυγμομέτρηση το 57% των πολιτών εκτιμά πως αυτά είναι μεμονωμένα και δεν χαρακτηρίζουν την πλειοψηφία των αστυνομικών. Το 21% εκτιμά πως τα φαινόμενα βίας είναι αρκετά, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχουμε αυταρχικό κράτος. Ενώ το 20% , που δεν είναι πολύ, πιστεύει πως η αστυνομοκρατία είναι βασική κυβερνητική επιλογή. Οι Έλληνες αστυνομικοί χρειάζονται αναντίρρητα επανεκπαίδευση, ψυχολογικά τεστ για το αν είναι κατάλληλοι γι αυτή την τόσο δύσκολη δουλειά, η οποία απαιτεί διαύγεια, ήθος και μάλιστα δημοκρατικό, ψύχραιμο, ψυχρό κι ανεπηρέαστο ταμπεραμέντο· κάμερες στα κράνη που θα καταγράφουν τι ακριβώς συμβαίνει για την αποκάλυψη της αλήθειας όταν προκύπτουν συγκρούσεις και προστριβές με τους διαδηλωτές· αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου των αστυνομικών (ελάχιστες, δυστυχώς, ΕΔΕ κατέληξαν στην απόδοση ευθυνών, η πειθαρχική δίωξη κινείται είτε από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου δημοσίας τάξης, είτε από την ηγεσία της αστυνομίας, αλλά πάντοτε διεξάγεται εντός του σώματος δίχως εχέγγυα αμεροληψίας και ανεξαρτησίας· θα μπορούσε να γίνεται από τον εισαγγελέα πρωτοδικών του τόπου της υπηρεσίας του αστυνομικού οργάνου). Οπωσδήποτε τα ζητήματα της αστυνομικής βίας είναι δυστυχώς διαχρονικά, υπάρχουν ήδη από την πτώση της δικτατορίας και έπειτα, γι αυτό πρέπει η αστυνομία να εξυγιανθεί και να εκσυγχρονιστεί. Τα προβλήματα πρέπει να διορθωθούν άμεσα, προσφέροντας μοντέρνα, δημοκρατική εκπαίδευση και ψυχολογική βοήθεια στους αστυνομικούς, ιδίως στους αμόρφωτους κι ανεπαρκείς. Οι ψυχικά προβληματικοί κι οι συστηματικά βίαιοι πρέπει να αποχωρήσουν από το σώμα.

Δεν νομίζω πως η κυβέρνηση ΝΔ έχει αποφύγει τα λάθη, που τα κυριότερα για μένα είναι: Ο διορισμός Λιγνάδη στη θέση του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου από την υπουργό πολιτισμού Μενδώνη. (Η Μενδώνη έχει πετύχει ορισμένους κρίσιμους για την κυβέρνηση στόχους, ανεπιθύμητους για ορισμένους άλλους, όπως τη μεθόδευση και τον σχεδιασμό της αναστήλωσης του Κτήματος Τατοῒου, την ολοκλήρωση της νέας Εθνικής Πινακοθήκης και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης ΕΜΣΤ, τον αποχαρακτηρισμό του Ελληνικού, του Μετρό Θεσσαλονίκης και άλλων χώρων, από το ΚΑΣ, ως αρχαιολογικούς χώρους, ώστε να ξεμπλοκαριστούν και να ξεκινήσουν τα εκεί έργα ή οι επενδύσεις).

Ακόμη, έναντι του 2ου κύματος της πανδημίας στην αρχή του φθινοπώρου, αφού ήλθαν οι πρώτοι τουρίστες και εποχικοί εργάτες, κυρίως από τα βόρια σύνορά μας, και στην αρχή του 3ου κύματος της πανδημίας προ ολίγου καιρού, η κυβέρνηση έδειξε ολιγωρία και δεν προχώρησε άμεσα σε αυστηρά μέτρα (δεν αποτελεί δικαιολογία το ότι αντιδρούσαν και αντιδρούν λυσσαλέα πολλοί και διάφοροι ανόητοι, δεισιδαίμονες και ψεκασμένοι σκεπτικιστές και αρνητές του κορονοϊού, οι φανατικοί πάντοτε θα ωρύονται). Τα υπόλοιπα σφάλματα όπως τα περί επιβολής "αστυνομοκρατίας" και κατάργησης της ελευθερίας των ΑΕΙ ή των μεταναστών τα θεωρώ μάλλον αντιπολιτευτικά, προπαγανδιστικά τεχνάσματα. Η αστυνομία απαντά στις παραβιάσεις των αποφάσεων και των νόμων της πολιτείας. Ορισμένες φορές παρεκτρέπεται ασκώντας αντιθεσμική, παράνομη και παράτυπη βία. Όμως όταν τα αριστερά μέσα και social media δείχνουν το ξύλο που ρίχνει ένας αστυνομικός σε έναν διαδηλωτή, το σωστό είναι να δείχνουν και το ξύλο που έχει φάει αυτός προηγουμένως που συνήθως κόβεται στο μοντάζ. Στην αποκατάσταση της αντικειμενικής ροής και της πλήρους ροής των εικόνων θα παίξει βασικό, θετικό ρόλο η τοποθέτηση των καμερών στις στολές των αστυνομικών (γιατί την αποδοκίμασε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Βούτσης;), έτσι ώστε να καταγράφονται οι ακρότητες και βιαιότητες των παρεκτρεπόμενων αστυνομικών και διαδηλωτών.

Πηγή: mhmadas.blogspot.com