Τον Ιανουάριο του 2012 ήμουν υποψήφιος με το ΠΟΤΑΜΙ. Ήταν μία ωραία εμπειρία και μία προσπάθεια στην οποία εγώ και πολλοί άλλοι καλοί άνθρωποι πιστέψαμε. Σε πολλούς από αυτούς διέκρινα τα καλύτερα στοιχεία των σημερινών Ελλήνων που θέλανε κάτι καλύτερο για την πατρίδα τους. Ήταν διατεθειμένοι, αρκετοί, να αλλάξουν τη ζωή τους εμπλεκόμενοι για πρώτη φορά με την «Πολιτική».
Είναι προφανές από τη χθεσινή δημοσκόπηση της PULSE, τη μόνη που εμπιστεύομαι απόλυτα, πως από αυτούς έχουν μείνει ελάχιστοι. Το 1,5% αντιστοιχεί σε 70.000 ψηφοφόρους, που συγκρίνονται με τους 373.868 του 2015. Και όμως, η σημερινή αξία αυτών των 70.000 ψήφων μπορεί να αποδειχθεί καίριας σημασίας, ίσως περισσότερο και από τότε Όχι, όμως, ως ψηφοφόροι του ΠΟΤΑΜΙ.
Αν οι ψηφοφόροι αυτοί μοιρασθούν εξ’ ίσου σε ΝΔ και ΚΙΝΑΛ, με βάση τα σημερινά ποσοστά, το αποτέλεσμα θα είναι πολύ πιο σημαντικό, ίσως καταλυτικό για την ποιότητα της Δημοκρατίας και της διακυβέρνησης. Θα αναδείξει το ΚΙΝΑΛ τρίτη δύναμη, στη θέση, μάλιστα, της Χ.Α., και θα «τσιμεντώσει» την αυτοδυναμία της ΝΔ, δηλαδή την αποφυγή περιπετειών εν όψει της απλής αναλογικής, μετά από μία σύντομη αδύναμη Κυβέρνηση συνεργασίας.
Σε αυτά τα δύο, όχι ευκαταφρόνητα κέρδη υπάρχει και κάτι άλλο, δύσκολο να εκτιμηθεί, αλλά εύκολο να το διακρίνει κανείς. Αυτοί που σήμερα δηλώνουν πως θα ψήφιζαν το ΠΟΤΑΜΙ, είναι ακριβώς αυτοί που έδιναν δημιουργική ώθηση προς τη σωστή κατεύθυνση και στα δυο κόμματα. Η έντονη απέχθεια των οπαδών του ΠΟΤΑΜΙΟΥ προς τις γενεσιουργές αιτίες της χρεωκοπίας της χώρας, δηλαδή τον Κρατισμό και του Κομματισμό θα αποτελέσει άλλη μία ώθηση τόσο στη ΝΔ όσο και στο ΚΙΝΑΛ προς τη σωστή κατεύθυνση.
Αυτό μπορεί να φαίνεται δύσκολο, αλλά το πιστεύω. Η απόφαση αρκετών «Ποταμίσιων» να ασχοληθούν με «τα κοινά» ήταν ενσυνείδητη απόφαση ανθρώπων που είχαν ήδη «πετύχει» στη ζωή τους και έψαχναν κάτι καλύτερο. Είναι οι τελευταίοι που θα ζητούσαν ρουσφέτι, ή θα ανέχονταν την ανάδειξη «τενεκέδων» σε θέσεις ευθύνης. Και ας μην το υποτιμούμε αυτό, γιατί και τα δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν, έδωσαν «εξετάσεις» σε αυτόν τον τομέα. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να έχουν και μερικούς δίπλα τους σε ρόλο … «επόπτη».
Για να συμβεί αυτό, φυσικά, θα πρέπει η ηγεσία του ΠΟΤΑΜΙΟΥ όλοι, εκτός του κ. Θεοδωράκη, να καταλήξουν στην «ηρωική» απόφαση. Δύσκολο, καθώς μόλις αποφάσισαν το αντίθετο. Ελπίζω σύντομα να δουν πως αυτό μοιάζει με το «Χορό του Ζαλόγγου». Και, ως γνωστό, η ηρωική εκείνη πράξη «ελέγχεται ως προς την …αποτελεσματικότητά της, όχι μόνο από την κα Ρεπούση.