Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να κρατήσει κοντά της την Τουρκία και ακόμα πιο κοντά της τον Ερντογάν . Αυτή είναι η άποψη πολλών αναλυτών που εκτιμούν πως αν η Ευρώπη παρασυρθεί και κόψει κάθε προσπάθεια προσέγγισης της Άγκυρας αυτό θα αποτελέσει βούτυρο στο ψωμί του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η Τουρκία πριν μερικά χρόνια ήταν μία δημοκρατία με προβλήματα που έγερνε όμως προς την Ευρώπη. Ο δρόμος για να γίνει μία κανονική φιλελεύθερη δημοκρατία είναι αλήθεια πως ήταν μακρύς και βασανιστικός αλλά ο προσανατολισμός φαινόταν ότι ήταν ξεκάθαρος . Τώρα όλα έχουν αλλάξει.
Σήμερα οι πιθανότητες η Τουρκία να προχωρήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ είναι σχεδόν μηδενικές.
Και αν Ευρωπαίοι και Τούρκοι συμφωνούσαν σε ένα πράγμα σήμερα αυτό θα ήταν πως η Τουρκία αποκλείεται να γίνει μέλος της ΕΕ.
Παρόλα αυτά όμως θα ήταν τεράστιο λάθος η Ευρωπαϊκή Ένωση να γυρίσει την πλάτη της στο νοτιοανατολικό γείτονα της .
Η Τουρκία άλλωστε εξακολουθεί να αποτελεί στρατηγικός εταίρος της Ένωσης στους τομείς της ασφάλειας , της ενέργειας αλλά και του εμπορίου.
Όσο και αν οι σχέσεις Ευρώπης – Τουρκίας έχουν μπει στον πάγο, η ΕΕ εξακολουθεί να είναι ο βασικός εμπορικός εταίρος της χώρας.
Η Τουρκία εξάγει το 50% των προϊόντων της στις χώρες – μέλη της ΕΕ . Ενώ τα 2/3 των ξένων επενδύσεων στην Τουρκία προέρχονται επίσης από την ΕΕ.
Η Τουρκία χρειάζεται σήμερα περισσότερο παρά ποτέ την Ευρώπη.
Οι σχέσεις της με τις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στο χειρότερο σημείο τους από την εισβολή στην Κύπρο του Αττίλα το 1974 και η επιβολή δασμών στο χάλυβα και το αλουμίνιο από τον Ντόναλντ Τράμπ προκαλεί τόσες αναταράξεις στο παγκόσμιο εμπόριο που καμία χώρα , ούτε φυσικά η Τουρκία , μπορεί να αντέξει μόνη της , χωρίς εμπορικούς συμμάχους στο πλευρό της.
Σε αυτή τη χρονική συγκυρία η Άγκυρα χρειάζεται τη συμμαχία με την Ευρώπη .
Αλλά και η ΕΕ έχει ανάγκη την Τουρκία. Στις 29 Ιουνίου της έδωσε τη δεύτερη δόση από τη βοήθεια των τριών δισεκατομμυρίων ευρώ που της έχει υποσχεθεί για τους πρόσφυγες από τη Συρία.
Η συμφωνία για τους πρόσφυγες που υπέγραψαν οι Βρυξέλλες με την Άγκυρα τον Μάρτιο του 2016 μπορεί να μην είναι τέλεια αλλά έχει σταματήσει τις προσφυγικές ροές , δεν φτάνουν πια κύματα προσφύγων στην Ευρώπη από την Τουρκία.
Και με το προσφυγικό να αποτελεί ακόμα και τώρα καυτό θέμα αντιπαράθεσης σε πολλές χώρες , στη Γερμανία κινδύνευσε και ο κυβερνητικός συνασπισμός εξαιτίας αυτού, η συνεργασία με την Τουρκία στο ζήτημα αυτό είναι ζωτικής σημασίας.
Εξαιρετικά σημαντική είναι η συνεργασία της Τουρκίας με την Ευρώπη και στον ενεργειακό τομέα . Ο αγωγός TANAP, με προϋπολογισμό περίπου 7,99 δισεκατομμύρια δολάρια , θα μεταφέρει από το πεδίο Shah Deniz II του Αζερμπαϊτζάν 6 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Τουρκία και 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στην Ευρώπη. Βέβαια η κατάρρευση των διαπραγματεύσεων για το κυπριακό προκαλεί νέους τριγμούς στις σχέσεις τους και σε αυτό τον τομέα .
Αλλά και στο θέμα της ασφάλειας , είτε πρόκειται για τη Συρία , είτε για τη Ρωσία , είτε για την τρομοκρατία , Τουρκία και ΕΕ είναι καταδικασμένες να συνεργάζονται, ακόμα και αν πολύ συχνά διαφωνούν στον τρόπο διαχείρισης των κρίσεων .
Είναι ξεκάθαρο επίσης πως η ΕΕ δεν πρέπει να σταματήσει να ασκεί κριτική στην Τουρκία για την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την εγκατάλειψη των δημοκρατικών αρχών.
Η ΕΕ είναι το μόνο στήριγμα των ανθρώπων , δικαστών , δημοσιογράφων , πολιτικών , καθηγητών , δασκάλων, που φυλακίζονται χωρίς λόγο και καταδικάζονται σε πολυετή φυλάκιση μόνο επειδή άσκησαν κριτική στον “σουλτάνο” Ερντογάν.
Η Ευρώπη πρέπει να βρει τρόπο να μείνει κοντά στην Άγκυρα γιατί το διακύβευμα και για τις δύο πλευρές μακροπρόθεσμα είναι τεράστιο .