Η ηγεμονία απόψεων μιλιταριστικής οικονομίας, που έχει αγκαζάρει και επιβάλει το βιομηχανικό κεφάλαιο παραγωγής πολεμικού εξοπλισμού, είναι ανάγκη να αναδιαρθρωθεί.

Οι προτεραιότητες οικονομικού προσανατολισμού να επαναπροσδιοριστούν.

Στα τέλη Ιουνίου ο καύσωνας που χτύπησε την Ευρώπη είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν 2.500 θάνατοι σε 12 μεγάλες πόλεις. Το 2022, οι καύσωνες έχει εκτιμηθεί ότι προκάλεσαν στην Ευρώπη ζημιές ύψους 22 δισ. ευρώ.

Ο καύσωνας που ζούμε αυτές τις μέρες, δεν είναι πλέον ένα μεμονωμένο εξαιρετικό φαινόμενο.

Χτες μόνον στη χώρα μας, υπήρξαν 48 πυρκαγιές σε Πελοπόννησο, Ήπειρο και Μακεδονία. Κάηκαν δασικές και αγρολιβαδικές εκτάσεις, αγροτικές καλλιέργειες, επιχειρήσεις, αποθήκες, εκκενώθηκαν χωριά, ξενοδοχεία μέχρι και κάποιο τμήμα Πανεπιστημίου…

Η κλιματική κρίση είναι εδώ και θα μετράμε διαρκώς τα αποτελέσματά της.

Η ανάγκη για επενδύσεις στην πράσινη μετάβαση υποβαθμίζονται για να χρηματοδοτηθεί η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στην Ευρώπη.

Όχι μόνον δεν ενισχύονται τα προγράμματα μετάβασης σε πράσινη προοπτική αλλά οι κυβερνήσεις αναζητούν τρόπους περικοπής των δαπανών αυτών -ακόμα περισσότερο- για να έχουν τη δυνατότητα αυτής της πρωτοφανούς, για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, αύξηση των στρατιωτικών δαπανών. 

Όχι ότι δεν πρέπει να δει η Ε.Ε., με ενιαίο τρόπο, την πολιτική αμυντικής της πολιτικής αλλά αυτό να γίνει με μια ισορροπία που δεν θα αγνοεί το πρωτεύον, όπως αυτό φαίνεται να επιχειρείται επί του παρόντος.

Είναι ή ώρα που πρέπει να μιλήσουμε με όρους οικονομίας και για εναλλακτικές ευκαιρίες στα επενδυτικά κεφάλαια, αποδοτικότερων επενδύσεων στην πράσινη ανάπτυξη παρά στη βιομηχανία όπλων. Να αναφερθούμε σε διαφυγόντα κέρδη από τις “στρατοκρατικής” αντίληψης επιλογές της Ε.Ε.

Να τεκμηριώσουμε γιατί η πράσινη μετάβαση δημιουργεί νέες επενδυτικές ευκαιρίες που αποδίδουν περισσότερα κέρδη, ενώ την ίδια στιγμή επιφέρουν οφέλη στο σύνολο των κοινωνιών και των οικονομιών τους, από την προσπάθεια και τα αποτελέσματα διαχείρισης της κλιματικής κρίσης και των επιπτώσεών της.

Ας δούμε κάποια στοιχεία που έχουμε διαθέσιμα για το 2023. Σε όλο τον κόσμο επενδύθηκαν 1,78 τρισ. δολ. για τον περιορισμό των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Οι ιδιωτικές επενδύσεις στην πράσινη ενέργεια, τις μεταφορές και τις πράσινες υποδομές έφτασαν στο 1 τρισ. δολ. και τα υπόλοιπα από κυβερνητικά προγράμματα.

Αυτή η πολύ σημαντική η ενίσχυση προγραμμάτων και επενδύσεων που προαναφέραμε σε μεγάλο βαθμό διοχετεύθηκε σε καινοτόμες τεχνολογίες που αφορούσαν σε “πράσινα” αυτοκινούμενα οχήματα, σε εναλλακτικές πηγές ενέργειας, σε συστήματα υδρογόνου, σε αποθήκευση ενέργειας, σε περιβαλλοντικά φιλικά κέντρα συλλογής δεδομένων και πολλά άλλα αντίστοιχα.

Η “άμυνα” στην κλιματική κρίση δεν μπορεί να παραμείνει σε δεύτερη προτεραιότητα από την άμυνα σε ενδεχόμενους πολέμους…

Ο “πόλεμος” της κλιματικής κρίσης είναι ήδη ενεργός. Δεν είναι κάτι που είναι απλώς πιθανόν. Οι άλλοι πόλεμοι έχουν τη δυνατότητα αντιμετώπισής τους, σε κάποιο βαθμό, με όπλο της διπλωματία. Η κλιματική κρίση όμως, μας χτυπά καθημερινά χωρίς φυλετικές, εθνικές ή οικονομικές διακρίσεις.

Αν όχι η Ευρώπη πρωτοπόρα τότε ποια περιφερειακή δύναμη θα σφραγίσει το μέλλον της προστασία του πλανήτη μας;