Η Ολλανδία ήταν ως πρόσφατα ο πιο καλός σύμμαχος της κ. Μέρκελ και του κ. Σόιμπλε. Ήταν, αλλά δεν είναι πια. Την γιάτρεψε η ύφεση. Και τώρα θέλει αναπτυξιακές πολιτικές. Μαζί με την Φινλανδία που τόσο καλά εκφράζει ο άκαμπτος Όλι Ρεν και την Αυστρία-φορολογικό- παράδεισο που μας είχαν δέσει χέρια και πόδια, σε εμάς και σε όλο τον Νότο.

Η Γερμανία ψηφίζει το φθινόπωρο. Δυστυχώς οι δημοσκοπήσεις είναι πάντα καλές για την κ. Μέρκελ κι ας διακρίνεται ήδη και στο Βερολίνο η πιθανή αποτυχία, δηλαδή η ύφεση, των πολιτικών και κυρίως οικονομικών επιλογών της.

Περιμέναμε πολλά από τη Γαλλία του Ολάντ. Όμως οι γάλλοι σοσιαλιστές πληρώνουν όσα τους κληροδότησε ο Σαρκοζί και πριν από αυτόν, ο Σιράκ. Ενώ η μισή Γαλλία που είναι δεξιά, δεν ανέχεται τον Ολάντ και την κεντροαριστερά και κατεβαίνει στους δρόμους αμφισβητώντας στο Κοινοβούλιο το δικαίωμα να νομοθετεί, π.χ., για τον γάμο των γκέι (ψηφίζεται οριστικά σήμερα αλλά θα υπάρξουν προσφυγές στο δεξιάς σύνθεσης Συνταγματικό Δικαστήριο). Και μια λαϊκίστικη αριστερά να επιδιώκει ανατροπές χωρίς πρόγραμμα.

Αν προσθέσουμε την Ιταλία των αδιεξόδων και των κλόουν, αλλά και την Ισπανία ή την Πορτογαλία που ζουν επίσης τη δραματική, κοινωνικά, αποτυχία των φιλελεύθερων συνταγών, έχουμε μιαν Ευρώπη που λίγοι αναγνωρίζουν πια σαν δική τους. Το κακό είναι ότι όσοι συμφωνούν με τις διαπιστώσεις αυτές για την αρρώστια, διαφωνούν για τα αναγκαία φάρμακα ή προτείνουν μόνο γιατροσόφια. Και αυτό δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς.

Το αποτέλεσμα είναι ο κοινωνικός εκτροχιασμός. Κανένας δεν περίμενε

-παρά τα τόσα προηγούμενα- την Αμαλιάδα, μήτε την παράδοση της χωρίς ηγεσία πια γαλλικής δεξιάς, στα φανατικά γκρουπούσκουλα του πεζοδρομίου, όπως το είδαμε με τις πρόσφατες, συχνά βίαιες διαδηλώσεις. Κανένας δεν περίμενε την αιφνίδια εμφάνιση πολιτικού κινήματος αντι-ευρώ στη Γερμανία, μήτε τον παθιασμένο ψυχολογικό εμφύλιο υπέρ ή εναντίον της μνήμης και των πολιτικών της, που είδαμε στην Βρετανία με τον θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Ευτυχώς, έχουμε του χρόνου ευρωεκλογές. Αν το θελήσουν, οι πολίτες θα μπορούσαν να συμβολίσουν μιαν ουσιαστική αλλαγή. Αρκεί να μην

επιτρέψουν ξανά τη μετατροπή τους σε επιχείρηση βολέματος ημετέρων.