Την περασμένη εβδομάδα έκλεισαν προσωρινά δύο μεγάλες, για τα ελληνικά δεδομένα, εταιρείες. Δεν είναι οι μόνες, αλλά αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα του τι θα επακολουθήσει με εκθετικούς ρυθμούς τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες στην Οικονομία της χώρας.
Η μια είναι η εταιρεία κατασκευής σωλήνων PIPE-LIFE ΕΛΛΑΣ ΑΕ και η άλλη είναι η εταιρεία UNI-SYSTEMS*. Αρκετές εκατοντάδες εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα έμειναν χωρίς εισόδημα, έστω εισόδημα σε τραπεζικό λογαριασμό που θα τους έδινε την «αξιοπρέπεια» της ουράς στο ΑΤΜ για το καθημερινό πενηντάρικο.
Το Πενηντάρικο που την Τετάρτη τελειώνει είτε με ΝΑΙ είτε με ΟΧΙ εκτός κι αν τα εικοσάρικα έχουν εξαφανιστεί αναμένοντας να αποτελέσουν τη νέα καθημερινή Βαλχάλα των Ελλήνων απόμαχων της δουλειάς.
Σημασία έχει όμως το τί θα γίνει στην Κοινωνία τώρα που στην Οικονομία τα παραπάνω παραδείγματα θα είναι πια καθημερινότητα. Τις επόμενες ημέρες, με κλειστές πάντα τις τράπεζες, θα υπάρξουν μεγάλες ελλείψεις σε τρόφιμα, στη συνέχεια σε φάρμακα και τελικά σε καύσιμα. Η αναστάτωση, η ανασφάλεια και το ένστικτο επιβίωσης θα προκαλέσουν την εμφάνιση καταστάσεων ζούγκλας.
Αν ζούσαμε στο φασιστικό καθεστώς της στρατιωτικής δικτατορίας του 67-74 θα είχαμε άμεση έλλειψη πρώτα σε καύσιμα, επειδή κάθε δικτατορικό καθεστώς τα κρατά για τις δυνάμεις καταστολής που «εξασφαλίζουν την ηρεμία και τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας…».
Οι τράπεζες δεν πρόκειται να λειτουργήσουν στην καλύτερη περίπτωση πριν από τον Αύγουστο, ανεξάρτητα αν οι πόρτες τους θα είναι ανοικτές, αφού ακόμα και αν σε μία εβδομάδα υπάρξει συμφωνία, αυτή θα πρέπει να επικυρωθεί από 18 εθνικά κοινοβούλια πριν υπάρξει αναχρηματοδότηση των τραπεζών μέσω του ELA.
Το μεγαλύτερο πάντως πρόβλημα θα είναι και πάλι το 19ο κοινοβούλιο.
Κάθε καλόπιστος παρατηρητής που γνωρίζει στοιχειωδώς τα γεγονότα θυμάται ότι ο Τσίπρας αποχώρησε αιφνιδιαστικά από τις διαπραγματεύσεις γιατί δεν μπορούσε να πει στους ευρωπαίους συναδέλφους του ότι αφού 43 βουλευτές του είχαν δηλώσει (σε συνεννόηση με τον «αιφνιδιασμένο» Τσίπρα) ότι θα καταψηφίσουν τη συμφωνία (στην πλειοψηφία τους παλιά στελέχη του ΚΚΕ) προτιμούσε να κρατήσει αδιάσπαστο το κόμμα του αντί ανοικτές τις Ελληνικές τράπεζες με την ψήφο της αντιπολίτευσης, που σύσσωμη τον είχε διαβεβαιώσει μέσα στη Βουλή ότι την είχε!
Υπάρχει κάποιος λόγος που οι ίδιοι αυτοί 43 μπολσεβίκοι θα ψηφίσουν τη νέα συμφωνία που ο Τσίπρας δήλωσε ότι θα κάνει σε 48 ώρες μόνο αν επικρατήσει το ΟΧΙ(!)
Οι δανειστές μας από την άλλη έχουν με κάθε έμφαση δηλώσει ότι, έχοντας και εκείνοι κάθε δικαίωμα να ερμηνεύσουν με πολιτικούς όρους το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, θεωρούν ότι ανεξάρτητα από την ερμηνεία που δίνει η ελληνική κυβέρνηση, εκείνοι θεωρούν ότι το ΝΑΙ και το ΟΧΙ θα σημαίνει ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο Ευρώ.
Κατά συνέπεια η ενδεχόμενη υπερίσχυση του ΟΧΙ (στο ευρώ) είναι δύσκολο ακόμα και για τον πιο ευφάνταστο αντιμνημονιακό πατριώτη να θεωρηθεί ότι βοηθά την κυβέρνηση στην επίτευξη συμφωνίας.
Σε άλλο πράγμα την βοηθά:
Nα θέσει σε εφαρμογή την τελευταία πράξη του μοναδικού plan που πριν ακόμα από τις εκλογές ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ είχαν από κοινού κρυφά συμφωνήσει που δεν είναι άλλο από την έξοδο από την ευρωζώνη, την οικειοθελή επιστροφή στη δραχμή και την υποχρεωτικά ακολουθούσα έξοδο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, φορτώνοντας συνεχώς την ευθύνη στους Ευρωπαίους πολιτικούς, τους οποίους έχει καθυβρίσει ζητώντας τους ταυτόχρονα γεμάτος αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια… δανεικά!
Το κλείσιμο των τραπεζών ήταν η πρότελευταία πράξη.
Ο Κος Τσίπρας προκηρύσσοντας το φαύλο δημοψήφισμα ήταν βέβαιος (και δεν κάνει λάθος) ότι μέσα στο κοινωνικό σώμα και ιδιαίτερα στις ηλικίες 20-40 ετών θα εύρισκε target group έτοιμο να πεισθεί για άλλη μία φορά (στις εκλογές είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ σε ποσοστό πάνω από 50% σε κάποια εκλογικά τμήματα) ότι ο Ντράγκι (κορυφαίος ξένος τοκογλύφος) δεν έδωσε εβδομαδιαία παράταση φιλανθρωπίας στη χρηματοδότηση των τραπεζών μέσω του ELA, επειδή μισεί, ή θέλει να γονατίσει, ή τέλος πάντων έχει σοβαρούς λόγους να θέλει να κάνει κακό στον Ελληνικό λαό και στην εθνοσωτήριο κυβέρνησή του και όχι επειδή τα λεφτά δεν είναι δικά του και το καταστατικό της ΕΚΤ του απαγορεύει ρητά να χρηματοδοτήσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες κάθε Ευρωπαϊκής χώρας που δεν βρίσκεται σε πρόγραμμα εγγυοδοσίας από τους εταίρους.
Ο Τσίπρας περίμενε υπομονετικά να τελειώσει το πρόγραμμα γνωρίζοντας ότι ο Ντράγκι δεν μπορούσε να αναχρηματοδοτήσει πια από τον ELA τις ελληνικές τράπεζες.
Το δημοψήφισμα δεν έγινε για «να μιλήσει ο λαός», για να κλείσουν οι τράπεζες έγινε, τη στιγμή που ο Τσίπραςθεώρησε καταλληλότερη για να πείσει «το λαό του» ότι για τις τρομακτικές συνέπειες που ήδη ζή φταίει και πάλι η Ευρώπη.
Η ψυχολογική προετοιμασία για την αποχώρηση από «αυτό το διάολο, αυτό το δυνάστη, το ευρώ» σε πλήρη εξέλιξη.
Στις συνθήκες ζούγκλας που θα επικρατήσουν, επειδή δεν έχει (ποτέ δεν είχε) κανένα σκοπό να υπογράψει συμφωνία και στο όνομα της προστασίας της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, θα ανατρέψει την κοινοβουλευτική τάξη, εγκαθιδρύοντας ολοκληρωτικό καθεστώς αναστολής των ατομικών δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών, γιατί μόνο σε τέτοιες συνθήκες ανελευθερίας θα μπορέσει να επιβάλλει την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μάλιστα,στον τραμπουκοχουλιγκάνικο αφιονισμένο αντιμνημονιακό οχλοπολτό που ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και οι ΑΝΕΛ δημιούργησαν, με αποτέλεσμα να πυροδοτήσουν την ανάδειξη της εγκληματικής συμμορίας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σε κοινοβουλευτικό κόμμα με αντιπροσώπους και στην Ευρωβουλή, ο Τσίπρας φαίνεται ότι έχει μπει για τα καλά στον πειρασμό να αναζητήσει τους ηρακλειδείς του καθεστώτος που ονειρεύεται, ως προθάλαμο που οδηγεί στη ρεβάνς της ηττημένης κομμουνιστικής αριστεράς και στον φωτεινό παράδεισο που ο καθοδηγητής του ετοιμάζει, κρατώντας χαμηλούς τόνους και προσέχοντας να μην «καεί» όπως για παράδειγμα οι αναλώσιμες φιγούρες του προσκηνίου Κατρούγκαλος, Καφαντάρη κλπ κλπ.
Τι θα πει ποιος καθοδηγητής;
Ο υποψήφιος γραμματέας του ΚΚΕ Γιάννης Δραγασάκης, ο μετριοπαθής.
Που ‘σαι Χαρίλαε να δεις τα παιδιά της Αλλαγής.
Και επειδή δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουν κοινό στόχο την αποχώρηση από την Ευρώπη μία απορία:
Τι θα συμβεί αν-πλειοψηφούντος του ΝΑΙ-ο Τσίπρας αναζητήσει τη θεραπεία της λαϊκής αποδοκιμασίας της κυβέρνησής του στην αναβάθμιση του ΚΚΕ σε κυβερνητικό εταίρο, με συμφωνία κυρίων την αποχώρηση από την Ευρώπη;
Θα έχουμε άλλη μία καταγγελία του ρεβιζιονιστικού ΣΥΡΙΖΑ των μενσεβίκων τσαρλατάνων ή θα έχουμε υφυπουργό εξωτερικών την κυρία Λιάνα Κανέλλη;
* Με μήνυμά της η εταιρία Uni-Systems, σχετικά με την αναφορά σε αυτήν στο συγκεκριμένο άρθρο, σημειώνει:.
Στο δημοσίευμά σας στις 4 Ιουλίου με τίτλο «ΝΑΙ στη δραχμή ή ΟΧΙ στο Ευρώ; Ιδού η απορία», γίνεται αναφορά για κλείσιμο της εταιρείας Uni-Systems. Σας γνωστοποιούμε ότι η Uni Systems σίγουρα δεν έκλεισε, δεδομένου ότι αποκλείεται η συνωνυμία με την εταιρία μας. Ενδεικτικά σας αναφέρουμε ότι σήμερα εργοδοτούμε 463 ανθρώπους.
Παρακαλούμε να προβείτε άμεσα σε διόρθωση του δημοσιεύματός σας, Είμαστε ανοιχτοί για συζήτηση με τον κ. Ζαρέτο σχετικά με την πηγή της είδησης και παρακαλούμε να έχουμε την απάντησή του.
Σε απάντησή του ο Θ. Ζαρέτος, αναφέρει:
Η πηγή μου προέρχεται μέσα από την εταιρεία. Την πληροφορία αυτή την είχα πριν την Κυριακή του Δημοψηφίσματος. Πιο συγκεκριμένα, πληροφορήθηκα ότι η διεύθυνση της εταιρείας έθεσε υπ’ όψη των εργαζομένων ότι σε περίπτωση επικράτησης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και παράτασης της τραπεζικής αργίας, η εταιρεία ενδέχεται να κλείσει, ενώ ήδη από το σύνολο των εργαζομένων δεν δουλεύει κανείς εκτός από έναν πολύ μικρό αριθμό ατόμων κάποιου τμήματος, που θα σταματήσουν και αυτοί, όταν τελειώσουν κάποια δουλειά που η εταιρεία έχει την υποχρέωση να παραδώσει.
Η λέξη «έκλεισε» στο κείμενο, χρησιμοποιήθηκε για να απεικονίσει την κατάσταση των εργαζομένων (που σύμφωνα με τις πηγές μου δεν εργάζονται πλέον και όχι την εταιρική υπόσταση της εταιρείας κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του κειμένου.
Εύχομαι να μπορέσει η εταιρεία να ανακάμψει ώστε να μην χάσουν οι εργαζόμενοι τη δουλειά τους οριστικά και βέβαια δεν υπάρχει στο άρθρο ο παραμικρός υπαινιγμός ότι για την κατάσταση που η πηγή μου περιέγραψε υπαίτια είναι η ίδια η εταιρεία, ενώ αντίθετα από το σύνολο του άρθρου είναι φανερό ότι υποστηρίζεται ότι οι ευθύνες για τις δύο εταιρείες που αναφέρονται είναι εξ ολοκλήρου πολιτικές.
Θεοδωρος Ζαρέτος