Δέκα χρόνια μετά το τυχοδιωκτικό δημοψήφισμα του '15, αν επιχειρούσε μια δημοσκόπηση να θέσει στους πολίτες το ερώτημα: «ποια θεωρείτε ότι ήταν τα μεγαλύτερα οφέλη που αποκόμισε η Ελλάδα από την ένταξή της στην Ενωμένη Ευρώπη», το αποτέλεσμα θα ήταν σίγουρα συντριπτικό υπέρ των οικονομικών ενισχύσεων, που έχει λάβει και εξακολουθεί να λαμβάνει η χώρα από τα διάφορα ευρωπαϊκά ταμεία. Αρκεί να πάρει κανείς υπ’ όψη του τα 32 περίπου δις που προβλέπεται να δοθούν συνολικά από ταμείο ανασυγκρότησης ως το τέλος του 2026. Άλλωστε, η πρωτογενής παραγωγή της χώρας στηρίχτηκε, επί δεκαετίες, στις κοινοτικές επιδοτήσεις.

Στα ιλιγγιώδη ποσά που εισπράχτηκαν, όλα αυτά τα χρόνια, θα πρέπει να συνυπολογιστούν και τα δάνεια των μνημονιακών προγραμμάτων στήριξης, χωρίς τα οποία η χώρα δεν θα μπορούσε να αποφύγει το οικονομικό αδιέξοδο της κρίσης και την πτώχευση. Σήμερα που η σκόνη της μεγάλης αυταπάτης από το σκίσιμο των μνημονίων έχει κατακαθίσει και που οι πρωτεργάτες του δημοψηφίσματος αγωνίζονται να μας πείσουν ότι δεν ήταν παρά μια ριψοκίνδυνη μπλόφα, η πλειοψηφία των πολιτών συνειδητοποιεί ότι όχι μόνον δεν ήταν τα μνημόνια εκείνα που έφεραν την κρίση αλλά ότι, αντίθετα, τα μνημόνια κράτησαν, έστω και με μεγάλες θυσίες, την Ελλάδα στον νομισματικό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όσο δεν επιτρέπεται να υποβαθμίσει κανείς τα οικονομικά οφέλη της ένταξης άλλο τόσο δεν δικαιούται να αγνοήσει την αποφασιστική συμβολή της δυτικής ευρωπαϊκής δημοκρατίας στη διαμόρφωση και σταθεροποίηση της ελληνικής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Ωστόσο, τα εμφυλιοπολεμικά κατάλοιπα, αναμοχλευμένα στη σκοτεινή περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, διατήρησαν ζωντανές τις ιδεολογικές προκαταλήψεις απέναντι στον φιλελευθερισμό. Οι φιλελεύθερες ιδέες - ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη - που ενέπνευσαν τη Γαλλική επανάσταση αντιμετωπίστηκαν με επιφύλαξη από τις δυνάμεις της Αριστεράς και όχι μόνον.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: liberal.gr