Τι ακούει ο Rebus;

dimart 14 Δεκ 2017

Αυτό δεν είναι τραγούδι #1209
DJ της ημέρας, ο Γιώργος Θεοχάρης

Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του Ίαν Ράνκιν, με ήρωες τον (συνταξιούχο πλέον) Τζον Ρέμπους, τον Μάλκολμ Φοξ και τη Σιβόν Κλαρκ (να μην ξεχνάμε τη Σιβόν!), Ο Διάβολος μόνο Ξέρει (Rather Be the Devil, μετάφραση: Νάντη Σακκά, Μεταίχμιο 2017) ο Ρέμπους είναι μελαγχολικός (έχει κόψει το κάπνισμα και προσπαθεί να περιορίσει το αλκοόλ), αλλά εξακολουθεί να χώνει τη μύτη του παντού, να μαζεύει κλήσεις για παράνομο παρκάρισμα και να πετάει φονικές ατάκες. Και να ακούει μουσική, φυσικά.

Οι μουσικές αναφορές είναι αρκετές, όπως άλλωστε σε κάθε βιβλίο του βεβαιωμένα μουσικόφιλου Ράνκιν. Αναφέρονται «ο B.B. King στο μουσικό τηλεοπτικό σόου The Old Grey Whistle Test» (σ. 20), μια (ανύπαρκτη) διασκευή του «Back in the USSR» των Beatles (σ. 45), ο Burt Backarach (σ. 120), ο Tommy των The Who (σ. 369) και ο Hank Marvin, o κιθαρίστας των The Shadows (σσ. 278 & 457). Αναφέρονται (όχι πάντα σε σχέση με τον Ρέμπους), αλλά δεν «ακούγονται».

Αναφέρονται επίσης δύο συγκροτήματα που δεν υπάρχουν: οι Ninja Horse και οι Blacksmith. Οι πρώτοι υποτίθεται ότι είναι βαβουριάρικο ροκ συγκρότημα. Υπάρχει ένα ποπ/ροκ γκρουπάκι που το λένε Hinja Horses, αλλά δεν ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές. Το σχετικό απόσπασμα έχει ως εξής:

Από τα ηχεία αντηχούσε ροκ μουσική.

«Πάντα το πρωί μου αρέσει να ακούω λίγο Μπερτ Μπακαράχ [sic]», είπε η Κλαρκ.

«Είναι Ninja Horse».

«Ε, τότε κάνε τη χάρη και ξαναβάλ’ το στον στάβλο του». [σ. 120]

Όσο για τους Blacksmith, υπάρχουν δύο συγκροτήματα που λέγονται έτσι, αλλά κανένα από αυτά δεν ήταν ενεργό στα 70s, όπως οι επινοημένοι Blacksmith του σταρ Μπρους Κόλιερ (ενός δευτερεύοντος χαρακτήρα στο μυθιστόρημα). Συνεπώς, ούτε ο Κόλιερ υπάρχει. Έτσι κι αλλιώς, ο Ρέμπους καθόλου δεν τους πάει:

Μόλις μπήκαν στο Saab ο Ρέμπους πέταξε τη σακούλα [με τον δίσκο των Blacksmith] στο πίσω κάθισμα.

«Ήταν καθόλου καλοί;» ρώτησε ο Φοξ.

«Σκατά», απάντησε ο Ρέμπους, βάζοντας μπρος τη μηχανή. [σ. 332]

Ο Ρέμπους δεν ακούει σκουπίδια. Ακούει 70s· κατά κανόνα, κιθάρες· από βινύλια – όταν έχει επιλογή. Ακολουθούν  τα σχετικά αποσπάσματα και τα αντίστοιχα δείγματα, κατά σειρά: John Martyn, Anne Briggs, Rory Gallagher.

Η συνέχεια στο dimartblog