Γενόσημα – Η λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων

Κώστας Κουτσομητέλης 06 Μαρ 2012

Και ξαφνικά όλος ο κόσμος έμαθε τη λέξη γενόσημο.

Για μια βδομάδα όλοι ασχολούμαστε με το γενόσημο, γίνονται απανωτές εκπομπές εικόνας και ήχου αλλά θεωρώ ότι ο μέσος άνθρωπος παραμένει απληροφόρητος. Η αιτία δεν βρίσκεται στη δυσκολία του θέματος αλλά στη σκόπιμη ασάφεια των άμεσα εμπλεκομένων. Δεν κατατίθενται επιχειρήματα αλλά φράσεις, λέξεις συναισθηματικά φορτισμένες όπως λαός, δημόσια υγεία, κίνδυνος και ολίγον τρίτος κόσμος και Εβραίοι ….

Η αλήθεια είναι απλούστερη. Η πραγματική μάχη γίνεται για να διατηρήσουν οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες τα υπέρογκα ποσοστά κέρδους τους εις βάρους των (ήδη ελλειμματικών) ασφαλιστικών ταμείων, δηλαδή του καθενός από μας τους ασφαλισμένους.

Τα γενόσημα φάρμακα χρησιμοποιούνται σε όλες τις προηγμένες χώρες (Γερμανία ΗΠΑ κλπ), είναι ασφαλή, αποτελεσματικά και ταυτόχρονα εξοικονομούν από 40 – 90% της φαρμακευτικής δαπάνης. Στην Ελλάδα μέχρι τώρα υπήρχε το εξής παράδοξο. Το γενόσημο φάρμακο πουλιέται το πολύ 20% φθηνότερα και συχνά στην ίδια τιμή με το πρωτότυπο. Η επίσημη δικαιολογία είναι ή προστασία της εγχώριας βιομηχανίας. Το ερώτημα είναι εις βάρος ποιού?

Κάντε έναν υπολογισμό. Η ετήσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι 8,5 δις. Εάν μειώσουμε την τιμή των γενοσήμων κατά 40% εξοικονομούμε περίπου 3,5 δις. Τόσο είναι το επιπλέον ποσό που πληρώνουν τα ταμεία στην εγχώρια φαρμακοβιομηχανία σε αντάλλαγμα 8.500 θέσεων εργασίας. Αν υπολογίσουμε 2.500 Ε μισθολογικό κόστος ανά εργαζόμενο το σύνολο των εργαζομένων κοστίζει 300 εκ Ευρώ. Άρα για 300 εκ που δίνουν για μισθούς οι κύριοι βιομήχανοι απαιτούν από το Κράτος τουλάχιστον 2,5 δις επιδότηση.

Οι ίδιοι βεβαίως εξάγουν φάρμακα σε προηγμένες χώρες με ποσοστό κέρδους από 40 – 90% λιγότερο απ΄ την Ελλάδα. Εκεί τους συμφέρει. Στην Ελλάδα εκβιάζουν με κλείσιμο των εργοστασίων τους. Η επίκληση σαθρών και ολίγον ρατσιστικών επιχειρημάτων ότι θα μας κατακλύσουν γενόσημα από χώρες του τρίτου κόσμου δεν στέκουν πρώτον διότι και οι ίδιοι πιθανόν την πρώτη ύλη να την παίρνουν από τις χώρες του τρίτου κόσμου και δεύτερον φανταστείτε Γερμανοί φαρμακοβιομήχανοι να επικαλεστούν το ίδιο επιχείρημα.

Η πραγματική διάσταση νομίζω ότι είναι 1) άμεση μείωση των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων , 2) κρατική βοήθεια για των εκσυγχρονισμό των ελληνικών φαρμακοβιομηχανιών για να γίνουν ανταγωνιστικότερες και 3) αποδοχή εκ μέρους της ελληνικής επιχειρηματικής τάξης ευρωπαϊκών και όχι τριτοκοσμικών ποσοστών κέρδους.