Οταν παίζεις με τη φωτιά, κάποια στιγμή θα καείς. Παλιό, κοινότοπο, αλλά για τα δεδομένα μιας χώρας σαν τη δική μας ισχύει σχεδόν πάντα, έχει διαχρονική αξία. Αυτό συνέβη με την κυβέρνηση και τον τέως γραμματέα της Τάκη Μπαλτάκο. Τα παιχνίδια με το νεοναζιστικό μόρφωμα λειτούργησαν ως μπούμερανγκ. Θα συνέβαινε νομοτελειακά κάτι τέτοιο, είναι σίγουρο. Δεν μπορείς να έχεις συνομιλητές εκπροσώπους μιας τέτοιας νοοτροπίας, σε καμία περίπτωση. Θα εισπράξεις τα χειρότερα, είναι δεδομένο αυτό.
Στη Νέα Δημοκρατία πίστεψαν κάποιοι πως η Χρυσή Αυγή είναι ένα διαχειρίσιμο θέμα με όρους μικροπολιτικής λογικής. Στόχος τους ήταν να αναχαιτίσουν το κύμα των ψηφοφόρων που έφευγαν από τη Ν.Δ. και πήγαιναν στο ναζιστικό μόρφωμα. Εγιναν συνομιλητές τους σε ανώτερο επίπεδο. Ο Μπαλτάκος αυτό ήταν, ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης που επηρέαζε ουσιαστικά, καθόριζε πολιτικές, μπλόκαρε νομοσχέδια κατά του ρατσισμού. Με την ανοχή πολλών ακόμα και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ, που εξακολουθεί να στηρίζει την κυβέρνηση. Η τακτική τους αυτή (που έχει και μικροπολιτικές, αλλά και συγγενείς ιδεολογικές αιτίες) έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη ίσως κρίση στην κυβέρνηση. Μια κρίση μάλιστα απρόβλεπτη, αφού οι εκπρόσωποι των νεοναζιστών απειλούν πως έχουν και άλλες τέτοιες συνομιλίες στη φαρέτρα τους.
Το αποτέλεσμα το βλέπουμε όλοι. Στην προεκλογική περίοδο θα υπερίπταται για την κυβέρνηση ο φόβος ενός νέου βίντεο. Τους τρομάζει τι άλλο μπορεί να έχει καταγραφεί από τις συνομιλίες του Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη ή οποιονδήποτε άλλο χρυσαυγίτη. Νιώθουν φόβο για το απρόβλεπτο. Δεν αποκλείουν αποκαλύψεις με τη συμμετοχή και άλλων -πλην Μπαλτάκου- προσώπων. Από τη στιγμή που έκαναν συνομιλητές τους τους εκπροσώπους των νεοναζιστών, όλα μπορούν να συμβούν, όλα μπορούμε να τα δούμε.
Το πρόβλημα με τον Μπαλτάκο ξεκινά από τότε που διορίστηκε να παίζει τον ρόλο αυτό. Οχι του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης, αλλά του ανθρώπου εκείνου πλάι στον πρωθυπουργό που αναλάμβανε να κάνει το βρόμικο παιχνίδι. Να τροφοδοτεί την ανυπόστατη θεωρία των δύο άκρων, να αποσύρει νομοσχέδια που θα περιόριζαν τα ρατσιστικά φαινόμενα, να ανοίγει το θέμα ενδεχόμενης συνεργασίας της Ν.Δ. με τη φασιστική οργάνωση! Εκεί άρχισαν όλα. Αν σημειώναμε πως ο Μπαλτάκος ήταν το πρόβλημα, θα λέγαμε τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι πως υπάρχουν πολλοί ακόμα υπεύθυνοι γι’ αυτό που παρατηρούμε αυτές τις ημέρες. Αυτοί που διόρισαν τον Μπαλτάκο, αυτοί που του επέτρεπαν να καθορίζει πολιτικές, αυτοί που δεν τον αποδοκίμαζαν, αυτοί που εξακολουθούσαν να σφυρίζουν αδιάφορα όταν ο Μπαλτάκος λειτουργούσε σαν εκπρόσωπος της Ακροδεξιάς μέσα στην κυβέρνηση, αυτοί που του επέτρεπαν να μπλοκάρει νομοσχέδια.
Η δυσώδης αυτή ιστορία έχει πολλές ακόμα παραμέτρους. Δεν είναι μόνο κυβερνητική κρίση αυτή που προκλήθηκε. Αναδείχθηκαν πολλές ακόμα πτυχές, που αφορούν τον τρόπο λειτουργίας της ίδιας της δημοκρατίας. Οι αναφορές Μπαλτάκου σε υπουργούς που διαχειρίστηκαν τις διώξεις κατά των βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής είναι ενδεικτικές, όπως ενδεικτικά είναι και όσα αναφέρει για τους ανώτατους δικαστές. Ο άνθρωπος πλάι στον πρωθυπουργό απαξιώνει υπουργούς και δικαστές με μια μοναδική άνεση, την οποία προφανώς από κάπου αντλεί.
Εχει, όμως, και μια ευρύτερη σημασία η ιστορία και αφορά επίσης τη λειτουργία της δημοκρατίας. Η υπόθεση με τους νεοναζιστές της Χρυσής Αυγής έχει μπει σ’ έναν κάποιο δρόμο. Εχει αρχίσει επιτέλους να αντιμετωπίζεται σαν αυτό που είναι, μια κοινή συμμορία, μια εγκληματική οργάνωση. Η δικαστική έρευνα έχει προχωρήσει, η ηγεσία της είναι στη φυλακή για κακουργήματα, οι υπόλοιποι βουλευτές βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον Κορυδαλλό, κάποιοι βουλευτές άρχισαν να διαχωρίζουν τη θέση τους και γενικά βρίσκεται σε εξέλιξη μια αποκαλυπτική δικαστική έρευνα με πολλές πιθανότητες να πάει καλά.
Θα ήταν εγκληματικό λάθος η ιστορία Μπαλτάκου να μπλοκάρει οποιαδήποτε διαδικασία που θα έφερνε σε τέλος αυτή την ιστορία. Θα ήταν ασυγχώρητο λάθος να ξεχάσουμε τι ακριβώς είναι αυτή η οργάνωση. Θα χάναμε μια μοναδική ευκαιρία, αν αυτή η υπόθεση δημιουργήσει έστω σε λίγους την εντύπωση πως η Χ.Α. είναι θύμα μιας πολιτικής σκευωρίας. Είναι μια εγκληματική οργάνωση και ως τέτοια πρέπει να συνεχίσουμε να την αντιμετωπίζουμε…