Η αιτία για το δυστύχημα των Τεμπών ήταν από την πρώτη στιγμή δεδομένη: Οι υπεύθυνοι για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας των τρένων έβαλαν δύο τρένα να κινούνται αντίθετα στην ίδια γραμμή, επειδή παραβίασαν τον κανονισμό λειτουργίας. Η τήρηση του οποίου είναι υποχρεωτική, μέχρι να αλλάξει. Πράγμα που θα συμβεί όταν εγκατασταθεί τηλεδιοίκηση, οπότε θα θεσπιστεί άλλος κανονισμός. Πράγμα που θα συμβεί, όταν εγκατασταθεί τηλεδιοίκηση, οπότε θα θεσπιστεί άλλος κανονισμός.
Που πάει να πει ότι αιτία του δυστυχήματος δεν ήταν η παραβίαση του κανονισμού ο οποίος θα θεσπιστεί στο μέλλον, όταν θα εγκατασταθεί τηλεδιοίκηση, αλλά του κανονισμού που ίσχυε την ημέρα του δυστυχήματος.
Έτσι, όταν, αμέσως μετά το δυστύχημα, ένας εσμός ακροδεξιών απατεώνων κατασκεύασε θεωρίες συνωμοσίας (ξυλόλια κ.λπ.), όλοι τούς αντιμετώπισαν ως αυτό που είναι: ως απατεώνες. Διότι ΟΛΟΙ γνώριζαν τα παραπάνω αυτονόητα ως προς την αιτία του δυστυχήματος.
Ώσπου, μετά τις εκλογές που ακολούθησαν και τον απρόσμενο όλεθρο που υπέστη ο ΣΥΡΙΖΑ, ο τελευταίος θεώρησε ότι είχε μόνο ένα μέσον σωτηρίας: να υιοθετήσει τις θεωρίες συνωμοσίας των ακροδεξιών και να τις μετατρέψει σε δική του συνωμοσία, για την πρόκληση χάους.
Και η συνωμοσία των Τεμπών που εξύφανε ο ΣΥΡΙΖΑ εξέθρεψε ό,τι πιο χυδαίο, ανορθολογικό και αμοραλιστικό έχει ζήσει η χώρα.
Διότι έκτοτε, για μεγάλο διάστημα, όλη η χώρα βρισκόταν σε ένα συνωμοσιολογικό παραλήρημα για ξυλόλια κ.λ.π., με σκοπό την αποσταθεροποίηση και το χάος.
Κάτι που είχε καταστροφικά αποτελέσματα για όλους.
Πρώτα απ’ όλα για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι τον «κατάπιε» η δική του συνωμοσία, αφού στη θέση του αναδείχτηκε ένα μουσολινικό τέρας που, με τη μορφή του κόμματος, κυκλοφορεί παντού, βρίζει, ρυπαίνει και απειλεί τον ίδιο τον πολιτισμό. Το οποίο ηγείται πλέον αυτό της συνωμοσίας του χάους.
Με πρώτο στόχο της συνωμοσίας αυτής τη Δικαιοσύνη, ως πιο ευάλωτη. Η οποία ήδη έχει δεχθεί σοβαρά πλήγματα, απ' όταν στοχοποιήθηκε ειδικά από την ιδιοκτήτρια του μουσολινικού τέρατος.
Πρόσφατη επιτυχία της επίθεσης του τέρατος ήταν η απόφαση της δικαιοσύνης να ανασύρει δικογραφία, η οποία, επειδή είχε κριθεί ότι δεν προέκυπτε κανένα αδίκημα, είχε τεθεί στο αρχείο.
Για να ικανοποιηθεί με την ανάσυρση μια προσχηματική απαίτηση εκταφής που καθοδηγούσε το μουσολινικό τέρας, το οποίο εμφανίζεται στη Βουλή με την μορφή κόμματος, επειδή συνοδευόταν από τον ισχυρισμό ότι ένας πατέρας έκανε απεργία πείνας.
Με πραγματικά θύματα τους ιατροδικαστές, των οποίων ανασύρθηκε η υπόθεση για αλλότριους σκοπούς.
Και τώρα μαθαίνουμε ένα δεύτερο παράδοξο. Ότι το δικαστήριο, σε υπόθεση με κατηγορούμενους τους ελεγκτές της σύμβασης 717, δηλαδή σε υπόθεση απολύτως άσχετη με την αιτία του δυστυχήματος των Τεμπών, αφού δεν παραβιάστηκε ο μελλοντικός κανονισμός του έργου που θα θεσπιζόταν μετά την υλοποίηση της σύμβαση 717 αλλά ο ισχύων κανονισμός, δέχτηκε την παράσταση συγγενών θυμάτων για υποστήριξη της κατηγορίας!
Πράγμα που θα επιτρεπόταν μόνον αν η υπόθεση είχε αιτιακή σχέση με το ατύχημα. Ενώ δεν έχει καμία απολύτως σχέση.
Άλλη μία επιτυχία, λοιπόν, των σκηνοθετών του χάους.
Της οποίας όμως η άλλη όψη είναι η ήττα της Δικαιοσύνης.
ΥΓ. Το μόνο θετικό, ως μάθημα, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού νομιμοποίησε τις θεωρίες συνωμοσίας του ακροδεξιού υποκόσμου και αφού με το υλικό αυτό οργάνωσε την δική του συνωμοσία των Τεμπών, καταστράφηκε από το έργο του. Αφού απορροφάται δημοσκοπικά από το μουσολινικό τέρας, το οποίο ο ίδιος γιγάντωσε με τη συνωμοσία του.