Zητείται ..επειγόντως Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης

Αντώνης Ζαΐρης 20 Δεκ 2014

Η ανάλυση των πραγματικών μεγεθών της οικονομίας όπως των επενδύσεων που την τελευταία πενταετία έχουν διολισθήσει από το 26% στο 13%  του ΑΕΠ, των εξαγωγών που από το μήνα Απρίλιο του 2014 εμφάνιζαν πτώση 20,8% και της κατανάλωσης που είχε βυθιστεί στο -30%, το μήνα Σεπτέμβριο παρουσίασαν επίσης μείωση 8,7% (2,285 εκατ. ευρώ από 2,504 εκατ.ευρώ τον αντίστοιχο Σεπτ.2013) και του ελλείμματος εμπορικού ισοζυγίου που ανήλθε σε 2,064,0 εκατ. ευρώ τον Σεπτ. του 2014  έναντι 1,531 εκατ. ευρώ τον Σεπτ. του 2013 (αύξηση 34%) ,δείχνουν τη δυσκολία διαμόρφωσης και σταθεροποίησης ενός δυναμικού βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης για την επόμενη μέρα.

Η χώρα παραμένει στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ στο σύνολο της ανταγωνιστικότητας ,παρά τη δεύτερη καλύτερη επίδοση που είχε σε όλη την ευρωζώνη μετά τη Γερμανία στην ανταγωνιστικότητα του κόστους εργασίας.

Το δημόσιο χρέος έχει αγγίξει τα 322 δις ευρώ, ενώ το ιδιωτικό χρέος στα 215 δις ,εκ των οποίων τα 100 δις δεν εξυπηρετούνται.

Η μείωση στη μεταποίηση για το 2012-2013 είναι στο 6%, η μείωση οικοδομικών δραστηριοτήτων στο 50%,  στη λιανική 19%, στον τουρισμό 13%, τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την Εφορία άγγιξαν  τα 66,4δις ευρώ  εκ των οποίων τα 6,5δις αφορούν τη φετινή χρονιά.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ ο δείκτης απασχολούμενων ατόμων στο λιανικό εμπόριο το τρίτο τρίμηνο του 2014  ,υποχώρησε κατά 1,0% σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα.Συγκεκριμένα ο δείκτης της ομάδας καταστημάτων ειδών διατροφής είχε μείωση κατά 1,4%, ενώ ο δείκτης ειδών εκτός διατροφής  και καυσίμων αύξηση 0,5%.

Χρειάζεται από την Kυβέρνηση ένας νέος οδικός χάρτης ,ένα Εθνικό Σχέδιο ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της οικονομίας με ορίζοντα δεκαετίας ,μέσω του οποίου θα διασφαλίζεται η αναπτυξιακή κατανομή των πόρων στους κλάδους εκείνους που μπορούν να ξεχωρίσουν και να προπορευθούν στις διεθνείς ανταγωνιστικές αγορές του εξωτερικού.

Επιπρόσθετα οι Tράπεζες άμεσα θα πρέπει να συντονιστούν στην κατεύθυνση αναδιάρθρωσης κλάδων και επιχειρήσεων με πιθανές αναδιαρθρώσεις δανείων,  εισροή νέων κεφαλαίων  από τους επιχειρηματίες ή ανάληψη ρόλου από πλευράς των πιστωτών,   ώστε να αποδεσμευτούν πόροι και να γίνει  επανατοποθέτηση κεφαλαίων σε υγιείς επιχειρήσεις.

Είναι απαραίτητη ωστόσο και η δημιουργία ενός νέου fund γύρω στα 200 εκατομμύρια ευρώ με συνδρομή και του Ταμείου ανάπτυξης το οποίο ,μέσω της εισόδου του στο Χρηματιστήριο , θα αντλήσει ιδιωτικά κεφάλαια για να χρηματοδοτήσει τις επιχειρήσεις.

Oσον αφορά τις μεταρρυθμιστικές πολιτικές που ναι μεν θίγουν ή βλάπτουν συντεχνιακά προνόμια και συνεπάγονται κόστος για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες ,κρίνονται ωστόσο απαραίτητες καθώς απεγκλωβίζουν τους βαθμούς ελευθερίας  πιθανόν τολμηρών πολιτικών επιλογών του μέλλοντος. Σε διαφορετική περίπτωση το ερώτημα παραμένει και πλανάται: αν θέλουμε να ξεπεράσουμε την κρίση ή να επιστρέψουμε σε λίγο χρόνο σε βαθύτερη κρίση!! Σταθεροποιητική πολιτική δε σημαίνει απαραίτητα δημοσιονομική προσαρμογή αλλά γενναίες διαρθρωτικές παρεμβάσεις αλλά και αλλαγή αντιλήψεων και κατεστημένων νοοτροπιών. Η αρχή, σε αυτό το σημείο, της ισότητας και του δικαίου ,της ίσης μεταχείρισης και της δίκαιης κατανομής των βαρών πρέπει να περάσει από τα

.. λόγια στην πράξη... για όλους τους πολίτες.