Προσωπικά δεν έχω πάει ποτέ κρουαζιέρα ούτε σκοπεύω να πάω.
Έχω μάλιστα μεγάλες ενστάσεις για τα οφέλη από την άφιξη κρουαζιερόπλοιων σε τουριστικά νησιά. Παρόλα αυτά ήμουνα από αυτούς που χαιρέτησαν την άρση του καμποτάζ για την κρουαζιέρα το 2012, άποψη που έχω κρατήσει μέχρι σήμερα.
Θυμίζω ότι το καμποτάζ εμπόδιζε πλοία τα οποία είχαν αναχωρήσει από λιμάνια εκτός ελληνικής επικράτειας να προσεγγίσουν ελληνικά λιμάνια.
Από εκεί και πέρα η διαχείριση των ωφελημάτων αλλά και των προβλημάτων, το ζύγι δηλαδή ανάμεσα στα συν και τα πλην είναι υπόθεση της πολιτείας και των εμπλεκόμενων φορέων.
Και όπως συχνά συμβαίνει σε αυτό τον έρημο τόπο, όλα αφήνονται στον αυτόματο πιλότο.
Έτσι μάθαμε για το μπλοκάρισμα του λιμανιού της Μυκόνου από πολλά κρουαζιερόπλοια και για την πλημμυρισμένη από αυτά καλντέρα της Σαντορίνης.
Φυσικά άλλοι θέλουν των τουρισμό από τα κρουαζιερόπλοια άλλοι όχι. Κάποιοι από αυτούς τους δευτέρους δεν τα θέλουν και για λόγους ιδεολογικούς.
Βλέπετε το κίνημα Tourists go home που έχει κάνει την εμφάνισή του δυναμικά σε άλλες χώρες εμφανίζεται κι εδώ σιγά σιγά. Οι λόγοι που κάποιοι μπορεί να μην θέλουνε τον τουρισμό μπορεί να ξεκινάνε από λογικές διαπιστώσεις της αλλοίωσης του χαρακτήρα των πόλεων από τα air b and b ή των νησιών από τις χιλιάδες αφίξεις σε λίγο χρονικό διάστημα αλλά να καταλήγουν σε μια εχθρική στάση για το life style και την κραυγαλέα συμπεριφορά πολλών επισκεπτών. Κι αυτό την ώρα που πολλοί συμπατριώτες μας δυσκολεύονται οικονομικά να πάνε διακοπές
Όλα αυτά θα προϋπέθεταν σχέδιο δράσης και σοβαρή διαβούλευση αντί της θριαμβολογίας για τις αυξημένες αφίξεις.
Αυτά όμως είναι ζόρικα πράγματα ιδίως όταν καλείσαι να ισορροπήσεις σε αντικρουόμενες απόψεις και συμφέροντα. Άσε που οι Κυκλάδες δεν σε ψηφίζουν.
Λυπάμαι που θα ξανακάνω αναφορά στο θέμα των τουριστών από το Ισραήλ αλλά το γεγονός της άρνησης αποβίβασης στο λιμάνι της Σύρου σε τουρίστες από κρουαζιερόπλοιο από το Ισραήλ με αναγκάζει να επανέλθω.
Ναι κι εγώ είδα τις εικόνες από τη Γάζα αλλά έχω την στοιχειώδη ικανότητα να διαχωρίζω τα γεγονότα. Αναφέρθηκα σε αυτό το διαχωρισμό την προηγουμένη Τέταρτη.
Το τραγικότερο όλων είναι πως κινητοποιήσεις στο λιμάνι της Σύρου έγιναν από το πολύ 150 ανθρώπους συγκεκριμένου προφίλ , δεν ήταν δε ούτε αποτέλεσμα απόφασης κάποιου θεσμικού οργάνου όπως το Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο σιώπησε, αν δεχτούμε ότι θα είχε λογική μια τέτοια απόφαση. Ακόμα πιο τραγικό είναι ότι και η δικαιοσύνη της Σύρου ήταν απούσα , όπως φυσικά και τα σώματα ασφάλειας, λιμενικό και αστυνομία
Στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και Δημόσιας Τάξης όλα καλά; Το Υπουργείο Τουρισμού τι έχει να πει;
Η είδηση ότι δεν επέτρεψαν σε τουρίστες από ένα κρουαζιερόπλοιο να αποβιβαστούν σε νησί των Κυκλάδων έχει ήδη κάνει τον γύρο του κόσμου.
Μαθαίνω επίσης ότι αναμεσά στους επιβάτες του κρουαζιερόπλοιου σαν και Αμερικανοεβραίοι. Υποθέτω δεν χάρηκαν και μοιράστηκαν τα συναισθήματά τους με τους γνωστούς τους.
Έχω ακόμα πληροφορηθεί πως άνθρωποι από το Ισραήλ που έχουν σπίτια στην Ελλάδα βρίσκονται αντιμέτωποι με εχθρικές συμπεριφορές. Η ειρωνεία είναι ότι πολλοί από αυτούς είναι σφοδροί επικριτές της κυβέρνησης Νετανιάχου.
Όλα αυτά δεν θα τα συζητούσαμε αν ο φόβος του πολιτικού κόστους δεν προκαλούσε αβουλία και παράλυση.
Με τα μυαλά αυτά μόνοι μας θα τσαλακώσουμε το τουριστικό προϊόν.
Κρίμα γιατί είχα χαρεί όταν άκουγα από τα πιο υπεύθυνα χείλη πως δεν θ’ αφήσουμε το τουριστικό προϊόν να απαξιωθεί λόγω υπερβολών ή μη ελέγχου. Φαίνεται όμως δεν είχα καταλάβει.
Καλημέρα σας
Σχόλιο στην εκπομπή Καθρέφτης του Χρήστου Μιχαηλίδη στο Α΄ Πρόγραμμα της ΕΡΤ