Προκαλούν θλίψη τα όσα συνέβησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν, λόγω της κλιματικής κρίσης. Πρώτα οι φωτιές και τώρα οι πλημμύρες που ξεπέρασαν κάθε όριο που γνωρίζαμε έως τώρα.
Καιρός να αλλάξουμε! Πολιτικό σύστημα και πολίτες. Όπως σημειώνει εξάλλου ο Γιάννης Βούλγαρης σε άρθρο του στα ΝΕΑ που αναδημοσιεύει η Μεταρρύθμιση, «Η καθημερινότητα δεν είναι πλέον κανονική» και προσθέτει: « Η ταχύτητα με την οποία η κλιματική κρίση πλήττει τη Μεσόγειο και τη Νότια Ευρώπη – από δίπλα βεβαίως και ο Καναδάς, οι ΗΠΑ, η Λατινική Αμερική, η Κίνα. Το ζούμε έντονα αυτό το καλοκαίρι, αλλά το πρόβλημα ήρθε για να μείνει και θα εκδηλώνεται με όλο και πιο άγρια. Μας το έλεγε η πλειονότητα των επιστημόνων, μας προειδοποιούσε ότι αργούμε, και τώρα διαπιστώνουμε ότι όντως αργήσαμε»
Και είναι γεγονός πως οι επιστήμονες μας προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια. Αλλά, τόσο το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα, όσο και τοπικά (όχι μόνον στην Ελλάδα), αποδείχτηκε πως το πολιτικό σύστημα που παίρνει τις αποφάσεις, δεν συνειδητοποίησε την σοβαρότητα του προβλήματος. Τα όσα βήματα έγιναν μέχρι τώρα, ήταν δειλά. Και τώρα τρέχουμε και δε φτάνουμε…
Είναι πλέον σαφές πως η κλιματική κρίση είναι το σημαντικότερο παγκόσμιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Και για να την αντιμετωπίσουμε απαιτείται συνεργασία σε πολλά επίπεδα - κυβερνητικό, κοινωνικό και ατομικό.
«Η κλιματική κατάρρευση άρχισε», τονίζει με ένα διάβημα- κραυγή ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. «Το κλίμα μας καταρρέει πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε, με ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα που πλήττουν όλες τις γωνιές του πλανήτη».
Έτσι, λοιπόν, και σε τοπικό επίπεδο, θα πρέπει το πολιτικό μας σύστημα να εγκαταλείψει τις κοκορομαχίες – καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, αυτά που μας συνέβησαν αυτό το καλοκαίρι, διότι ακόμη και οι επιστήμονες που παρακολουθούν χρόνια την εξέλιξη του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, έμειναν έκπληκτοι, τόσο από την ένταση και διάρκεια του καύσωνα που προκάλεσε τις τεράστιες πυρκαγιές και καταστροφές, όσο και από την ένταση του Daniel και τις τεράστιες ποσότητες νερού που έπεσαν και βούλιαξαβ τον θεσσαλικό κάμπο και τη Μαγνησία.
Δεν ωφελούν ούτε οι κραυγές της αντιπολίτευσης περί ανικανότητας της κυβέρνησης, ούτε οι κομπορρημοσύνες της κυβέρνησης ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνη της….
Δυστυχώς η εμπειρία από την τελευταία συζήτηση στη Βουλή, δεν μπορεί να μας κάνει αισιόδοξους. Η αντιπολίτευση μετά από τις γνωστές κοκορομαχίες κατέθεσε τουλάχιστον, περίπου 20 προτάσεις- πόσο αποτελεσματικές είναι θα τις κρίνουν οι αρμόδιοι επιστήμονες. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός δεν άκουσε τίποτε. Και την επόμενη ημέρα στο υπουργικό συμβούλιο δήλωσε με αυταρέσκεια ότι «πέρα από απλοϊκές αντιπολιτευτικές κορώνες δεν άκουσα κάποια πρόταση», εκφράζοντας την άποψη ότι «στη νέα Βουλή θα είμαστε μόνοι στον δρόμο της ευθύνης».
Καιρός να αλλάξουν, νοοτροπία. Με τις λογικές αυτές, φοβάμαι πως θα παραμείνουμε αθωράκιστοι στις νέες επιθέσεις της κλιματικής κρίσης. Διότι όλοι γνωρίζουμε ότι θα έρθουν…
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι η συνεργασία μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, της πολιτείας και των επιστημόνων, ο σχεδιασμός με βάση τα νέα δεδομένα. Χρειάζεται η κινητοποίηση όλων των βαθμών της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και η κινητοποίηση των πολιτών.
Και όλα αυτά με την προϋπόθεση, ότι κυβέρνηση και αντιπολίτευση θα καταφέρουν να συνενοηθούν…Διότι σε έναν πόλεμο, αφήνουμε στην άκρη τις διαφορές μας και δρούμε ενωμένοι...