Ο συνομιλητής μου ήταν πάντα ένας μετριοπαθής αγρότης. Από αυτούς που παλιότερα μου έλεγαν ότι «δεν πρέπει να κλείνουν οι δρόμοι» και πως τέτοιες μορφές πάλης δεν βοηθούν.

Τη Δευτέρα το βράδυ, όμως, τον συνάντησα… αγνώριστο.

Τον είδα αγανακτισμένο όσο ποτέ και, μάλιστα, από τους πιο απαιτητικούς. Μου έλεγε στο τραπέζι:

«Πρέπει να πάμε να κλείσουμε τον Μπράλο, να κλείσουμε την Εφορία… να τα κλείσουμε όλα!» Έπαθα σοκ. Τον ρωτάω: «Τι έγινε ρε μεγάλε; Πώς άλλαξες έτσι;»

Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω και μου δείχνει στο κινητό του έναν λογαριασμό.

Με λίγα λόγια: Του έβαλαν επιδοτήσεις 617,03 €

Λίγες ώρες αργότερα μπήκε ο ΕΛΓΑ και του πήρε 854,63 €

Δηλαδή, από τα ελάχιστα χρήματα που είχε, όχι μόνο του τα “σήκωσαν”, αλλά του πήραν και 237,60 € από πάνω.

«Γράψ’ το όπως σου το λέω», μου είπε... «Μας ζάλισαν τα κυβερνητικά στελέχη ότι ‘θα βάλουν λεφτά’. Δεν μας είπαν όμως ότι θα τα βάλουν μόνο και μόνο για να μας πάρουν και τα ρέστα από τους λογαριασμούς… Όσο αυτοί μας τα παίρνουν έτσι, τόσο εγώ θα βρίσκομαι στον Μπράλο».

Και δεν ήταν ο μόνος. Κι άλλοι ήρθαν να μου δείξουν αποκόμματα. Κι όλοι έλεγαν το ίδιο πράγμα... «Είχαμε τη φτώχεια μας… τώρα μας πήραν και τα ρέστα. Αυτό έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει».