Η γνωστή Αμερικανίδα η βραβευμένη με Πούλιτζερ δημοσιογράφος και αναλύτρια Anne Applebaum στο πρόσφατο βιβλίο της «Απολυταρχία ΑΕ», περιγράφει πώς τα σύγχρονα αυταρχικά καθεστώτα δεν λειτουργούν πια μεμονωμένα, αλλά ως ένα διεθνές δίκτυο συνεργασίας – μια άτυπη “Απολυταρχία Α.Ε.”. Χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα, η Τουρκία και διάφορα αυταρχικά καθεστώτα σε άλλες περιοχές δεν συνδέονται απαραίτητα ιδεολογικά, αλλά μέσω συμφερόντων, διαφθοράς, τεχνολογίας και οικονομικών δεσμών.
Όπως τονίζει, ο αυταρχισμός σήμερα δεν είναι μεμονωμένος και παλαιού τύπου. Είναι δικτυωμένος, προσαρμοστικός, τεχνολογικά εξελιγμένος και λειτουργεί σαν μια «πολυεθνική εταιρεία» που δεν την συνδέει πια μια κοινή ιδεολογία, αλλά πλέον μόνο η κοινή επιθυμία για εξουσία, πλούτο και ατιμωρησία.
Η Απολυταρχία, απέκτησε εδώ και ένα χρόνο ένα πανίσχυρο εταίρο, τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Δεν έκρυψε άλλωστε τις συμπάθειές του στον Πούτιν, τον Ερντογάν, τον Όρμπαν, ακόμη και στους ηγέτες της Κίνας και Β. Κορέας.
Ως ο πιο ισχυρός παίκτης ο Τράμπ, βάζει πλέον τους δικούς του όρους στο παιχνίδι, διαλέγοντας τους εταίρους του με βάση τα δικά του συμφέρονται. Έτσι, η σχέση του με τον Πούτιν είναι απόλυτα λογική, καθώς συμφωνούν σε πολλά πράγματα, τόσο στο πως θα μοιράσουν τον κόσμο, όσο και πιο οικονομικό όφελος θα έχουν οι ίδιοι προσωπικά.
Εξ΄αλλου συμφωνούν σε πολλά πράγματα, όπως στις τεχνικές παρακολούθησης, προπαγάνδας και ελέγχου του διαδικτύου, στη χειραγώγηση της πληροφορίας, τον έλεγχο των ΜΜΕ και τη διάδοση παραπληροφόρησης.
Όπως ο Πούτιν έχει απόλυτο έλεγχο της ενημέρωσης στη Ρωσία και εξαφάνιση των αντιπάλων του, έτσι και ο Τραμπ, επιχειρεί στη μεγαλύτερη δημοκρατία της Δύσης, να κάνει το ίδιο. Τον ακούμε καθημερινά να επιτίθεται στον τύπο, να απειλεί, να εκβιάζει δημοσιογράφους και ΜΜΕ, να στέλνει Ομοσπονδιακές δυνάμεις καταστολής στις Πολιτείες που ελέγχονται από τους Δημοκρατικούς κλπ
Συλλήψεις, δίκες και απαγχονισμούς για 6 Δημοκρατικούς γερουσιαστές και βουλευτές ζήτησε πρόσφατα ο Τραμπ, σ’ ένα κρεσέντο εμπρηστικών και αυταρχικών δηλώσεων.Ο βουλευτής Κρις Ντελούζιο κατήγγειλε ότι δέχτηκε απειλές για βόμβες στα γραφεία του. Ο γερουσιαστής Μαρκ Κέλι, βετεράνος πιλότος, γνωστοποίησε ότι ένας οπλισμένος άνδρας απείλησε να σκοτώσει τη σύζυγό του. Όλα αυτά στην Αμερική του Ντοναλντ Τραμπ
Η Ουκρανία και η Ευρώπη
Υπ΄ αυτό πρίσμα θα πρέπει να δούμε και τα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στο θέμα της Ουκρανίας. Η θέση του Τραμπ είναι απόλυτα σαφής. Είναι με τον εισβολέα και όχι με το θύμα.
Όπως σημειώνει η Anne Applebaum, σε άρθρο της στην εφημερίδα Τhe Atlantic, «το ειρηνευτικό σχέδιο 28 σημείων που οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία θέλουν να επιβάλουν στην Ουκρανία και την Ευρώπη έχει λανθασμένη ονομασία. Δεν είναι ειρηνευτικό σχέδιο. Είναι μια πρόταση που αποδυναμώνει την Ουκρανία και χωρίζει την Αμερική από την Ευρώπη, προετοιμάζοντας το έδαφος για έναν μεγαλύτερο πόλεμο στο μέλλον. Εν τω μεταξύ, ωφελεί ανώνυμους Ρώσους και Αμερικανούς επενδυτές, εις βάρος όλων των άλλων»
Το «ειρηνευτικό σχέδιο», άλλωστε, δεν είναι παρά οι αρχικές θέσεις της Ρωσίας και όπως αποκαλύφθηκε συντάχθηκε από την Μόσχα.
Ο Τραμπ, δεν ενδιαφέρεται για την ειρήνη, αλλά για μπίζνες, τόσο για να αρπάξει τον πλούτο της Ουκρανίας, όσο και να κερδίσει με το τέλος του πολέμου, από την ανασυγκρότηση της. Αντίθετα, το κόστος της ανασυγκρότησης το αφήνει στους Ευρωπαίους, τους οποίους αντιπαθεί, όπως και ο Πούτιν. Και οι δύο θεωρούν πως η Ενωμένη Ευρώπη, είναι το πιο μεγάλο εμπόδιο στα σχέδιά τους. Και κάνουν ότι μπορούν να την διχάσουν
Και, όπως σημειώνει η Applebaum, χρησιμοποιούν κατά της Ευρώπης όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους οι απολυταρχίες. Από τη διάβρωση των θεσμών τους εκ των έσω, την πολιτική αποσταθεροποίησης και ελέγχου της πληροφορίας.
Για το λόγο αυτό η Ευρώπη, έχει μπροστά της έναν πολύ δύσκολο δρόμο, όχι μόνο για την διατήρηση της ειρήνης στο έδαφός της, αλλά και για την επιβίωση της μεγαλύτερης κατάκτησης της ανθρωπότητας. Της Δημοκρατίας, όπως τη γνωρίσαμε στη Δύση