Οι εξελίξεις των ημερών είναι ραγδαίες. Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ και οι δηλώσεις των οργάνων της μας φέρνουν μπροστά στο δίλημμα της πιστής εφαρμογής των συμφωνηθέντων στο 3ο Μνημόνιο ή της εξόδου από την ευρωζώνη. Οι χθεσινές αποφάσεις των τριών μεγαλύτερων χωρών της ΕΕ των 27 για ενδεχόμενη δημιουργία ενός σκληρού πυρήνα, στον οποίο όσοι θέλουν και μπορούν θα συμμετέχουν, όσοι ειλικρινά θέλουν αλλά δεν μπορούν θα βοηθηθούν, ενώ θα εξαιρεθούν οι ασυνεπείς και αφερέγγυες χώρες, φέρνουν τη σημερινή ευρωφοβική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε δυσχερή θέση. Τέλος, η χθεσινή αποκάλυψη του Γ.Γ. του ΚΚΕ, μετά τη συνάντησή του με τον κ. Τσίπρα, για την εκ μέρους του τελευταίου ομολογία της αποτυχίας του στον οικονομικό τομέα και την παραπλανητική πολιτική του με την μεταφορά της συζήτησης από τα φλέγοντα προβλήματα στα ήσσονος σημασίας (στη δεδομένη στιγμή), όπως είναι ο εκλογικός νόμος, δείχνουν το μέγεθος της εκ μέρους του εξαπάτησης των πολιτών, προκειμένου να καταλάβει την εξουσία. Η παταγώδης αποτυχία του κ. Τσίπρα και ο έρωτας με την εξουσία είναι η κινητήριος δύναμη για την αλλαγή της ατζέντας με τη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο.
Το μέτωπο των σταθερά φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, που πιστεύουν στις μεταρρυθμίσεις των κοινωνικών δομών, στην ελεύθερη οικονομία και στο κοινωνικό κράτος, θα πρέπει από σήμερα να αρχίσει να συγκλίνει και να συμφωνήσει για την επόμενη μέρα. Πρώτιστο καθήκον όλων είναι με κάθε τρόπο παρεμπόδιση της διαιώνισης της εξουσίας του νεαρού δικτατορίσκου. Απαραίτητη προϋπόθεση και αδήριτη ανάγκη η δημιουργία ενός νέου, ενιαίου, καθαρά φιλοευρωπαϊκού, προοδευτικού και μεταρρυθμιστικού κόμματος, το οποίο θα προκύψει από ιδρυτικό συνέδριο με νέο μητρώο μελών.
Διάβασα με προσοχή την ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη στην Κ.Ο. του Ποταμιού. Ομολογώ ότι συμφωνώ με τις προτάσεις του και τους στόχους που θέτει. Αντιγράφω μέρος της ομιλίας του: «Και ο αρχηγός που θα εκλεγεί, θα οδηγήσει άμεσα την προοδευτική παράταξη σε συνέδριο. Τα κόμματα που συμμετέχουν σε αυτή την διαδικασία θα συνεχίσουν να υπάρχουν τουλάχιστον μέχρι το τέλος της παρούσας Βουλής. Αυτά ψήφισε ο κόσμος και αυτά θα τον εκπροσωπούν. Και καθώς η νέα παράταξη αποκτά σάρκα και οστά, οι κινήσεις, τα κόμματα, οι συλλογικότητες θα αποφασίσουν αν θα διαλυθούν ή αν διατηρήσουν τις ξεχωριστές τους δομές. Όμως το καινούργιο θα είναι καινούργιο. Δεν θα είναι συνασπισμός κομμάτων. Δεν θα είναι ομοσπονδία. Ο νέος αρχηγός θα ηγηθεί της εκλογικής μάχης με την νέα ηγετική ομάδα που θα έχει βγει από το συνέδριο. . . . Χρειαζόμαστε μια αδιαμφισβήτητη ηγεσία, ικανούς, τολμηρούς, αποφασισμένους ανθρώπους, με σχέδιο και δύναμη». Και καταλήγει λέγοντας «Ας μη ξεχνάμε όμως αυτό που δίδασκε ο Πλάτωνας: «αλγεινόν το άριστον», οι καλύτερες λύσεις είναι πολύ επίπονες».
Με μία μόνον παράγραφο της ομιλίας του Σταύρου διαφωνώ. Δεν είναι δυνατόν να εκλεγεί αρχηγός μη υπάρχοντος κόμματος. Πρώτα συγκροτείται Οργανωτική Επιτροπή Ιδρυτικού Συνεδρίου και στη συνέχεια εκλέγεται αρχηγός του νέου κόμματος με τον τρόπο, που θα αποφασίσει το ίδιο το συνέδριο. Το ιδρυτικό συνέδριο θα εκλέξει τα όργανά του και θα εγκρίνει το καταστατικό του και τις προτάσεις του προς την κοινωνία.
Η Επιτροπή Διαλόγου για τις Μεταρρυθμίσεις, που ολοκληρώνει τις εργασίες της εντός των επομένων ημερών, θα πρέπει να προτείνει και τον τελικό στόχο, που δεν μπορεί να είναι ομοσπονδία κομματικών μηχανισμών, ούτε εκλογική ευκαιριακή συνεργασία των υπαρχόντων κομμάτων. Θα πρέπει να ορισθεί μία Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου, η οποία θα επεξεργαστεί καταστατικό και θα θέσει σε διαβούλευση τις επεξεργασμένες θέσεις της Επιτροπής Διαλόγου. Απευθύνω έκκληση στους αρχηγούς των κομμάτων να ορίσουν άμεσα την «Οργανωτική Επιτροπή Ιδρυτικού Συνεδρίου», στην οποία θα εκπροσωπείται το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι, οι Κινήσεις Πολιτών, η Δράση και το ΔΙΚΤΥΟ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη με την προσθήκη προσωπικοτήτων, όπως ο Γ. Καμίνης, ο Γ. Μπουτάρης, ο Π. Σκοτινιώτης, ο Γ. Βούλγαρης, ο Ν. Αλιβιζάτος. Το γοργόν και χάριν έχει. Η συνέχιση της έρπουσας δυστοκίας και η άσκηση προσωπικών πολιτικών μετρίων αρχηγών, θα ενισχύει καθημερινά το ρεύμα ενίσχυσης του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος φαίνεται ως η μόνη λύση προς το παρόν (επαναλαμβάνω «προς το παρόν» για να μην παρεξηγηθώ) για την απαλλαγή της χώρας μας από τη λαίλαπα του έρποντος ολοκληρωτισμού, που εκπροσωπείται από τους κατ’ επίφασιν ευρωπαϊστές. Ας κάνουν οι νυν αρχηγοί δύο βήματα πίσω και ας γνωρίζουν ότι οι δημοκρατικοί και προοδευτικοί πολίτες θα τους το αναγνωρίσουν. Γιατί, όπως πολύ σωστά είπε ο Σταύρος Θεοδωράκης, «χρειαζόμαστε μια αδιαμφισβήτητη ηγεσία, ικανούς, τολμηρούς, αποφασισμένους ανθρώπους, με σχέδιο και δύναμη». Θα προσέθετα μόνον το ακόλουθο: Ας απευθύνουν πρόσκληση σε προσωπικότητες, όπως η Α. Διαμαντοπούλου και ο Γ. Καμίνης να ηγηθούν της προσπάθειας. Με μία τέτοια κίνηση θα ανέβουν στην υπόληψη πολλών πολιτών, που σήμερα παραμένουν ανέστιοι.