Η ελληνική αντιπολίτευση και η Ουκρανία

Βασίλης Καπετανγιάννης 24 Μαρ 2024

Υποκρισία, Ιδεολογία, Παραισθήσεις και Φαντασιώσεις

Απρεπής, μικρόψυχη και θλιβερή ήταν η αντίδραση των κομμάτων της ελληνικής αντιπολίτευσης, δεξιών και αριστερών, απέναντι στη ρωσική πυραυλική επίθεση στις 6/3 στην Οδησσό, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην πόλη και τη συνάντησή του με τον ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Κατάπτυστες αι ειρωνικές επίσημες ρωσικές αντιδράσεις για τις οποίες και πάλι τα κόμματα της αντιπολίτευσης τήρησαν σιωπή κάθε άλλο παρά αιδήμονα. «Κανένα κόμμα της αντιπολίτευσης δεν ένιωσε την ανάγκη να σχολιάσει το ένοπλο νταηλίκι σε βάρος του έλληνα πρωθυπουργού», έγραψε δηκτικά ο Μιχάλης Τσιτσίνης (Η Καθημερινή, Κυριακή, 10/3/2024). Η εύθικτη κατά τα άλλα εθνικιστική υπερηφάνεια υποκλίνεται ενώπιον της βίας του Πούτιν που απειλεί με παγκόσμιο πόλεμο και πυρηνικό όλεθρο.

Ορθώς ο έλληνας πρωθυπουργός τόνισε τη γενναιότητα του λαού της Ουκρανίας και τη στήριξη της χώρας μας και της ΕΕ στον αγώνα αυτό, που διαρκεί δυο χρόνια μετά την απροκάλυπτη στρατιωτική ρωσική εισβολή. «Στεκόμαστε στο πλευρό του Ουκρανικού λαού και των Ελλήνων της Ουκρανίας», είπε στη Βουλή (8/3).   

Όπλα στην Ουκρανία κι «ό,τι χρειαστεί»

Ο ουκρανικός λαός για να αντισταθεί αποτελεσματικά, για να διατηρήσει τη θέλησή του για αντίσταση σε υψηλό επίπεδο απέναντι στη βάρβαρη εισβολή ενός εγκληματικού και ολοκληρωτικού καθεστώτος, δεν χρειάζεται μόνο τη διαρκή πολιτική στήριξη της Δύσης για όσο χρειαστεί, καθώς και μεγάλη οικονομική βοήθεια, αλλά κυρίως σύγχρονα όπλα. Η Ουκρανία τουλάχιστον δεν πρέπει να ηττηθεί. Ο Πούτιν, που κατά τα φαινόμενα προετοιμάζεται για μακρά σύγκρουση με τη Δύση, δεν πρέπει να νικήσει. Είναι ευτύχημα που ο στόχος αυτός επαναλαμβάνεται σταθερά από την ηγεσία της ΕΕ. Αλλά για να έχει ειρήνη η Ευρώπη πρέπει να προετοιμαστεί για πόλεμο. Δεν πρέπει να υποκύψει στις πυρηνικές απειλές του ρώσου δικτάτορα.

Στην Ουκρανία διακυβεύεται η ίδια η ασφάλεια, η ελευθερία, η δημοκρατία και το σύστημα των αξιών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η μεταπολεμική Ευρώπη. Δοκιμάζονται η πολιτική  βούληση της Δύσης, η συνοχή της συμμαχίας του ΝΑΤΟ, οι διατλαντικές σχέσεις. Πρόκειται για υπαρξιακό πρόβλημα.  «Η ασφάλεια της Γαλλίας», είπε ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν (14/3), «προϋποθέτει την ήττα της Ρωσίας».

Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα.

Συνέχεια στο booksjournal.gr

Πηγή: booksjournal.gr