Το τελευταίο διάστημα, γίνεται μεγάλη κουβέντα για τα έργα που προτείνουν οι Ολλανδοί για την θωράκιση του Θεσσαλικού κάμπου από τα ακραία αλλά συνήθη στο μέλλον καιρικά φαινόμενα, τα οποία πλήττουν την γεωργία και κτηνοτροφία της περιοχής, επισημαίνοντας το γεγονός ότι παράλληλα με τις πλημμύρες θα υπάρξει και η λειψυδρία ως βασικό πρόβλημα της Θεσσαλίας. Μάλιστα στην μελέτη τους καταλήγουν στην δραστική μείωση των υδροβόρων καλλιεργειών (βαμβάκι, καλαμπόκι και μηδική), προκειμένου ο το υδατικό ισοζύγιο να ισορροπήσει.

Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Πολλές μελέτες που εκπονήθηκαν κατά καιρούς για το σκοπό αυτό δεν αξιοποιήθηκαν, και με την πάροδο του χρόνου διαγράφηκαν από την διεκδικητική ατζέντα της αυτοδιοίκησης και εγκαταλείφθηκαν από τους εκάστοτε κυβερνώντες. Είναι  γνωστή η ελληνική μέθοδος της προχειρότητας και της πολιτικής πλειοδοσίας με μεγάλα λόγια και ελάχιστα έργα.

Πέραν της εκτροπής του άνω ρου του Αχελώου, επίσης ζωτικό έργο αποτελεί και το κλειστό αρδευτικό δίκτυο Σμοκόβου το οποίο για τη Θεσσαλία και την Φθιώτιδα, φιλοδοξεί να καλύψει 216.240 στρέμματα περίπου καλλιεργήσιμης έκτασης, με οργανωμένους κλειστούς αγωγούς. Η κατανομή της καλυπτόμενης αγροτικής έκτασης με κλειστά αρδευτικά δίκτυα (μελέτη Λαζαρίδη) συγκεκριμενοποιείται σύμφωνα με το  γράφημα.

Μέχρι το 2011 ολοκληρώθηκαν τρείς (3) εργολαβίες κλειστών αγωγών με τις οποίες καλύφθηκαν 19.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης έκτασης στη Π.Ε. Καρδίτσας, δηλαδή εκτελέσθηκε μόνο το 9% του έργου και έκτοτε εγκαταλείφθηκε.

Η ανορθόδοξη και «παιδαριώδης» αγροτική πολιτική, καθώς και η πρωτοφανής ανικανότητα των κατά καιρούς κυβερνώντων, οι οποίοι δεν ανέλυσαν το σημαντικότατο υποσύνολο της ελληνικής οικονομίας, που λέγεται «Γεωργία-Κτηνοτροφία», συσσώρευσαν αδιέξοδα στο πρωτογενές παραγωγικό σύστημα της χώρας.  Η ανικανότητα αυτή συνεχίζεται και σήμερα, με την μη εκτέλεση των μεγάλων εγγειοβελτιωτικών επενδύσεων, που μειώνουν το κόστος παραγωγής και ενισχύουν την ποσότητα και ποιότητα των αγροτικών προϊόντων.

Τα αρδευτικά έργα-και ιδίως τα υπερώριμα έργα, όπως το αρδευτικό δίκτυο Σμοκόβου, πρέπει να τύχουν διακριτής και γενναίας χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, έτσι ώστε να αξιοποιηθεί διπλάσια ποσότητα νερού, το οποίο με τα σημερινά πρωτόγονα δίκτυα (χωμάτινα κανάλια) οδηγεί σε αποδεδειγμένες απώλειες της τάξεως του 50-60% !

Σπεύσατε, όσο είναι καιρός! Τα πλημμυρικά φαινόμενα, παράλληλα με την ερημοποίηση, βρίσκονται ante portas!