Ο «πολακισμός» ως ακραίο φαινόμενο

Νικηφόρος Αντωνόπουλος 14 Νοε 2020

Το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ  του Τσίπρα είναι ένας αντιδραστικός πολιτικός φορέας, θα ήταν απλώς ένα πρόβλημα που θα αφορούσε τον ίδιο, τα στελέχη και τους θαυμαστές του, αν τελικά δεν αποτελούσε τροχοπέδη, αν δεν επηρέαζε την πολιτική ζωή και τον δημόσιο διάλογο, καταδικάζοντας τον σε μια άκρως επικίνδυνη στασιμότητα.

Τη στιγμή που τα στοιχεία για την πορεία της πανδημίας τρομάζουν, την ώρα που αναμένονται και νέα μέτρα περιορισμού και μπαίνουν σε νέα, πιο σκληρή δοκιμασία οι αντοχές μας και ατομικά αλλά και συνολικά, ως κράτος, εμείς, για μια ακόμη ημέρα, πέμπτη κατά σειρά, ασχολούμαστε με τις αθλιότητες Πολάκη.

Και το πόσο εύστοχη ήταν η παρατήρηση του πρωθυπουργού, ότι το πρόβλημα δεν είναι ο Πολάκης αλλά ο "πολακισμός του σύριζα", αποδείχτηκε και με τη νέα "εμφάνιση" του φυσικού εκφραστή αυτής της πολιτικής, έξω από μονάδα εντατικής θεραπείας νοσοκομείου, χωρίς μάσκα, με ακάλυπτα ρούχα και παπούτσια, έτσι όπως ήρθε απέξω, έτσι όπως γλεντάει και τρώει και τα πίνει με τις παρέες του, και οι συριζαίοι έσπευσαν να τον καλύψουν για ακόμη μια φορά, γιατί, λέει (Φίλης) "κρατούσε τη μάσκα στα χέρια του"...

Το ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ένας τραμπούκος της πολιτικής, είναι πλέον δεδομένο. Εδώ, όμως, αποδεικνύεται ότι και ως γιατρός, που πολλοί τον παρουσιάζουν και ως "λαμπρό" και "επιτυχημένο" - με όλη τη σχετικότητα βέβαια που έχουν οι λέξεις όταν μιλάμε για Πολάκη - η συμπεριφορά του κινείται στα ίδια επίπεδα πολακισμού: ψεύδος, θράσος, προκλητική αγνόηση όχι μόνο καθιερωμένων κανόνων συμπεριφοράς, αλλά και στοιχειώδους υγειονομικού πρωτοκόλλου που καλείται να τηρεί κάθε πολίτης.


Τον ορισμό του «πολακισμού», τον απέδωσε με επιστημονική ακρίβεια ο Ευάγγελος Βενιζέλος, σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Σκάι, μιλώντας για:* "Ενα ακραίο φαινόμενο, πολιτικής αισθητικής, το οποίο λειτουργεί και ως μήνυμα προς πολίτες, προς κοινωνικές ομάδες, προς συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, ότι δεν υπάρχει ούτε νομικό πλαίσιο, ούτε όριο, ούτε κανόνας συμπεριφοράς, ότι μπορούμε να φερόμαστε με θράσος και ότι αυτό τελικά κατισχύει, γιατί κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με το μεγάλο θράσος"!

Μεγάλη, όσο και θλιβερή αλήθεια, που αν κατισχύσει τελικά, όπως φοβάται ο Ευάγγελος Βενιζέλος, θα σημάνει και την οριστική οπισθοδρόμηση της πολιτικής στην Ελλάδα.