Το «μεταμνημονιακό» στοίχημα της χώρας

Κώστας Χλωμούδης 07 Σεπ 2019

Αποτελεσματικό κράτος δεν είναι (ποτέ δεν ήταν) το κυβερνητικό κράτος.

Να συμφωνήσουμε, είτε είμαστε στην αντιπολίτευση είτε στην συμπολίτευση, ότι εμπρηστές, συνειδητοί ή ασυνείδητοι, στις περισσότερες των περιπτώσεων πυρκαγιών, υπήρξαν και υπάρχουν…

Όχι μόνον όταν είμαστε κυβέρνηση…

Αλλά να συμφωνήσουμε, όμως, ότι, για τις φωτιές, την ευθύνη, της πρόληψης και της επέμβασης, την έχουν οι υπηρεσίες του κράτους (πυροσβεστική, δασικές υπηρεσίες κλπ.) και όχι η εκάστοτε κυβέρνηση.

Το “σεντράρισμα” των κυβερνητικών στελεχών, στο κέντρο της δημοσιότητας (όταν γίνει κακή διαχείριση από την αντιπολίτευση και όταν υπάρχει αποτελεσματική παρέμβαση από τους ίδιους τους κυβερνώντες), διευκολύνει την “αποστασιοποίηση” από τις ευθύνες, των ίδιων αυτών υπηρεσιών και των επαγγελματιών καριέρας, που για αυτό έχουν επιλεγεί και μισθοδοτούνται…

Η δημιουργία αποτελεσματικών και υπεύθυνων μηχανισμών του κράτους, παντός καιρού και κυβερνήσεων, είναι στόχος υψηλού μεταρρυθμιστικού και εκσυγχρονιστικού προτάγματος.

Ας δούμε πόσο ανεπαρκείς και χωρίς συμβολή ήταν, για να ανταποκριθούν, οι σχετικές υπηρεσίες, στην διαμόρφωση φακέλων υποστήριξης επιλογών για διαχείριση έκτακτων οικονομικών καταστάσεων, σε όλες τις φάσεις διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς τα προηγούμενα χρόνια…

Τα κυβερνητικά στελέχη και κλιμάκια (κάθε κυβέρνησης), για να ανταποκριθούν, υποχρεώθηκαν στην χρησιμοποίηση εξωτερικών συνεργατών, “συμούλων” και “υπεργολάβων” (δεν αναφέρομαι στο κόστος, όσο στο αξιακό σύστημα και τα πολλές φορές άγνωστα “συμφέροντα” που ο κάθε τεχνοκράτης ή μελετητική εταιρεία υποστηρίζει), που μετά την αποχώρησή τους δεν έχουν να δώσουν αναφορά ούτε σε αυτούς που τους προσέλαβαν…

Η διαμόρφωση λοιπόν ενός αποτελεσματικού κράτους, με “έξυπνες” λειτουργίες, είναι βασικό εργαλείο για υλοποίηση αποτελεσματικών πολιτικών, των όποιων κυβερνήσεων και θα πρέπει να γίνει το στοίχημα της μεταμνημονιακής περιόδου για τη χώρα μας για να υπάρχει πραγματική συνέχεια του κράτους στην πράξη και όχι στα λόγια.