Το πιο χαρακτηριστικό πρωτοσέλιδο την επομένη της απόφασης του ΣτΕ για την αδειοδότηση των καναλιών ανήκει στην Αυγή. Κύριος τίτλος: “Ευτυχώς, δεν κυβερνούν οι δικαστές”. Και ακριβώς από κάτω, φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα με ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού: “Αυτόν τον τόπο δεν τον κυβερνούν ούτε τα διαπλεκόμενα, ούτε το βαθύ παρακράτος”. Όποιος δει την εφημερίδα, κάνει αυτόματα τη σύνδεση. Ευτυχώς που κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ, και όχι το ΣτΕ και το παρακράτος. Την έμμεση σύνδεση των δικαστών με όσους υποτίθεται ότι ενεργούν σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας από τα παρασκήνια, την είχε κάνει ήδη από την προηγουμένη και η κυβερνητική εκπρόσωπος. Κατηγόρησε το ΣτΕ ότι ενώ ενέκρινε τα μνημόνια, αποφάσισε να σταθεί απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης “να σπάσει το τρίγωνο της διαπλοκής”. Λίγες ώρες αργότερα ο Πολάκης κήρυττε τον πόλεμο εναντίον του “δικαστικού πραξικοπήματος”.
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η αλληλουχία των δηλώσεων, γιατί μέσα σε λίγες ώρες βλέπουμε όλα τα χαρακτηριστικά της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρωθυπουργός δεν λέει κάτι μεμπτό. Υποστηρίζει ότι κυβερνά εκείνος, και όχι το παρακράτος. Μόνο αν διαβάσεις και το από πάνω ή γνωρίζεις στοιχειωδώς το αντικείμενο της συζήτησης, κάνεις τη σύνδεση του παρακράτους με το ΣτΕ. Η Γεροβασίλη δεν λέει απευθείας τους δικαστές διαπλεκόμενους, απλώς επισημαίνει ότι συμφώνησαν με τα μνημόνια, τα οποία όμως, σε ανύποπτο χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει ταυτίσει με τα κόμματα της διαπλοκής. Μετά αναλαμβάνουν οι ελεύθεροι σκοπευτές χωρίς περιορισμούς, υπονοούμενα και γκρίζες ζώνες. Ο Πολάκης μας κάνει τα παραπάνω λιανά για να μας βάλει στο νόημα, όπως το περιέγραψε ήδη ο Αλέξης Τσίπρας. Ο υπουργός έχει το ελεύθερο να μας λέει αυτό που ο πρωθυπουργός θυσιάζει στο όνομα της πολύτιμης σοβαροφάνειας του: πόλεμος στο παρακράτος του ΣτΕ. Είναι σαν τη Μέρκελ. Το πανό που την εμφάνιζε ως Χίτλερ το κρατούσε κάποιος αγανακτισμένος. Ο Τσίπρας απλώς πήγαινε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Όλα αυτά δεν γίνονται φυσικά λόγω στρατηγικής ή σχεδιασμού. Ποιος να τους συντονίσει άλλωστε; Αυτά γίνονται με το ένστικτο του λαϊκισμού. Ο πρωθυπουργός ξέρει να ανακατεύει τα τσιτάτα του με την ξύλινη γλώσσα και τον ετοιματζίδικο, σοβαροφανή τόνο. Δεν θα πει ποτέ σε κανέναν “θα σε θάψω τρία μέτρα κάτω από τη γη”. Αυτά τα λέει ο Πολάκης. Ο Τσίπρας θα πει Γαλατικό χωριό την Κερατέα. Ο πρωθυπουργός δεν θα πει ότι εγγυάται ο στρατός τη δημοκρατική ομαλότητα. Αυτά τα λέει ο Καμμένος μπροστά του, ενώ τον υποδέχεται στο ΥΠΕΘΑ. Κανείς όμως δεν θα έλεγε τίποτε, αν δεν είχε ήδη ακούσει μία εξαγνισμένη εκδοχή του ίδιου επιχειρήματος από τον πρωθυπουργό. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι υπεύθυνος επειδή τους αφήνει και τα λένε, αλλά γιατί τα λέει πριν από εκείνους. Είναι ο πρωθυπουργός που ακούμε όταν μιλάει ο Πολάκης. Ο δικός του τόνος. Αν προσέξουμε λίγο παραπάνω, θα ακούσουμε καθαρά τη δική του φωνή.