Ο μητροπολίτης και ο δήμαρχος της συμπρωτεύουσας: δύο κόσμοι, δύο κοσμοθεωρίες, δύο Ελλάδες που κονταροχτυπιούνται και αλληλοαποκλείονται. Ο Παναγιώτατος, ελληνοκεντρικός, ανάδελφος, φοβικός, γαντζωμένος σε παρωχημένες δοξασίες και ξεπερασμένα ιδεολογήματα. Ο Κυργιάννης, κοσμοπολίτης, ανοιχτός, ανεκτικός στη διαφορετικότητα, προσανατολισμένος στο καινούργιο και στο γόνιμο.
Ο πρώτος θέλει να κλείσει τη Θεσσαλονίκη στο καβούκι της, να την αποστειρώσει από ξένες ή αλλόθρησκες απειλές, ενώ ο δεύτερος θέλει την πόλη του ορθάνοιχτη στην ιστορία της και στο πολυπολιτισμικό της παρελθόν. Ο Μπουτάρης θέλει να θυμίσει στους συμπολίτες του ότι οι δρόμοι και οι συνοικίες είχαν στο πρόσφατο ακόμα παρελθόν άλλα ονόματα, ότι και αυτό το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο χτίστηκε πάνω στα ερείπια του εβραϊκού νεκροταφείου, εν πολλοίς με τις πλάκες των μνημάτων. Ο Ανθιμος επιθυμεί όλ? αυτά να ξεχαστούν, να σβηστούν από τις συνειδήσεις του ποιμνίου του. Το περίεργο είναι ότι και οι δύο θέλουν το καλό της Νύμφης του Βορρά, πιθανότατα την αγαπούν εξίσου, αλλά ο καθένας με τον τρόπο του. Είναι κρίμα να αντιπαλεύουν και να αλληλοαναιρούνται. Αρχή μιας σοφής λύσης της διένεξης θα μπορούσε να ήταν η σαφής οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων του καθενός και ο σεβασμός του διακριτού τους ρόλου. Ο Μπουτάρης είναι ο πολιτικός που έχει εκλεγεί στο πόστο του, εκείνος στον οποίο οι συμπολίτες εμπιστεύτηκαν κατά πλειοψηφία τη διοίκηση και το μέλλον της πόλης.
Ο Ανθιμος είναι ο ιεράρχης που έχει υποδείξει η Ιερά Σύνοδος για να κήδεται των θρησκευτικών και πνευματικών αναγκών του πληρώματος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Φοβούμαι ότι ο μητροπολίτης υπερακοντίζει συστηματικά την ποιμαντορική αποστολή του και παρεμβαίνει εμφατικά στον τρόπο διοίκησης της πόλης, που είναι όμως ευθύνη του δημάρχου. Θα ήταν ευχής έργο να έδειχνε αυτοσυγκράτηση, διότι εμποδίζει μάλιστα το έργο της δημοτικής αρχής. Κανείς δεν λέει ότι δεν έχει το δικαίωμα κριτικής απέναντι στα τεκταινόμενα. Ως πολίτης όμως και αυτός και όχι με την αυθεντία ή την επιρροή που του δίνει το θρησκευτικό του αξίωμα. Στο κάτω κάτω της γραφής, ας αφήσει τον δήμαρχο να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Οι συμπολίτες του, μετά από τρία χρόνια διακυβέρνησης της πόλης τον εμπιστεύτηκαν με αυξημένη πλειοψηφία. Εδειξαν ότι θέλουν μια ανοιχτή και όχι μια περίκλειστη πόλη. Στο τέλος της πενταετίας θα αξιολογήσουν όλοι το έργο του Γιάννη Μπουτάρη. Τότε μπορεί ακόμα και ο Ανθιμος να είναι ευτυχής και υπερήφανος για το νέο πρόσωπο της Θεσσαλονίκης. Γιατί επιμένω ότι διαφωνώ μαζί του, αλλά δεν πιστεύω ότι επιζητεί την απομόνωση και τον μαρασμό της πόλης.