Παρακολουθώ το site της «Μεταρρύθμισης» και κάποια άλλα όπου εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια βρίσκει χώρο έκφρασης ο Λόγος της λογικής και του ρεαλισμού σε πολλά άρθρα και σχόλια.
.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα έχουν εκδοθεί πολύ σημαντικά βιβλία από επιστήμονες του μεταρρυθμιστικού χώρου, που είτε δοκιμιακά είτε με εμπερίστατο αναλυτικό τρόπο φωτίζουν πλευρές της κρίσης που βιώνει η χώρα μας και οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής πολιτικής πραγματικότητας για τη χώρα μας και την Ευρώπη.
.
Στο σύνολό του αυτό το υλικό δείχνει δύο πράγματα:
.
1.Τη δυναμική του Δημοκρατικού προοδευτικού χώρου στην παραγωγή πολιτικής και ιδεών για το ξεπέρασμα της κρίσης και για τη μελλοντική πορεία της χώρας μας.
.
2.Την «καταγωγή» του νέου πολιτικού σχηματισμού, της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης, από δυνάμεις που δεν τους φτάνει να διαπιστώνουν τους κινδύνους και τα εθνικά αδιέξοδα που έχουν συσσωρευτεί από την οικονομική διαχείριση ενός κομματικού συστήματος εγκλωβισμένου στον κρατισμό και τον λαϊκισμό, αλλά προσπαθούν να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα και την πολιτική κουλτούρα.
.
Πολλά γράψαμε και υποστηρίξαμε σχετικά με την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας, είτε για να αντιπαρατεθούμε στον αντιευρωπαϊσμό, είτε για ν’ ανοίξουμε έναν διάλογο με χώρους όπου ο ευρωσκεπτικισμός δεν είναι δημαγωγική επιλογή αλλά πολιτική προβληματική.
.
Αλλά τον τελευταίο καιρό διαπιστώνουμε (ή κάνω λάθος;) ότι και στο χώρο μας πυκνώνουν οι απόψεις που πυρήνας τους είναι η θέση ότι η πολιτική που εφάρμοσε η Ευρωζώνη για την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού χρέους αποτελείται από περισσότερες λανθασμένες και λιγότερες σωστές επιλογές.
.
Γιατί περισσότερες και γιατί τώρα αυτές οι απόψεις;
.
Γιατί κάποιοι από εμάς αισθάνονται την ανάγκη να καταδηλώσουν στην πορεία προς τις Ευρωεκλογές την προσωπική τους αποστασιοποίηση από την πολιτική που εφάρμοσε η ευρωζώνη για τη χώρα μας;
.
Είναι μόνο η πύκνωση του προβληματισμού ενόψει εκλογικής δοκιμασίας των πολιτικών της Ευρωζώνης, ή πρόκειται για μία βολική επιλογή όσων σκεπτόμενοι να κατέλθουν στον εκλογικό στίβο, θεωρούν ότι κυριαρχούντος του αντιευρωπαϊκού θορύβου θα ήταν εκλογικά σκόπιμο να αυτοαναγορευθούν σε εκφραστές της «διανοούμενης» light εκδοχής του για να διευρύνουν το εκλογικό τους ακροατήριο;
.
Για όσους ισχύει το δεύτερο ας μην ξεχνούν ό,τι προσπαθήσαμε να αναδείξουμε με πολύ προσωπικό κόπο και κόστος το προηγούμενο διάστημα της κρίσης:
.
Ότι, δηλαδή ο Ελληνικός αντιευρωπαϊσμός εκπορεύεται και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κρατικού κορπορατισμού, δηλαδή της ισχυρής αγίας τριάδας, που περιλαμβάνει τα παλιά και νέα κομματικά πελατειακά δίκτυα, τους ηγετικούς μηχανισμούς συνδικαλιστικών συντεχνιών που οι πρόσοδοι των μελλών τους εξαρτώνται άμεσα ή έμμεσα από τον κρατικό προϋπολογισμό και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που είναι εδραιωμένα στην προνομιακή και γι αυτό αντιαναπτυξιακή τους σχέση με τον προϋπολογισμό δημοσίων επενδύσεων, τις κρατικές προμήθειες και τις υπηρεσίες προς το Δημόσιο.
.
.
Η «μούρη» του Κουρή να δηλώνει στις τηλεοπτικές κάμερες καθώς οδηγείται στο αυτόφωρο για χρέη προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία ότι «…αν δεν διώξουμε(!) την Τρόικα σε λίγο δεν θα έχουμε ούτε να φάμε» είναι απεχθώς διαφωτιστική.
.
.
Έ λοιπόν στις ερχόμενες ευρωεκλογές:
.
*Δουλειά μας είναι να αντιπαρατεθούμε σ’ αυτό το μπλοκ. Να αποκαλύψουμε και όχι να δημιουργήσουμε στον κόσμο ψευδαισθήσεις σχετικά με το ρόλο του και όσα διατείνεται για τις ευθύνες της Ευρωζώνης στις δυσκολίες να βγούμε από την ύφεση.
.
*Δουλειά μας είναι να πείσουμε για την Ευρωπαϊκή επιλογή ως μοναδική προοπτική της χώρας μας να διατηρήσει στο εσωτερικό της τις δομές και τις λειτουργίες του αναπτυγμένου κόσμου για να διατηρηθεί εντός του, πράγμα που ενδιαφέρει πιο πολύ τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα που παρασύρονται ευκολότερα στον αντιευρωπαϊσμό.
.
*Δουλειά μας είναι να πείσουμε πως αυτή η επιλογή (όπως κάθε άλλη) συνεπάγεται κόστος, υποχρεώσεις και μεταρρυθμίσεις που μέχρι σήμερα η αγία αυτή τριάδα πολεμά παρουσιάζοντάς τις ως υποταγή κάποιων «ντόπιων δοσίλογων προς τους ξένους τοκογλύφους και το τέταρτο Ράιχ»!
.
Ας μην έχουμε αμφιβολίες ότι όλη αυτή η ψεύτικη «αλήθεια» τους θα είναι ο πολιορκητικός εκλογικός κριός των πολιτών.
.
Οι ευρωεκλογές θα είναι λοιπόν μία δημοκρατική μάχη κι ας μου συγχωρεθεί ο «πολεμικός» όρος. Όχι μία επιστημονική συζήτηση στρογγυλής τραπέζης μετά τα βραδινά δελτία.
.
Μπορεί ο χώρος της παράταξής μας να πιστεύει και να επιδιώκει στη θέση των κραυγών και των συνθημάτων να βάλλει τις επιχειρηματολογημένες/κοστολογημένες προτάσεις και τη συναίνεση. Αλλά αποδυναμώνουν αυτή την προσπάθεια όσοι θεωρούν ότι θα πρέπει στη βάση προσωπικών στρατηγικών να «στρογγυλέψουν» τις κριτικές αιχμές του δικού μας ευρωπαϊκού Λόγου προς όλη αυτή την πρωτοφανή χυδαιότητα, τη δημαγωγία και τον κυνισμό των λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων.
.
Σε τελευταία ανάλυση, έχω την προσωπική αξίωση ως απλός πολίτης που βάζω πλάτη στην προσπάθεια, να μην θεωρηθώ από τα προβεβλημένα ή επώνυμα στελέχη του χώρου μου, ένα κατάλληλο εργαλείο που θα κρατήσει τόσο περισσότερο όσο πιο προσεκτικός είναι ο χειρισμός του, γιατί αυτό έχει οσμή Ν.Δ., ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και προσφάτως ΔΗΜΑΡ. Είναι άλλο να προβάλλουμε τη ρεαλιστική θέση ότι με αυτές τις δυνάμεις θα συμφωνήσουμε στο μέλλον ένα πρόγραμμα συγκυβέρνησης σε προγραμματική βάση και άλλο να αντιγράψουμε την εσωτερική λογική των μηχανισμών τους με πρωτοκλασάτους, δευτεροκλασάτους, εξαπτέρυγα, «βροντάκηδες» και «φουρτουνάκηδες».
.
Ας δούμε τώρα μερικές από τις εκφράσεις αυτής της όψιμης γκρίνιας που σχεδόν πάντα παρουσιάζεται με το ένδυμα αντικειμενικής προσέγγισης που θέλει δήθεν να αποδώσει στο κάθε μέρος (εμάς και την Ευρώπη) τις ευθύνες του με δίκαιο τρόπο.
.
Πριν το κάνουμε ας συμφωνήσουμε σε κάτι «εύκολο»:
.
Ότι μεθοδολογικά αυτή η διπολική αντίληψη (εμείς και η Ευρώπη) περιέχει εν σπέρματι έναν αντιευρωπαϊσμό που μας κάνει να θεωρούμε ότι είμαστε Ευρώπη υπό προϋποθέσεις
.
Πάντα, ή φιλο-Ευρωπαίοι ή αντι-Ευρωπαίοι. Ποτέ Ευρωπαίοι!
.
Αν μας αρέσει η κυρίαρχη Ευρωπαϊκή πολιτική είμαστε φίλο- (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ολόκληρης της περιόδου του επελαύνοντος ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού) αρκεί που μπορούσαμε στην πράξη να καταγγέλλουμε τον νεοφιλελευθερισμό, αλλά να συμπεριφερόμαστε ως νεοφιλελεύθεροι εκμεταλλευτές των προσωρινών πλεονεκτημάτων ενός κακοφτιαγμένου ΕΥΡΩ, πρωταθλητές στο δανεισμό με χαμηλά επιτόκια και τελευταίοι στην παραγωγική του αξιοποίηση. Όταν αυτή η πορεία έφτασε για όλους τους Ευρωπαίους στο προδιαγεγραμμένο τέλος της γίναμε εν μία νυκτί αντι-.
.
Και δεν αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί ο πιο βάρβαρος ο πιο θηριώδης Αντιευρωπαϊσμός εκφράζεται από νεοναζιστές ή τέλος πάντων από όλες εκείνες τις ακροδεξιές και ακροαριστερές λίγκες τόσο στον «εργατικό Βορρά» όσο και στον «οκνηρό Νότο».
.
Οι τελευταίες προτείνουνε για πρόεδρο της Κομισιόν έναν νεαρό Ελληναρά βουλευτή με μαλλί κοκοράκι που δεν πάει στην ανάληψη της Προεδρίας από τη χώρα του, προφανώς επειδή δεν του αρέσει η υπαρκτή Ευρώπη της οποίας θέλει να γίνει Πρόεδρος! Μερικοί μάλιστα σπεύδουν να χειροκροτήσουν την κίνηση, επειδή κάποτε έκανε το ίδιο και ο Αγ’ Αντρέας.
.
Όταν συναποφασίζαμε και συνυπογράφαμε τα αλλεπάλληλα Μάαστριχτ, βόλευε το σύνολο των Ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων να βάλουν στην άκρη, ως ενοχλητική λεπτομέρεια, την ανυπαρξία μέριμνας (δηλαδή μηχανισμών προστασίας) του κοινού μας νομίσματος σε περιόδους κρίσης. Αλλά όταν αυτή η κρίση ήρθε στην καθ’ ημάς Ανατολή, έ τότε σκεφτήκαμε ότι φταίνε όσοι δεν το πρόβλεψαν. Εμείς δεν ήμασταν ένας από αυτούς, ήμασταν απλώς το θύμα της αμέλειάς τους, ή και των χθόνιων ανθελληνικών σχεδίων τους επειδή μας μισούν για την παρατεταμένη ηλιοφάνεια και τις ωραίες παραλίες μας!
.
Γι αυτό και παρά τις πολιτικούρες για το κοινό Ευρωπαϊκό μας σπίτι, αυτό το έχουμε χρησιμοποιήσει μόνο ως «ξένοι», ως ξενοδοχείο πολυτελείας υπό την προϋπόθεση συφερτικών τιμών!Πάνω σ’ αυτό το πολιτικό φαντασιακό οικοδομούνται οι «απόψεις» του «δημοκρατικού-προοδευτικού» αντιευρωπαϊσμού.
.
Ας δούμε τις κυριώτερες:
.
1.«Η Ε.Ε. ήταν απροετοίμαστη και γι αυτό βασίστηκε αποκλειστικά στην εμπειρία του ΔΝΤ».
.
Και ποιος εκτός από την Ευρώπη φταίει γι αυτό; Αλλά εμείς ως κομμάτι της Ευρώπης έχουμε και μερίδιο ευθύνης, πως θα το κάνουμε; Είναι δηλαδή η κλασσική άποψη που στηρίζεται στην κάλπικη λογική ότι εμείς δεν έχουμε ένα κομμάτι της ευθύνης γι αυτήν την αμεριμνησία, αλλά είμαστε μόνο θύμα της.
.
Ευρωπαίοι στη μοιρασιά και Αντιευρωπαίοι στα προβλήματα!
.
2. «Η Τρόικα ως όργανο και ως λειτουργία είναι αδιαφανής και άτυπη».
.
Η Τρόικα δεν είναι καθόλου άτυπη ως προς την εσωτερική σχέση των μερών της και ως προς τη σχέση της με τις νόμιμες κυβερνήσεις των χωρών που συμφώνησαν να δανειστούν απ’ αυτήν. Μάλιστα αυτή η άποψη κρύβει και την αφελή αντίληψη ότι μπορεί μεν η «καθ’ εαυτού» Τρόικα να είναι θεσμικά αποδεκτή αλλά όχι και οι υπάλληλοί της γιατί είναι μέτριοι οικονομολόγοι και δεν τηρούν και το Πρωτόκολλο!
.
Στο μεταξύ το μνημόνιο είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο λόγω …. αδιαφάνειας.
.
Ίσως θάπρεπε ο Τόμσεν κι ο Στουρνάρας να καλούνε στις συνεδριάσεις τους και τον… Διαμαντόπουλο
.
3. «Τα μέτρα των μνημονίων είναι αντιαναπτυξιακά».
.
Είναι η πιο αντιαναπτυξιακή άποψη αφού καμώνεται πως δεν θυμάται ότι αφού εμείς οι ίδιοι κάναμε ό,τι χειρότερο μπορούσαμε για δεκαετίες για την ανάπτυξη, φορτώνουμε σε άλλους ό,τι πρέπει σήμερα να κάνουμε, αλλά πάλι δεν το κάνουμε!
.
Μάλιστα αυτή η άποψη κρύβει και κάτι προφανές. Ότι η δουλειά των δανειστών τελευταίας ευκαιρίας είναι να προστατεύσουν τα λεφτά τους και ο καλύτερος τρόπος γι αυτό είναι να βοηθήσουν τη χώρα να αναπτυχθεί γιατί μόνο έτσι δεν θα χρειαστεί να την δανείζουν συνέχεια για να παίρνουν πίσω τα παλιά! Τόσο απλά.
.
Κι αν στο κάδρο προσθέσουμε και τη «λεπτομέρεια» ότι τα δανεικά των μνημονίων δεν είναι από τράπεζες αλλά από τους εθνικούς προϋπολογισμούς άλλων λαών που θα μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν για τη δική τους ανάπτυξη ή κοινωνικές παροχές, βρισκόμαστε μπροστά στην «λογική» που λέει πως πρέπει εμείς να εξακολουθήσουμε να πληρώνουμε άχρηστους οργανισμούς για να δανείζεται ο πιο φτωχός από μας Τσέχος με επιτόκιο μεγαλύτερο από όσο μας δανείζει!
.
4. «Το κόστος προσαρμογής των μνημονίων δεν μπορούσε να το σηκώσει η χώρα μας».
.
Μάλιστα αυτή η άποψη διατυπώνεται γενικά, ότι δηλαδή ισχύει για όλες τις χώρες. Την έφαγε όμως η γενικότητα, αφού αποδεικνύεται ότι οι οικονομίες όλων των ευρωπαϊκών χωρών ανακάμπτουν με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς από τη δική μας.
.
Αυτό σημαίνει ή ότι η Τρόικα έκανε λάθος μόνο στην ελληνική διαχείριση της βιωσιμότητας του χρέους, ή ότι μας σαμποτάρισε επειδή είναι ένα ανθελληνικό λόμπυ…κλπ κλπ, να μην σας κουράζω, θα την πάρουμε την Πόλη που θα πάει!!
.
.
5. «Δια ταύτα αλλαγή συμφωνίας ανάλογη με την εθνική μας ιδιαιτερότητα»
.
Νάτο, νάτο, το-ψη-το! Σε ελεύθερη μετάφραση το παραπάνω σημαίνει: «Εσείς (η Ευρώπη) θα συνεχίσετε να μας δανείζετε αφού ευρώπη=αλληλεγγύη και μεταβιβαστικές πληρωμές και εμείς (που σ’ αυτή τη φάση δεν είμαστε ευρώπη αλλά αντίπαλοι του νεοφιλελευθερισμού) θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε καταστροφή και ανεργία στις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα (εν ονόματι άραγε του σοσιαλισμού;) γιατί θέλουμε να κάνουμε ομελέτα χωρίς να σπάσουμε αυγά (έγινα πιο κοινότοπος κι από κυβερνητικός εκπρόσωπος), δηλαδή να μην πειράξουμε την αγία τριάδα του κρατικού κορπορατισμού που μας έφερε μέχρι εδώ.
.
Όποιος ξέχασε ήδη ποιοι αποτελούν αυτή την αγία τριάδα να το ξαναδιαβάσει απ’ την αρχή και να ‘ρθει και με τον κηδεμόνα του.
.
Και εκεί που τα λέγαμε όλα αυτά κύριε υποψήφιε Ευρωβουλευτά νάτονε ο Φάρατζ!
.
Αντιευρωπαϊστής, ξενόφοβος, αδίστακτος και υπέρ της επαναφοράς της δραχμής για να επανακτήσουμε την εθνική μας ανεξαρτησία, από «τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών». Υπέρ της διάλυσης του Ευρώ και κατά του γερμανικού 4ου Ράιχ.
.
Ο Φάρατζ κύριε υποψήφιε Ευρωβουλευτά ξέρετε καλύτερα από μένα ότι δεν είναι παρά το μακρύ χέρι του City και της πλευράς του καπιταλισμού-καζίνο. Σε διατεταγμένη υπηρεσία είναι.
.
Αλλά και σύμμαχος ταυτόχρονα της δικιάς μας αγίας τριάδας, του Λαφαζάνη, του Καμένου και του Κουτσούμπα.
.
Καλή σας επιτυχία Κε υποψήφιε Ευρωβουλευτά.
.
Να μη χαθούμε.